วิกิพีเดีย

เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์

เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์ (อังกฤษ: Nimitz-class aircraft carrier) เป็นชั้นเรือบรรทุกเครื่องบินพลังงานนิวเคลียร์จำนวน 10 ลำที่เป็นกำลังหลักของกองทัพเรือสหรัฐ เรือลำแรกของชั้นนี้ตั้งชื่อตามผู้บัญชาการทัพเรือแปซิฟิกในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง เชสเตอร์ ดับเบิลยู. นิมิตซ์ (Chester W. Nimitz) ซึ่งเป็นนายทหารสหรัฐคนสุดท้ายที่ได้รับยศจอมพลเรือ[3] เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์มีความยาวโดยรวม 1,092 ฟุต (333 เมตร) และระวางขับน้ำเต็มที่มากกว่า 100,000 ลองตัน (100,000 ตัน)[3] ถือเป็นเรือรบที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยสร้างมาและยังประจำการอยู่ จนกระทั่งยูเอสเอส เจอรัลด์ อาร์. ฟอร์ด เข้าประจำการในกองทัพเรือในปี 2017[6]

เรือบรรทุกเครื่องบินชั้น
นิมิตซ์
ยูเอสเอส นิมิตซ์ (CVN-68) ซึ่งเป็นเรือลำแรกของเรือชั้นนิมิตซ์ อยู่กลางทะเลใกล้กับวิกทอเรีย รัฐบริติชโคลัมเบีย หลังจากปรับปรุงครั้งใหญ่ระหว่างปี 1999–2001
ภาพรวมชั้น
ชื่อ:
  • ไทย : เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์
  • อังกฤษ : Nimitz-class aircraft carrier
ผู้สร้าง: นิวพอร์ตนิวส์ชิปบิลดิงคอมปานี
ผู้ใช้งาน: Naval flag of สหรัฐ กองทัพเรือสหรัฐ
ก่อนหน้าโดย:
ตามหลังโดย: ชั้นเจอรัลด์ อาร์. ฟอร์ด
ชั้นย่อย:
ราคา: US$8,500 ล้าน[1] ($10,800 ล้าน ในปี 2022)[2]
สร้างเมื่อ: 1968–2006
ในราชการ: 1975–ปัจจุบัน
ในประจำการ: 3 พฤษภาคม ค.ศ. 1975
วางแผน: 10
เสร็จแล้ว: 10
ใช้การอยู่: 10
ลักษณะเฉพาะ
ประเภท: เรือบรรทุกอากาศยาน
ขนาด (ระวางขับน้ำ): 100,000–104,600 ลองตัน (101,600–106,300 ตัน) (บรรทุกเต็มพิกัด)[3]
ความยาว:
  • ยาวสุด: 1,092 ฟุต (332.8 เมตร)
  • เส้นน้ำลึก: 1,040 ฟุต (317.0 เมตร)
ความกว้าง:
  • กว้างสุด: 252 ฟุต (76.8 เมตร)
  • เส้นน้ำลึก: 134 ฟุต (40.8 เมตร)
    • กินน้ำลึก:
  • สูงสุดสำหรับเดินเรือ: 37 ฟุต (11.3 เมตร)
  • ขีดจำกัด: 41 ฟุต (12.5 เมตร)
    • ระบบขับเคลื่อน:
  • 2 × เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ Westinghouse A4W (HEU 93.5%)
  • 4 × กังหันไอน้ำ
  • 4 × ใบจักร
  • 260,000 แรงม้า (194 เมกะวัตต์)
    • ความเร็ว: 30+ นอต (56+ กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 35+ ไมล์ต่อชั่วโมง)
    พิสัยเชื้อเพลิง: ไม่จำกัด เดินทางได้ตลอดนาน 20 - 25 ปี
    อัตราเต็มที่:
    • ลูกเรือ: 3,200 คน
    • นักบิน: 2,480 คน
    ลูกเรือ: 5,000–5,200[1] (รวมนักบิน)
    ระบบตรวจการและปฏิบัติการ:
    สงครามอิเล็กทรอนิกส์และเป้าลวง:
  • ระบบต่อต้านการสงครามอิเล็กทรอนิกส์ AN/SLQ-32A(V)4
  • ระบบต่อต้านตอร์ปิโด SLQ-25A Nixie
    • ยุทโธปกรณ์:
  • 2–3 × ระบบยิงขีปนาวุธนำวิถี Mk 29 แต่ละระบบบรรจุขีปนาวุธ RIM-162 ESSM หรือ RIM-7 Sea Sparrow ได้ 8 ลูก
  • 3–4 × ระบบป้องกันระยะประชิด Phalanx CIWS
  • 2 × ระบบยิงขีปนาวุธนำวิถี Mk 49 แต่ละระบบบรรจุขีปนาวุธ RIM-116 Rolling Airframe Missile ได้ 21 ลูก
  • ปืนกลอัตโนมัติ Mk 38 ขนาด 25 มม.
    • เกราะ: เคฟลาร์ หนา 2.5 นิ้ว (64 มม.) ในบริเวณที่สำคัญ[4]
    อากาศยาน: 85–90 ลำ อากาศยานปีกนิ่งและเฮลิคอปเตอร์[5]

    แทนที่จะใช้เครื่องยนต์กังหันก๊าซหรือระบบดีเซลไฟฟ้าที่ใช้ในการขับเคลื่อนเรือรบสมัยใหม่หลายลำ เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์กลับใช้เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์แรงดันน้ำ (PWR) A4W จำนวน 2 เครื่อง เครื่องปฏิกรณ์เหล่านี้ขับเคลื่อนเพลาใบจักร 4 เพลาและสามารถทำความเร็วสูงสุดได้เกิน 30 นอต (56 กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 35 ไมล์ต่อชั่วโมง) และมีกำลังสูงสุดประมาณ 260,000 แรงม้า (190 เมกะวัตต์) ด้วยพลังงานนิวเคลียร์ เรือจึงสามารถปฏิบัติงานได้นานกว่า 20 ปีโดยไม่ต้องเติมเชื้อเพลิง และคาดว่าจะมีอายุการใช้งานยาวนานกว่า 50 ปี เรือเหล่านี้จัดอยู่ในประเภทเรือบรรทุกเครื่องบินพลังงานนิวเคลียร์ และมีหมายเลขประจำเรือติดต่อกันตั้งแต่ CVN-68 ถึง 77[Note 1]

    เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์ทั้ง 10 ลำนี้สร้างขึ้นโดยบริษัทนิวพอร์ตนิวส์ชิปบิลดิง (Newport News Shipbuilding Company) ในรัฐเวอร์จิเนีย ยูเอสเอส นิมิตซ์ ซึ่งเป็นเรือลำแรกของชั้น เข้าประจำการเมื่อวันที่ 3 พฤษภาคม ค.ศ. 1975 ส่วนลำสุดท้ายของชั้นคือ ยูเอสเอส จอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช เข้าประจำการเมื่อวันที่ 10 มกราคม ค.ศ. 2009 ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1970 เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์ได้เข้าร่วมในความขัดแย้งและปฏิบัติการต่าง ๆ ทั่วโลกมากมาย รวมถึงปฏิบัติการกรงเล็บอินทรีในอิหร่าน สงครามอ่าวเปอร์เซีย และล่าสุดในสงครามอิรักและสงครามอัฟกานิสถาน

    เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์ใช้ดาดฟ้าบินแบบเอียง พร้อมระบบ CATOBAR (Catapult Assisted Take-Off But Arrested Recovery) ในการปฏิบัติการบิน ซึ่งประกอบด้วยเครื่องดีดส่งแบบไอน้ำ (steam catapults) และเครื่องจับ (arrestor wires) สำหรับการปล่อยและหยุดเครื่องบิน ระบบนี้ไม่เพียงแต่ช่วยเพิ่มความเร็วในการปฏิบัติการบนดาดฟ้าบินเท่านั้น แต่ยังช่วยให้สามารถใช้งานเครื่องบินได้หลากหลายประเภทมากกว่าระบบ STOVL (Short Take-Off and Vertical Landing) ที่ใช้บนเรือบรรทุกเครื่องบินขนาดเล็กกว่า โดยปกติแล้ว เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์จะบรรทุกฝูงบินประจำเรือ (Carrier Air Wing) ที่ประกอบด้วยเครื่องบินประมาณ 64 ลำ เครื่องบินหลักของฝูงบินเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็น F/A-18E และ F/A-18F Super Hornet นอกจากเครื่องบินแล้ว เรือยังติดอาวุธป้องกันระยะใกล้สำหรับการต่อสู้อากาศยานและป้องกันขีปนาวุธอีกด้วย

    เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์มีต้นทุนต่อลำประมาณ 8,500 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ในปี 2012[1] ซึ่งเทียบเท่ากับ 10,800 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ตามอัตราเงินเฟ้อปี 2022[2]

    เรือในชั้น แก้

    กองทัพเรือสหรัฐได้ระบุรายชื่อเรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์จำนวน 10 ลำดังต่อไปนี้:[1]

    รายชื่อเรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์
    ชื่อ หมายเลขตัวเรือ ชั้นย่อย วางกระดูกงู ปล่อยลงน้ำ ประจำการ เติมเชื้อเพลิงและยกเครื่อง ท่าเรือประจำ อ้างอิง
    นิมิตซ์
    (Nimitz)     		CVN-68 ชั้นนิมิตซ์ 22 มิถุนายน 1968 13 พฤษภาคม 1972 3 พฤษภาคม 1975 1998–2001 ฐานทัพเรือคิตแซป, เบรเมอร์ตัน, รัฐวอชิงตัน [7][8]
    ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์
    (Dwight D. Eisenhower)     		CVN-69 15 สิงหาคม 1970 11 ตุลาคม 1975 18 ตุลาคม 1977 2001–2005 ฐานทัพเรือนอร์ฟอล์ก, นอร์ฟอล์ก, รัฐเวอร์จิเนีย [9][10]
    คาร์ล วินสัน
    (Carl Vinson)     		CVN-70 11 ตุลาคม 1975 15 มีนาคม 1980 13 มีนาคม 1982 2005–2009 ฐานทัพอากาศนอร์ทไอแลนด์, แซนดีเอโก, รัฐแคลิฟอร์เนีย[11] [12][13]
    ทีโอดอร์ โรเซอเวลต์
    (Theodore Roosevelt)     		CVN-71 ชั้นทีโอดอร์ โรเซอเวลต์ 31 ตุลาคม 1981 27 ตุลาคม 1984 25 ตุลาคม 1986 2009–2013 ฐานทัพอากาศนอร์ทไอแลนด์, แซนดีเอโก, รัฐแคลิฟอร์เนีย [3][14]
    เอบราแฮม ลิงคอล์น
    (Abraham Lincoln)     		CVN-72 3 พฤศจิกายน 1984 13 กุมภาพันธ์ 1988 11 พฤศจิกายน 1989 2013–2017 ฐานทัพอากาศนอร์ทไอแลนด์, แซนดีเอโก, รัฐแคลิฟอร์เนีย [15][16]
    จอร์จ วอชิงตัน
    (George Washington)     		CVN-73 25 สิงหาคม 1986 21 กรกฎาคม 1990 4 กรกฎาคม 1992 2017–2023 ฐานทัพเรือนอร์ฟอล์ก, นอร์ฟอล์ก, รัฐเวอร์จิเนีย [3][17]
    จอห์น ซี. สเตนนิส
    (John C. Stennis)     		CVN-74 13 มีนาคม 1991 11 พฤศจิกายน 1993 9 ธันวาคม 1995 2021– ฐานทัพเรือนอร์ฟอล์ก, นอร์ฟอล์ก, รัฐเวอร์จิเนีย [3][18]
    แฮร์รี เอส. ทรูแมน
    (Harry S. Truman)     		CVN-75 29 พฤศจิกายน 1993 7 กันยายน 1996 25 กรกฎาคม 1998 — ฐานทัพเรือนอร์ฟอล์ก, นอร์ฟอล์ก, รัฐเวอร์จิเนีย [3][19]
    โรนัลด์ เรแกน
    (Ronald Reagan)     		CVN-76 ชั้นโรนัลด์ เรแกน 12 กุมภาพันธ์ 1998 4 มีนาคม 2001 12 กรกฎาคม 2003 — ฐานทัพเรือโยโกซูกะ, โยโกซูกะ, ประเทศญี่ปุ่น [3][20]
    จอร์จ เอช.ดับเบิลยู. บุช
    (George H.W. Bush)     		CVN-77 6 กันยายน 2003 9 ตุลาคม 2006 10 มกราคม 2009 — ฐานทัพเรือนอร์ฟอล์ก, นอร์ฟอล์ก, รัฐเวอร์จิเนีย [21]

    หมายเหตุ แก้

    1. ↑ อักษร "CVN" ที่ใช้กับเรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์ มีความหมายดังนี้: "CV" เป็นสัญลักษณ์การจัดประเภทเรือ (hull classification symbol) สำหรับเรือบรรทุกเครื่องบิน ส่วน "N" หมายถึงเรือใช้พลังงานนิวเคลียร์ หมายเลขที่ตามหลัง "CVN" นั้น หมายถึงลำดับที่ของเรือบรรทุกเครื่องบินขนาดใหญ่ ตัวอย่างเช่น "CVN-68" หมายถึง เรือบรรทุกเครื่องบินขนาดใหญ่ลำที่ 68

    อ้างอิง แก้

    1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Navy.mil CVN
    2. ↑ 2.0 2.1 Johnston, Louis; Williamson, Samuel H. (2022). "What Was the U.S. GDP Then?". MeasuringWorth. สืบค้นเมื่อ February 12, 2022. United States Gross Domestic Product deflator figures follow the Measuring Worth series.
    3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 Polmar 2004, p. 112
    4. ↑ Fontenoy, Paul E. (2006). Aircraft carriers: an illustrated history of their impact. ABC-CLIO Ltd. p. 349. ISBN 978-1-85109-573-5.
    5. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ ship encyclopedia
    6. ↑ "25 Largest Warships In History". Science & Technology. April 5, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 April 2018. สืบค้นเมื่อ April 11, 2018.
    7. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NVR Nimitz
    8. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ DANFS Nimitz
    9. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NVR Dwight D. Eisenhower
    10. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ DANFS Dwight D. Eisenhower
    11. ↑ Jennewien, Chris (10 January 2020). "USS Carl Vinson to Return to San Diego Following Year-and-a-Half Overhaul". Times of San Diego.
    12. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NVR Carl Vinson
    13. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ DANFS Carl Vinson
    14. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NVR Theodore Roosevelt
    15. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NVR Abraham Lincoln
    16. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ DANFS Abraham Lincoln
    17. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NVR George Washington
    18. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NVR John C. Stennis
    19. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NVR Harry S. Truman
    20. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NVR Ronald Reagan
    21. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NVR George H.W. Bush

    แหล่งข้อมูลอื่น แก้

     
    วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์
     

    บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

    เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์&oldid=11352497"