เตงเหียน
เตงเหียน (มีบทบาทในช่วง ค.ศ. 211-228) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เติ้ง เสียน (จีน: 鄧賢; พินอิน: Dèng Xián) เป็นขุนพลของเล่าเจี้ยงขุนศึกในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ภายหลังเป็นขุนพลของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน
เตงเหียน (เติ้ง เสียน) | |
|---|---|
| 鄧賢 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ |
| เสียชีวิต | ไม่ทราบ |
| ญาติ | เบ้งตัด (ลุงหรือน้า) |
| อาชีพ | ขุนพล |
ประวัติ แก้
เตงเหียนเดิมเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเล่าเจี้ยง
ในปี ค.ศ. 213 รัชสมัยพระเจ้าเหี้ยนเต้แห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออก เล่าปี่ยกทัพเข้ารบกับเล่าเจี้ยงเพื่อชิงมณฑลเอ๊กจิ๋ว เตงเหียนพร้อมด้วยเล่ากุ๋ย เหลงเปา และเตียวหยิมร่วมกันรักษาอำเภอโปยเสีย (涪縣 ฝูเซี่ยน; ปัจจุบันคือเขตฝูหลิง นครฉงชิ่ง) เพื่อป้องกันการโจมตีของทัพเล่าปี่ หลังจากพ่ายแพ้ในการรบกับทัพเล่าปี่ เตงเหียนและคนอื่น ๆ ต่างก็ล่าถอยไปยังอำเภอกิมก๊ํก (綿竹 เหมียนจู๋)[1]
ในปี ค.ศ. 228 รัชสมัยจักรพรรดิโจยอยแห่งวุยก๊ก เบ้งตัดเจ้าเมืองซินเสีย (新城 ซินเฉิง) และอดีตขุนพลของเล่าปี่ผู้แปรพักตร์เข้าด้วยวุยก๊ก ได้กลับไปเข้าด้วยจ๊กก๊กและเตรียมจะก่อกบฏต่อวุยก๊ก เตงเหียนผู้เป็นหลานชายของเบ้งตัดและลิจูผู้ใต้บังคับบัญชาของเบ้งตัดลอบร่วมมือกับสุมาอี้ เปิดประตูเมืองให้ทัพวุยก๊กที่นำโดยสุมาอี้เข้าเมือง เบ้งตัดถูกจับและถูกประหารชีวิต ในบันทึกประวัติศาสตร์ไม่มีการระบุถึงเตงเหียนอีกหลังจากนั้น[2][3]
ในนิยายสามก๊ก แก้
ในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กในศตวรรษที่ 14 ซึ่งเล่าเรื่องเหตุการณ์ก่อนและระหว่างยุคสามก๊ก แบ่งบทบาทของเตงเหียนให้เป็นสองตัวละครที่แยกจากกัน
เตงเหียนคนแรกเป็นขุนพลของเล่าเจี้ยง เมื่อเล่าเจี้ยงจัดงานเลี้ยงต้อนรับเล่าปี่ที่อำเภอโปยเสีย เตงเหียนร่วมรำกระบี่กับขุนพลคนอื่น ๆ เพื่อปกป้องเล่าเจี้ยงจากการปองร้ายจากขุนพลของเล่าปี่ ภายหลังเมื่อเล่าปี่เริ่มทำศึกชิงมณฑลเอ๊กจิ๋ว เตงเหียน เล่ากุ๋ย เหลงเปา และเตียวหยิมไปรักษาอำเภอลกเสีย (雒城 ลั่วเฉิง) เพื่อป้องกันการโจมตีของทัพเล่าปี่ เตงเหียนและเหลงเปานำทหารมาตั้งค่ายอยู่นอกลกเสีย อุยเอี๋ยนขุนพลของเล่าปี่ยกกำลังทหารมาตีค่ายเหลงเปาแต่กลับถูกเหลงเปาตีแตกพ่าย อุยเอี๋ยนล่าถอยมาเจอเตงเหียนนำทหารมาสกัด ม้าของอุยเอี๋ยนเกิดก้าวพลาดล้มลงทำให้อุยเอี๋ยนตกจากหลังม้า เตงเหียนจึงขับจะใช้ทวนสังหารอุยเอี๋ยน แต่ขุนพลฮองตงตามมาช่วยอุยเอี๋ยนและยิงเกาทัณฑ์สังหารเตงเหียน
เตงเหียนคนที่สองเป็นหลายชายของเบ้งตัด เมื่อเบ้งตัดก่อกบฏต่อวุยก๊ก เตงเหียนร่วมกับลิจูทรยศเบ้งตัดมอบเมืองซินเสียให้สุมาอี้ สุมาอี้มอบหมายให้เตงเหียนและลิจูรักษาเมืองซินเสีย
ในวัฒนธรรมประชานิยม แก้
ในละครโทรทัศน์เรื่อง สุมาอี้ นักปราชญ์ยอดขุนพล (พ.ศ. 2560) เตงเหียนรับบทโดย หลี ยฺหวี่เหา
ดูเพิ่ม แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ (璋遣劉跂、冷苞、張任、鄧賢等拒先主於涪，皆破敗，退保綿竹。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 32.
- ↑ (初，達與亮書曰：「宛去洛八百里，去吾一千二百里，聞吾舉事，當表上天子，比相反覆，一月間也，則吾城已固，諸軍足辦。則吾所在深險，司馬公必不自來；諸將來，吾無患矣。」及兵到，達又告亮曰：「吾舉事八日，而兵至城下，何其神速也！」上庸城三面阻水，達於城外為木柵以自固。帝渡水，破其柵，直造城下。八道攻之，旬有六日，達甥鄧賢、將李輔等開門出降。斬達，傳首京師。) จิ้นชู เล่มที่ 1.
- ↑ (魏略曰：宣王誘達將李輔及達甥鄧賢，賢等開門納軍。達被圍旬有六日而敗，焚其首於洛陽四達之衢。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 3.
บรรณานุกรม แก้
- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
- ฝาง เสฺวียนหลิง (648). พงศาวดารราชวงศ์จิ้น (จิ้นชู).
- ล่อกวนตง (ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้).