แม่นางตะปี

มเหสีเมาะตะมะ

แม่นางตะปี (พม่า: မေနှင်းထပီ, ออกเสียง: [mè n̥ɪ́ɰ̃ tʰəpì]) พระอัครมเหสีใน พระเจ้าแสนเมือง กษัตริย์องค์ที่ 3 แห่ง อาณาจักรหงสาวดี และเป็นพระมเหสีองค์ที่ 2 ใน พระเจ้ารามมะไตย กษัตริย์องค์ที่ 4 รวมถึงเป็นพระราชมารดาของ พระยาอายกำกอง กษัตริย์องค์ที่ 6

แม่นางตะปี
ราชินีแห่งวังเหนือแห่งเมาะตะมะ
ดำรงพระยศกันยายน 1323 – เมษายน 1330
ก่อนหน้าไม่ทราบ
ถัดไปพระนางตะละชินซอบุต
ราชินีมเหสีแห่งเมาะตะมะ
ดำรงพระยศป. เมษายน 1311 – กันยายน 1323
ก่อนหน้าไม่ทราบ
ถัดไปนางจันทะมังคะละ
ประสูติป. 1290s
ราชอาณาจักรสุโขทัย
สวรรคต1330?
ราชอาณาจักรมอญ (เมาะตะมะ)
คู่อภิเษกพระเจ้าแสนเมือง (1311–23)
พระเจ้ารามมะไตย (1323–30)
พระราชบุตรพระยาอายกำกอง
แม่นางโอกัลยาณ์
มิมาสาน
มังลังกา
ราชวงศ์พระร่วง
พระราชบิดาพระยาเลอไทย
พระราชมารดาไม่ทราบ
ศาสนาพุทธ นิกายเถรวาท

พระนางประสูติเมื่อใดไม่มีหลักฐานเป็นพระราชธิดาของ พระยาเลอไทย กษัตริย์องค์ที่ 4 แห่ง อาณาจักรสุโขทัย ใน ค.ศ. 1311 พระยาเลอไทยได้ส่งพระนางมายัง เมาะตะมะ เพื่ออภิเษกกับพระเจ้าแสนเมืองเมื่อขึ้นสืบราชบัลลังก์[1] (ขณะนั้นเมาะตะมะยังเป็นประเทศราชของสุโขทัยอยู่นับตั้งแต่สถาปนาอาณาจักร) เมื่อมาถึงเมาะตะมะพระนางได้รับการสถาปนาเป็นพระอัครมเหสีและมีพระประสูติกาลพระราชโอรส-ธิดา 2 พระองค์คือ พระยาอายกำกอง และ แม่นางโอกัลยาณ์[1] พระเจ้าแสนเมืองได้ประกาศเอกราชจากสุโขทัยพร้อมกับเข้าตี ทวาย และ ตะนาวศรี จากสุโขทัยเมื่อ ค.ศ. 1321[1][2]

เมื่อพระเจ้าแสนเมืองสวรรคตพระองค์ได้เป็นพระมเหสีพระเจ้ารามมะไตย[3] และมีพระประสูติกาลพระราชโอรส-ธิดา 2 พระองค์คือ มิมาสานและมังลังกา[4] ต่อมาชีปอนและนางจันทะมังคะละได้ยึดราชบัลลังก์แต่ชีปอนก็ถูกจับประหารหลังครองราชย์ได้เพียง 7 วัน พระยาอายกำกองพระโอรสองค์โตของแม่นางตะปีองค์โตจึงขึ้นเป็นกษัตริย์ แต่ก็ครองราชย์ได้เพียง 49 วัน ก็ถูกนางจันทะมังคะละลอบปลงพระชนม์[5]

พงศาวลี

แก้

อ้างอิง

แก้
เชิงอรรถ
  1. 1.0 1.1 1.2 Pan Hla 2005: 38
  2. Phayre 1967: 66
  3. Pan Hla 2005: 39
  4. Pan Hla 2005: 40
  5. Pan Hla 2005: 41–42
บรรณานุกรม
  • Pan Hla, Nai (1968). Razadarit Ayedawbon (ภาษาพม่า) (8th printing, 2005 ed.). Yangon: Armanthit Sarpay.
  • Phayre, Lt. Gen. Sir Arthur P. (1883). History of Burma (1967 ed.). London: Susil Gupta.