เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นซุยโฮ

เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นซุยโฮ (อังกฤษ: Zuihō-class aircraft carrier) เป็นชั้นของเรือบรรทุกเครื่องบินของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น ตั้งชื่อตามเรือบรรทุกเครื่องบินซุยโฮ ที่เข้าประจำการตั้งแต่ช่วง ค.ศ. 1940 ก่อนสงครามแปซิฟิก

โชโฮ ที่โยโกซูกะ ธันวาคม 1941
ภาพรวมชั้น
ชื่อ:	เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นซุยโฮ
ผู้ใช้งาน:	กองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น
ในประจำการ:	30 กันยายน 1937–mid-1941 (สำหรับเรือพี่เลี้ยงเรือดำน้ำ) 27 ธันวาคม 1940 – 25 ตุลาคม 1944 (สำหรับเรือบรรทุกเครื่องบิน)
เสร็จแล้ว:	2
สูญเสีย:	2
ลักษณะเฉพาะ (as built)
ประเภท:	Light aircraft carrier
ขนาด (ระวางขับน้ำ):	11,443 ตัน (11,262 long ton) (standard)
ความยาว:	205.5 m (674 ft 2 in)
ความกว้าง:	18.2 m (59 ft 8 in)
กินน้ำลึก:	6.58 m (21 ft 7 in)
ระบบพลังงาน:	52,000 shp (39,000 kW) 4 × boilers
ระบบขับเคลื่อน:	2 × shafts 2 × geared steam turbines
ความเร็ว:	28 นอต (52 กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 32 ไมล์ต่อชั่วโมง)
พิสัยเชื้อเพลิง:	7,800 nmi (14,400 km; 9,000 mi) at 18 นอต (33 กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 21 ไมล์ต่อชั่วโมง)
อัตราเต็มที่:	785
ยุทโธปกรณ์:	4 × twin 12.7 ซm (0 ft) AA guns 4 × twin 25 mm (1 in) AA guns
อากาศยาน:	30

เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นซุยโฮมีต้นแบบมาจากเรือพี่เลี้ยงเรือดำน้ำ ประกอบด้วยเรือสองลำคือ เรือบรรทุกเครื่องบินซุยโฮ และ เรือบรรทุกเครื่องบินโชโฮ

เรือ

ชื่อ	อู่ต่อเรือ	วางกระดูกงู	ปล่อยลงน้ำ	ประจำการ	สถานะ
ซุยโฮ (瑞鳳)	อู่ทหารเรือโยะโกะซุกะ	20 มิถุนายน 1935	19 มิถุนายน 1936	27 ธันวาคม 1940	อัปปางในยุทธการแหลมเอ็นกาโน 25 ตุลาคม 1944
โชโฮ (祥鳳)		3 ธันวาคม 1934	1 มิถุนายน 1935	15 มกราคม 1939	อัปปางในยุทธนาวีที่ทะเลคอรัล 7 พฤษภาคม 1942

ดูเพิ่ม

• เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นชิโตเสะ
• เรือบรรทุกเครื่องบินคุ้มกันชั้นไทโย
• เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นอุนริว