เดอะเฟม
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
เดอะเฟม (อังกฤษ: The Fame) คือสตูดิโออัลบั้มแรกของเลดี้ กาก้า นักร้องหญิงชาวอเมริกัน ออกจำหน่ายเมื่อวันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2552 โดยค่ายอินเตอร์สโคปเรเคิดส์ ก่อนหน้านี้กาก้าเคยทำงานด้านการประพันธ์เพลงให้กับศิลปินมากมายจนกระทั่งการออกอัลบั้มเป็นของตนเองครั้งแรก ธีมหลักของเพลงในอัลบั้มมีเนื้อหาเกี่ยวกับความรู้สึกอย่างคนที่มีชื่อเสียง ในอัลบั้มนี้ กาก้าได้ทำงานร่วมกับโปรดิวเซอร์หลายคน อาทิ เรดวัน, Martin Kierszenbaum, และ Rob Fusari เพลงต่างๆได้แรงบันดาลใจมาจากความรักของกาก้าในการเป็นที่รู้จักมีชื่อเสียงโดยพื้นฐาน ผสานกับแบบชีวิตที่ฟุ้งเฟ้อและสลับซับซ้อนของเธอ ดนตรีในอัลบั้มได้แรงบันดาลใจมาจากแนวดนตรีซินธ์ป็อปช่วงคริสต์ทศวรรษ 1980 (80s) ผสมผสานกับเพลงแดนส์และฮูก
อัลบั้มนี้ได้รับการวิจารณ์เชิงบวกโดยส่วนมาก ด้วยกาก้าสามารถค้นพบเมโลดีฮูกและมีการเปรียบเทียบความสามารถของเธอกับเกวน สเตฟานี อัลบั้มนี้ขึ้นชาร์ตอันดับหนึ่งในหลายประเทศ อาทิ สหราชอาณาจักร, แคนากา และไอร์แลนด์ ในสหรัฐอเมริกาอัลบั้มนี้ขึ้นชาร์ต บิลบอร์ด 200 สูงสุดในอับดับที่ 4 และขึ้นอันดับสูงสุดในชาร์ต บิลบอร์ด ทอปอิเล็กทรอนิกอัลบั้ม มียอดจำหน่ายอัลบั้มทั่วโลกกว่า 4 ล้านชุด
สองซิงเกิลแรกจากอัลบั้ม เดอะเฟม อันได้แก่ "จัสแดนส์" และ "โปเกอร์เฟส" ได้รับความนิยมทั่วโลก ทั้งสองขึ้นชาร์ตอันดับหนึ่งกว่า 6 ประเทศ รวมทั้ง บิลบอร์ด ฮอต 100 ในสหรัฐอเมริกา เพลง "โปเกอร์เฟส" ขึ้นชาร์ตอันดับหนึ่งในตลาดดนตรีใหญ่ๆ ในส่วนซิงเกิลอื่นๆ ได้แก่ "เอ, เอ (นอตติงเอลส์ไอแคนเซย์)", "เลิฟเกม" และ "ปาปารัสซี่" กาก้าประชาสัมพันธ์อัลบั้มดังกล่าวด้วยการขับร้องเพลงในการแสดงสดของเธอ รวมทั้งใน คอนเสิร์ตทัวร์เดอะเฟมบอล คอนเสิร์ตทัวร์ครั้งแรกของเธอ อัลบั้มนี้ยังบรรจุเป็นซีดีแผ่นพิเศษในอัลบั้ม เดอะเฟมมอนสเตอร์ ฉบับดีลักซ์
ในวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2552 อัลบั้ม เดอะเฟม ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลแกรมมีครั้งที่ 52 ในสองสาขา ได้แก่ สาขาอัลบั้มอิเล็กทรอนิก/แดนส์ยอดเยี่ยม และอัลบั้มแห่งปี[11]
การประพันธ์และพัฒนาการ
แก้ภายหลังการประพันธ์เพลงให้กับศิลปินมากมาย อาทิ บริตนีย์ เสปียร์ส และ พุซซีแคต ดอลส์ ขณะที่กาก้าเองก็มีความพยายามที่จะเป็นศิลปินเช่นกันโดยทพเพลงใต้ดินในคลับในนิวยอร์ก จนกระทั่งกาก้าได้ออกอัลบั้มเป็นของตนเองอัลบั้มแรกในชื่อ เดอะเฟม[12] เมื่อพูดถึงชื่อและคอนเสปต์ของอัลบั้ม กาก้าอธิบายว่า "เดอะเฟม เป็นความรู้สึกที่ทุกคนสัมผัสความนิยมของวัฒนธรรมเพลงป๊อปเป็นศิลปะ มันไม่ได้ทำให้คุณรู้สึกเจ๋งที่จะเกลียดวัฒนธรรมเพลงป๊อป ฉันจึงนำมมันมาใช้และคุณจะได้ยินทั้งหมดนั้นทั้งอัลบั้ม เดอะเฟม (ชื่อเสียง) แต่เป็นชื่อเสียงที่แบ่งปันกันได้ ฉันอยากเชิญชวนคุณมาร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ ฉันอยาดให้คนรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตนี้"[13] กาก้าเริ่มต้นด้วยการให้สัมภาษณ์กับ เอ็มทีวียูเค (MTV UK) ในช่วงการสร้างสรรค์อัลบั้มของเธอกว่า 2 ปีครึ่งและเสร็จสิ้นในช่วงสัปดาห์แรกของเดือนมกราคม พ.ศ. 2551[14] เช่นเดียวกับการประพันธ์เนื้อเพลง กาก้าทำงานทางเมโลดี้และซินธ์ของอัลบั้มร่วมกับเรดวัน[13] เธอกล่าวว่าเพลงจะมีความสนุกสนานและเป็นเรื่องราวของความรักที่จะดึงดูดคนไปสู่ช่วงเวลาแห่งชีวิตของพวกเขา[15] "เลิฟเกม" เพลงลำดับที่สองของอัลบั้มได้รับแรงบันดาลใจมาจากความหลงใหลของเธอในคนแปลกหน้าที่คลับและเธอกล่าวว่า "I wanna ride on your disco stick" บทเพลงดังกล่าวใช้เวลาประพันธ์เพียง 4 นาทีโดยมีพื้นฐานจากดนตรีในดิสโก[16] เพลง "ปาปารัสซี่" ได้นำมาตีความหมายในอีกแง่หนึ่ง อย่างไรก็ตามกาก้าอธิบายในการสัมภาษณ์ในอะเบาต์ดอตคอมว่าเพลงนี้ได้รับแรงบันดาลใจมากจากการต่อสู้ดิ้นรนและความโหยหาความมีชื่อเสียงและความรักของเธอ โดยเฉพาะเพลงรัก "ปาปารัสซี่" นำเสนอในสิ่งที่ต้องการและถามคำถามว่าคนจะสามารถมีทั้งชื่อเสียงแลัความรักได้หรือไม่[17]
"โปเกอร์เฟส" ได้แรงบันดาลมาจากแฟนของกาก้าที่ชอบเล่นการพนัน[18] และประสบการไบเซ็กชวลของเธอเอง เธอนึกฝันเกี่ยวกับสตรีกำลังมีเพศสำพันธ์กับบุรุษดังนั้นเธอจึงแทนตัวเธอเองว่า "โปเกอร์เฟส"[19] "บอยส์, บอยส์, บอยส์" ได้รับแรงบัลดาลใจจากเพลงของ Motley Crue ในชื่อใกล้เคียงกันคือ "เกิร์ลส, เกิร์ลส, เกิร์ลส" กาก้าอธิบายว่าเธอต้องการฉบับของผู้หญิงที่ร็อกเกอร์อยากได้เช่นกัน[13] "บิลตีฟูล, เดอร์ตี, ริช" เป็นบทสรุปของการค้นพบของเธอ ใช้ชีวิตฝั่งตะวันออกและใช้ยาในปาร์ตี[13] "เอ, เอ (นิตติงเอลส์ไอแคนเซย์)" เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการเลิกกับแฟนและกำลังหาคนใหม่[13] "บราวน์อายส์" ได้รับแรงบันดาลใจจากวงควีนและเพลงส่วนใหญ่ของกาก้าที่ไม่มีความมั่นคง[13]
ในการสัมภาษณ์กับเอ็มทีวี กาก้ายังอธิบายถึงแนวคิดอัลบั้ม เดอะเฟม เพิ่มเติมถึงแรงบันดาลใจและมุมมองของเธอสำหรับอัลบั้มดังกล่าว เธอเชื่อว่าสิ่งสำคัญที่สุดที่ขาดหายไปจากเพลงป๊อปร่วมสมัยคือการรวมกันของภาพลักษณ์ของศิลปินเข้ากับดนตรี กาก้ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการสร้างสรรค์การแสดงดนตรีบนคอนเสิร์ตของเธอ เธอหวังว่าผู้ชมจะสังเกตถึงการแสดงอย่างศิลปะของเธอซึ่งเธอพยายามนำออกมาจากอัลบั้มและดนตรีซึ่งเธอได้ใส่ความเป็นตัวเธอลงไปด้วย[20]
"ฉันแค่รู้สึกว่าอัลบั้มนี้แตกต่าง- คุณเคยได้สัมผัสดนตรีแกลมช่วงทศวรรษ 1970 ของศิลปินและของนักประพันธ์เพลงร็อกมากมาย [...] เดอะเฟม ไม่ได้เกี่ยวกับว่าคุณคือใคร — แต่มันเกี่ยวกับว่าทำอย่างไรให้ทุกๆ คนต้องการรู้ว่าคุณคือใคร! ซื้อและฟังมันก่อนออกจากบ้านหรือระหว่างขับรถ [...] ฉันคิดว่ามันทำให้ศิลปินสร้างเพลงได้อย่างสร้างสรรค์ ฉันใช้เวลากับมันซักพักใหญ่แต่มันทำให้ฉันเข้าใจตัวฉันเอง ท้ายที่สุดฉันก็เข้าใจมัน ฉันจะภูมิใจมันไม่ได้เลย มันไม่ใช่แค่แผ่นเสียง แต่มันคือการเคลื่อนไหวทางศิลปะเพลงป๊อป และมันก็ไม่ใช่แค่เพลงเพลงหนึ่ง"[14]
อันดับบนชาร์ต
แก้ในสหรัฐอเมริกา เดอะเฟม เริ่มต้นขึ้นชาร์ต บิลบอร์ด 200 ในอนดับที่ 17 ด้วยยอดขาย 24,000 ชุดเมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551[21] ภายหลังการตกอันดับจากชาร์ตเรื่อยๆ อัลบั้มนี้ก้าวขึ้นสู่หนึ่งในสิบอีกครั้งเมื่อวันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2552[22] โดยขึ้นสู่อันดับที่ 4 บนชาร์ต[23] อัลบั้มนี้ยังขึ้นสู่อันดับสูงสุดบนชาร์ต บิลบอร์ด ทอปอิเล็กทรอนิกอัลบั้ม โดยขึ้นสู่อันดับที่หนึ่งรวมกว่า 40 สัปดาห์[24] ในวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2552 อัลบั้มนี้ได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำขาวสำหรับยอดขายกว่า 1 ล้านชุดโดยสมาคมผู้ประกอบกิจการเพลงของสหรัฐอเมริกา[25] เดอะเฟม มียอดจำหน่ายกว่า 1.56 ล้านชุดในสหรัฐอเมริกา[26] ภายหลังการออกอัลบั้ม เดอะเฟมมอนสเตอร์ โดยมีอัลบั้ม เดอะเฟม เป็นซีดีพิเศษในฉบับดีลักซ์ อันดับบน บิลบอร์ด 200 กระโดดจากอันดับที่ 34 เป็นอันดับที่ 6 ด้วยยอดจำหน่ายกว่า 151,000 ชุด[27] ในแคนาดาอัลบั้มนี้ขึ้นอันดับสูงสุดในอันดับที่หนึ่ง[28] และได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำขาวสามแผ่น โดยสมาคมผู้ประกอบกิจการเพลงของแคนาดา ด้วยยอดจำหน่ายกว่า 240,000 ชุด [29]
อัลบั้มนี้เปิดตัวในอันดับที่ 6[30] และขึ้นสู่อันดับสูงสุดที่สองในนิวซีแลนด์พร้อมการได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำขาวสองแผ่น[31] ในออสเตรเลียอัลบั้มเปิดตัวในอันดับที่ 12[32] และขึ้นสู่อันดับสูงสุดที่ 4[33] อัลบั้มนี้ยังได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำขาว 3 แผ่นจากสมาคมผู้ประกอบกิจการเพลงของออสเตรเลีย ด้วยยอดจหน่ายกว่า 210,000 ชุด[34]
เดอะเฟม เปิดตัวในชาร์ตสหราชอาณาจักรในอันดับที่ 3[35] ภายหลังการอยู่บนชาร์ตนานกว่าสิบสัปดาห์ อัลบั้ม ซองส์ฟอร์มายมาเธอร์ ของโรนัน คิตติง เข้าชาร์ตแทน[36] หลังจากนั้นอัลบั้มได้อยู่บนชาร์ตติดต่อกัน 4 สัปดาห์ในอันดับที่หนึ่ง[37] ในไอร์แลนด์อัลบั้มนี้ขึ้นชาร์ตในอันดับที่ 8[38] ภายหลังการอยู่บนชาร์ตกว่า 5 สัปดาห์จึงขึ้นสู่ดันดับที่หนึ่ง 2 สัปดาห์ติดต่อกัน[39] ในยุโรปอัลบั้มนี้ขึ้นอันดับหนึ่งใน ยูโรเปียนทอป 100 อัลบั้ม[40] และในชาร์อัลบั้มของออสเตรเลีย[41] และยังขึ้นเป็นหนึ่งในยี่สิบในเบลเยี่ยม, เช็ก, เดนมาร์ก, ฟินแลนด์, เยอรมนี, ฮังการี, อิตาลี, เนเธอร์แลนด์, นอร์เวย์, โปแลนด์, รัสเซีย และสวิตเซอร์แลนด์[42] อัลบั้มนี้มียอดจำหน่ายทั่วโลกกว่า 4 ล้านชุด[43]
ซิงเกิล
แก้"จัสต์แดนซ์" เป็นซิงเกิลทางการค้าซิงเกิลแรก ออกจำหน่ายเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2551 ในรูปแบบดิจิทัลดาวน์โหลด[44] เพลงนี้ได้รับการตอบรับอย่างดีจากนักวิจารณ์ดนตรีรวมทั้งในคลับแนวซินธ์ป๊อป [2][10] เพลงนี้ประสบความสำเร็จอย่างสูงด้วยการขึ้นชาร์ตอันดับหนึ่งทั้งในสหรัฐอเมริกา, ออสเตรเลีย, แคนาดา, ไอร์แลนด์, เนเธอร์แลนด์, และสหราชอาณาจักร รวมทั้งการขึ้นชาร์ตอันดับหนึ่งในหลายประเทศ[45][46][47][48][49] เพลงนี้ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลแกรมมีครั้งที่ 51 ในสาขาเพลงแดนส์ยอดเยี่ยม ทว่าเพลง "ฮาร์เดอร์, เบตเทอร์, ฟาสเตอร์, สตรองเกอร์" ของ Daft Punk ได้รับรางวัลดังกล่าว[50]
"โป๊กเกอร์เฟส" เป็นซิงเกิลที่สองจากอัลบั้มดังกล่าว ยังคไดรับการวิพากวิจารณ์อย่างดีเช่นกัน ซึ่งยกย่องในท่วงทำนองฮูกแบบหุ่นยนตร์และช่วงท่อนคอรัสของเพลง[51] เพลงนี้ประสบความสำเร็จสูงสุดกว่าเพลง "จัสแดนส์" โดยขึ้นชาร์ตอันดับสูงสุดในเกือบทุกประเทศที่ออกจำหน่าย[52] "โปเกอร์เฟส" กลายเป็นซิงเกิลที่สองของเลดี้ กาก้าที่ขึ้นชาร์ต บิลบอร์ด ฮอต 100 ในอันดับที่หนึ่ง[53][54] ในวันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2552 "โปเกอร์เฟส" ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลแกรมมีครั้งที่ 52 ในสาขาเพลงแห่งปี, สาขาการบันทึกเสียงแห่งปี และสาขาเพลงแดนส์ยอดเยี่ยม[11]
"เอ, เอ (นอตติงเอลส์ไอแคนเซย์)" เป็นซิงเกิลที่สามของอัลบั้มในประเทศออสเตรเลีย, นิวซีแลนด์, สวีเดน และเดนมาร์ก และเป็นซิงเกิลที่สี่ในฝรั่งเศส เพลงนี้ได้รับคำวิพากษ์วิจารณ์ทั้งในเชิงบวกและลบ บางข้อวิจารณ์เปรียบเทียบบทเพลงกับยูโรป๊อปช่องคริสต์ทศวรรษ 1990 แต่ในอีกด้านกลับวิจาร์เพลงนี้เป็นการนำไปสู่จุดจบของงานเลี้ยง และเป็นความอับอายของอัลบั้ม[8] เพลงนี้นับว่าประสบความล้มเหลวหากเทียบกับสองซิงเกิลแรกโดยขึ้นชาร์ตในออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ในอันดับที่ 15 และ 9 ตามลำดับ ขึ้นชาร์ตในอับดับที่ 2 ในสวีเดน และอันดับที่ 7 ในฝรั่งเศส[55]
"เลิฟเกม" ออกเผยแพร่เป็นซิงเกิลที่สามในสหรัฐอเมริกา, แคนาดา และบางประเทศในยุโรป และเป็นซิงเกิลที่ 4 ของออสเตรเลีย, นิวซีแลนด์ และสหราชอาณาจักร เพลงนี้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์เชิงบวกเนื่องจากท่วงทำนองที่ดึงดูดใจและในท่อน "I wanna take a ride on your disco stick"[56] เพลงนี้ขึ้นอันดับหนึ่งใน 10 ประเทศ อาทิ สหรัฐอเมริกา, ออสเตรเลีย และแคนาดา และยังเป็นหนึ่งใน 20 บนชาร์ตเพลงในหลายประเทศ[57]
"ปาปารัซซี" เป็นซิงเกิลที่สามในสหราชอาณาจักรและไอร์แลนด์ ออกเผยแพร่เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2552 และเป็นซิงเกิลที่ห้าในประเทศอื่นๆ [58] รวมทั้งออสเตรเลียซึ่งออกจำหน่ายในวันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2552[59] อย่างไรก็ดีเพลงนี้ขึ้นชาร์ตก่อนการออกจำหน่ายเป็นซิงเกิลและขึ้นชาร์ต 5 อันดับแรกในออสเตรเลีย, แคนาดา, ไอร์แลนด์ และสหราชอาณาจักร[60] "ปาปารัสซี่" ได้รับคำชื่นชมเนื่องมาจากดนตรีที่สนุกสนานและเป็นมิตรภาพในคลับ และเพลงนี้เป็นเพลงที่ทรงคุณค่าน่าจดจำที่สุดจากอัลบั้มนี้[61] มิวสิกวิดีโอเพลงนี้ถ่ายทำในรูปแบบภาพยนตร์ขนาดย่อโดยกาก้าแสดงเป็นนักแสดงชื่อดังซึ่งถูกฆาตกรรมโดยแฟนของเธอ แต่บทสรุปคือการกลับมาแก้แค้นของเธอและสร้างชื่อเสียงและความนิยมของเธอกลับมาอีกครั้งหนึ้ง[62]
การประชาสัมพันธ์
แก้เพื่อการประชาสัมพันธ์อัลบั้ม กาก้าแสดงคอนเสิร์ตและการแสดงต่างๆ ทั่วโลก เริ่มแรกด้วยการออกโทรทัศน์สถานีโลโก้ในรายการ เน็กซ์นาวเน็กว์อะวาร์ด เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2551[63] และยังแสดงในรายการ โซยูทิงก์ยูแคนดานซ์, [64] Jimmy Kimmel Live!,[65] เดอะทูไนต์โชว์วิธเจย์เลโน[66] นอกจากนี้เธอยังแสดงในงานประกอบมิสยูนิเวอร์ส ณ ประเทศเวียดนาม ในรอบการประกวดชุดว่ายน้ำ[67] เมื่อวันที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2552 เธอแสดงในรายการโทรทัศน์ไอร์แลนด์ช่อง RTÉ One ในรายการ Tubridy Tonight[68] และได้มีการนำเพลงจากอัลบั้ม เดอะเฟม 3 เพลงประกอบในซีรีส์ชุด แสบใสไฮโซ อันได้แก่ "ปาปารัสซี่" และตอน "Summer, Kind of Wonderful", "โป๊กเกอร์เฟส" ในตอน "The Serena Also Rises" และ "มันนีฮันนี" ในตอน "Remains of the J"[69] กาก้ายังแสดงเพลง "โปเกอร์เฟส" ในรายการ อเมริกันไอดอล ฤดูกาลที่ 8 เมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2552[70]
เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองการแสดง เดอร์ตีเซ็กซี่มันนี ช่อง ABC จึงได้จัดทำมิวสิกวิดีโอเพลง "บิวตีฟูล, เดอร์ตี, ริช" อำนวยการผลิตโดย Melina Matsoukas ซึ่งในเบื้องต้นเพลงนี้จะได้นำมาใช้เป็นซิงเกิลที่ 2 แต่ต่อมาได้เลือกเพลง "โปเกอร์เฟส" แทน[71] ซึ่งมีสองวิดีโอสำหรับเพลงนี้ อันได้แก่ คลิปจาก เดอร์ตี เซ็กซี มันนี และมิวสิกวิดีโอจริง[72] เพลงนี้ขึ้นชาร์ตซิงเกิลของสหราชอาณาจักรผ่านดิจิทัลดาวน์โหลดและขึ้นอันดับสูงสุดที่ 83[73] อัลบั้มนี้ได้รับการประชาสัมพันธ์ต่อเนื่องใน คอนเสิร์ตทัวร์เดอะเฟมบอล ซึ่งเริ่มต้นขึ้นเมื่อวันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2552 ณ แซนดีเอโก แคลิฟอร์เนีย
เดอะเฟมมอนสเตอร์
แก้แต่เดิมมีกำหนดการจำหน่ายอัลบั้ม เดอะเฟม พร้อมทั้งเพลงพิเศษ 8 เพลง แต่เลดี้ กาก้าประกาศว่าอัลบั้ม เดอะเฟมมอนสเตอร์ จะเป็นอัลบั้มอิสระ บรรจุเพลงใหม่ 8 เพลง และในรูปแบบดีลักซ์จะบรรจุเพลงจากอัลบั้ม เดอะเฟม ในรูปแบบซีดีพิเศษ[74]
รายชื่อเพลง
แก้ฉบับมาตรฐาน
แก้ฉบับนี้ออกจำหน่ายในปี พ.ศ. 2551 ในแคนาดา, เม็กซิโก บางประเทศในยุโรป, ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์
ลำดับ | ชื่อเพลง | ทำนอง | ยาว |
---|---|---|---|
1. | "Just Dance" (featuring Colby O'Donis) | Lady Gaga, RedOne, Aliaune Thiam | 4:04 |
2. | "LoveGame" | Lady Gaga, RedOne | 3:33 |
3. | "Paparazzi" | Lady Gaga, Rob Fusari | 3:28 |
4. | "Beautiful, Dirty, Rich" | Lady Gaga, Fusari | 2:54 |
5. | "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)" | Lady Gaga, Martin Kierszenbaum | 2:56 |
6. | "Poker Face" | Lady Gaga, RedOne | 3:59 |
7. | "The Fame" | Lady Gaga, Kierszenbaum | 3:44 |
8. | "Money Honey" | Lady Gaga, RedOne, Bilal Hajji | 3:08 |
9. | "Again Again" | Lady Gaga, Fusari | 3:06 |
10. | "Boys Boys Boys" | Lady Gaga, RedOne | 3:22 |
11. | "Brown Eyes" | Lady Gaga, Fusari | 4:05 |
12. | "Summerboy" | Lady Gaga, Brian Kierulf, Josh Schwartz | 4:16 |
13. | "I Like It Rough" (Canadian iTunes, Mexico, Australian, and selected European bonus track) | Lady Gaga, Kierszenbaum | 3:24 |
ฉบับแก้ไข
แก้ฉบับนี้ออกจำหน่ายใน พ.ศ. 2552 มีการแก้ไขภาพปกอัลบั้มเล็กน้อย โดยมีการนำเพลง "LoveGame" "Paparazzi" "Boys Boys Boys" และ "Money Honey" มารีมิกซ์ใหม่ และนำเพลง "Again Again" ออกจากอัลบั้ม รวมทั้งนำเพลง "Startrucks" "Papergangster" และ"I like it rough" เพิ่มเติมเข้ามา
ลำดับ | ชื่อเพลง | ทำนอง | ยาว |
---|---|---|---|
1. | "Just Dance" (featuring Colby O'Donis) | Lady Gaga, RedOne, Akon | 4:01 |
2. | "LoveGame" | Lady Gaga, RedOne | 3:36 |
3. | "Paparazzi" | Lady Gaga, Rob Fusari | 3:28 |
4. | "Poker Face" | Lady Gaga, RedOne | 3:57 |
5. | "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)" | Lady Gaga, Martin Kierszenbaum | 2:55 |
6. | "Beautiful, Dirty, Rich" | Lady Gaga, Fusari | 2:52 |
7. | "The Fame" | Lady Gaga, Kierszenbaum | 3:42 |
8. | "Money Honey" | Lady Gaga, RedOne, Bilal Hajji | 2:50 |
9. | "Starstruck" (featuring Space Cowboy and Flo Rida) | Lady Gaga, Kierszenbaum, Space Cowboy, Flo Rida | 3:37 |
10. | "Boys Boys Boys" | Lady Gaga, RedOne | 3:22 |
11. | "Paper Gangsta" | Lady Gaga, RedOne | 4:23 |
12. | "Brown Eyes" | Lady Gaga, Fusari | 4:03 |
13. | "I Like It Rough" | Lady Gaga, Kierszenbaum | 3:22 |
14. | "Summerboy" | Lady Gaga, Brian Kierulf, Josh Schwartz | 4:13 |
15. | "Disco Heaven" (International bonus track) | Lady Gaga, Fusari, Tom Kafafian | 3:41 |
16. | "Retro Dance Freak" (Australian bonus track) | Lady Gaga, Fusari | 3:22 |
ลำดับ | ชื่อเพลง | ทำนอง | ยาว |
---|---|---|---|
16. | "Again Again" | Lady Gaga, Fusari | 3:04 |
17. | "Retro Dance Freak" | Lady Gaga, Fusari | 3:22 |
ในปี พ.ศ. 2552 ได้มีการออกจำหน่ายฉบับซีดี/ดีวีดีในญี่ปุ่น ซึ่งดีวีดีประกอบไปด้วยวิดีโอเพลง "Just Dance", "Poker Face", "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)", "LoveGame" และ "Paparazzi"
ลำดับ | ชื่อเพลง | ทำนอง | ยาว |
---|---|---|---|
16. | "Poker Face" (Piano & Voice Version- Live) | Lady Gaga, RedOne | 3:38 |
17. | "Just Dance" (Stripped Down Version - Live) | Lady Gaga, RedOne, Akon | 2:06 |
18. | "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)" (Electric Piano & Human Beat Box Version - Live) | Lady Gaga, Martin Kierszenbaum | 3:03 |
19. | "Again Again" | Lady Gaga | 3:04 |
ฉบับนี้ยังบรรจุเพลงพิเศษ 3 เพลงจาก The Cherrytree Sessions
ฉบับสหราชอาณาจักรและไอริช
แก้ออกวางจำหน่ายใน ค.ศ. 2009 ในฉบับสหราชอาณาจักรและไอร์แลนด์ ประกอบด้วยเพลงทั้งหมดจากฉบับแก้ไขและฉบับมาตรฐาน ที่มีทั้ง 3 เพลงของฉบับแก้ไข และรวมถึงเพลง "อะเกนอะเกน" ที่ได้ถูกตัดออกไปจากฉบับแก้ไข เช่นเดียวกับเพลง "ดิสโกเฮฟเวน" ที่ไม่ได้รวมอยู่ในทั้ง 2 ฉบับ ก็ปรากฏในชุดนี้ การเรียนลำดับเพลงมีความแตกต่างจากฉบับอื่น ๆ
ลำดับ | ชื่อเพลง | ทำนอง | ยาว |
---|---|---|---|
1. | "Just Dance" (featuring Colby O'Donis) | Lady Gaga, RedOne, Akon | 4:01 |
2. | "LoveGame" | Lady Gaga, RedOne | 3:36 |
3. | "Paparazzi" | Lady Gaga, Rob Fusari | 3:28 |
4. | "Poker Face" | Lady Gaga, RedOne | 3:57 |
5. | "I Like It Rough" | Lady Gaga, Kierszenbaum | 3:22 |
6. | "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)" | Lady Gaga, Martin Kierszenbaum | 2:55 |
7. | "Starstruck" (featuring Space Cowboy and Flo Rida) | Lady Gaga, Kierszenbaum, Space Cowboy, Flo Rida | 3:37 |
8. | "Beautiful, Dirty, Rich" | Lady Gaga, Fusari | 2:52 |
9. | "The Fame" | Lady Gaga, Kierszenbaum | 3:42 |
10. | "Money Honey" | Lady Gaga, RedOne, Bilal Hajji | 2:50 |
11. | "Boys Boys Boys" | Lady Gaga, RedOne | 3:20 |
12. | "Paper Gangsta" | Lady Gaga, RedOne | 4:23 |
13. | "Brown Eyes" | Lady Gaga, Fusari | 4:03 |
14. | "Summerboy" | Lady Gaga, Brian Kierulf, Josh Schwartz | 4:13 |
15. | "Disco Heaven" (bonus track) | Lady Gaga, Fusari, Tom Kafafian | 3:41 |
16. | "Again Again" (bonus track) | Lady Gaga, Fusari | 3:04 |
17. | "LoveGame (Space Cowboy Remix)" (enhanced CD bonus track) | Lady Gaga, Space Cowboy | 3:07 |
คณะผู้สร้างอัลบั้ม
แก้
|
|
ชาร์ต, ยอดจำหน่าย และการสืบตำแหน่ง
แก้
ชาร์ตแก้
|
ยอดจำหน่ายแก้
|
การสืบตำแหน่ง
แก้ก่อนหน้า | เดอะเฟม | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
คาลา โดย M.I.A. | บิลบอร์ด ชาร์ตอัลบั้มอิเล็กทรอนิกส์ อัลบั้มอันดับหนึ่ง (15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551 - 17 มกราคม พ.ศ. 2552 (ครั้งที่หนึ่ง) 14 กุมภาพันธ์ - 7 มีนาคม พ.ศ. 2552 (ครั้งที่สอง) 21 มีนาคม - 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2552 (ครั้งที่สาม) 16 พฤษภาคม - 5 กันยายน พ.ศ. 2552 (ครั้งที่สี่) 19 กันยายน - 31 ตุลาคม พ.ศ. 2552 (ครั้งที่ห้า) 5 ธันวาคม - 12 ธันวาคม พ.ศ. 2552 (ครั้งที่หก)) |
สลัมดอกมิลเลียแนร์ โดย เอ.อาร์.ราห์มัน สลัมดอกมิลเลียแนร์ (อัลบั้มเพลงประกอบภาพยนตร์) | ||
ดาร์กฮอร์ส โดย นิกเกิลแบ็ก | ชาร์ตอัลบั้มแคนาดา อัลบั้มอันดับหนึ่ง (11 มกราคม - 18 มกราคม พ.ศ. 2552) |
ดาร์กฮอร์ส โดย นิกเกิลแบ็ก | ||
โนไลน์ออนเดอะฮอไรซัน โดย บรู๊ซ สปริงทีน ซองส์ฟอร์มายมาเธอร์ โดย โรนัน คีตติง อ็อกฮาน ควิกก์ โดย อ็อกฮาน ควิกก์ |
ชาร์ตอัลบั้มไอริช อัลบั้มอันดับหนึ่ง (12 กุมภาพันธ์ - 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552 (ครั้งที่หนึ่ง) 20 มีนาคม - 27 มีนาคม พ.ศ. 2552 (ครั้งที่สอง) 2 เมษายน - 9 เมษายน พ.ศ. 2552 (ครั้งที่สาม) 16 เมษายน - 23 เมษายน พ.ศ. 2552 (ครั้งที่สี่)) |
บลูไลต์สออนเดอะรันเวย์ โดย Bell X1 ซองส์ฟอร์มายมาเธอร์ โดย โรนัน คีตติง อ็อกฮาน ควิกก์ โดย อ็อกฮาน ควิกก์ ลิสเซ่น โดย คริสตี้ มูร์ | ||
ซองส์ฟอร์มายมาเธอร์ โดย โรนัน คีตติง | ชาร์ตอัลบั้มแห่งสหราชอาณาจักร อัลบั้มอันดับหนึ่ง (5 เมษายน - 26 เมษายน พ.ศ. 2552) |
ทูเกตเตอร์ธรูไลฟ์ โดย บอบ ไดย์แลน |
ประวัติการจำหน่าย
แก้ประเทศ | ออกจำหน่าย | รูปแบบ | ค่ายเพลง |
---|---|---|---|
แคนาดา | 19 สิงหาคม พ.ศ. 2551 | ซีดี, LP, ดิจิทัลดาน์โหลด | ยูนิเวอร์ซัลมิวสิกกรุ๊ป |
ออสเตรเลีย | 5 กันยายน พ.ศ. 2551[93] | ซีดี, ดิจิทัลดาวน์โหลด (ฉบับมาตรฐาน) | |
28 ตุลาคม พ.ศ. 2551[94] | ซีดี, ดิจิทัลดาวน์โหลด (ฉบับสากล) | ||
สหรัฐอเมริกา | 28 ตุลาคม พ.ศ. 2551 | ซีดี, LP, ดิจอตอลดาวน์โหลด | สตรีมไลน์, คอนไลฟ์, อินเตอร์สโคป, เชอร์รีทรี |
อิตาลี | 31 ตุลาคม พ.ศ. 2551[95] | ซีดี, ดิจิทัลดาวน์โหลด (ฉบับมาตรฐาน | ยูนิเวอร์ซัลมิวสิกกรุ๊ป |
30 มกราคม พ.ศ. 2552[96] | ซีดี, ดิจิทัลดาวน์โหลด (ฉบับสากล) | ||
เยอรมนี | 2 ธันวาคม พ.ศ. 2551[97] | ซีดี, ดิจิทัลดาวน์โหลด | |
สหราชอาณาจักร | 12 มกราคม พ.ศ. 2552[98][99][100] | โพลีดอร์ | |
สเปน | 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552[101] | ยูนิเวอร์ซัลมิวสิกกรุ๊ป | |
บราซิล | 31 มีนาคม พ.ศ. 2552[102] | ซีดี | |
จีน | 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2552[103] | ||
ญี่ปุ่น | 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2552[104] | ||
22 กรกฎาคม พ.ศ. 2552[105][106][107] | ซีดี, ดีวีดี |
อ้างอิง
แก้- ↑ The Fame liner notes.
- ↑ 2.0 2.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อallmusic
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อavclub
- ↑ "Lady Gaga: The Fame". The Boston Globe. สืบค้นเมื่อ 2009-07-22.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อew
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อguardian
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อchron
- ↑ 8.0 8.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อpopmatters
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อslant
- ↑ 10.0 10.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อwashington
- ↑ 11.0 11.1 "52nd Grammy Awards Nominations". National Academy of Recording Arts and Sciences. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-12-05. สืบค้นเมื่อ 2009-12-03.
- ↑ Sharon, Kim (December 14, 2008). "Lady Gaga: the future of pop?". The Sunday Times. Times Online. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-27. สืบค้นเมื่อ 2009-02-06.
- ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 13.4 13.5 "Lady Gaga: Biography". LadyGaga.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-03. สืบค้นเมื่อ 2009-01-08.
- ↑ 14.0 14.1 Harris, Chris (January 15, 2009). "Shes at number one and shes on our Spanking New for 09 list so we had a lil' chat with the Lady". MTV UK. MTV Networks Entertainment Group.
- ↑ "Interview: Lady Gaga". Artistdirect.com. ARTISTdirect, Inc. January 30, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-04-05. สืบค้นเมื่อ 2009-04-27.
- ↑ Scaggs, Austin (February 19, 2009). "The "Just Dance" singer on leotards, the first lady and raunchy lyrics". Rolling Stone. Jann Wenner. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-04-16. สืบค้นเมื่อ 2009-03-31.
- ↑ Slomowicz, Ron (June 10, 2008). "Lady Gaga Interview". About.com. The New York Times Company. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-15. สืบค้นเมื่อ 2009-04-17.
- ↑ McKay, Hollie (May 22, 2009). "Lady Gaga Opens Up About Her Preference for Boys That Look Like Girls". Fox News. สืบค้นเมื่อ 2009-04-28.
- ↑ "Lady GaGa Entertains Thousands At Palm Springs White Party". Access Hollywood. NBC. April 14, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-04-17.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อmtvkids
- ↑ "Billboard 200". Billboard. acharts.us. November 15, 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-06-09.
- ↑ Hasty, Katie (February 25, 2009). "Taylor Swift Remains Atop Billboard 200". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-06-09.
- ↑ Hasty, Katie (March 11, 2009). "U2 Scores Seventh No. 1 On Billboard 200". Billboard. Nielsen Business Media Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-03-12.
- ↑ "Top Electronic Albums for the 6/13/2009 issue". Billboard. Reuters. June 5, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-08-08. สืบค้นเมื่อ 2009-06-09.
- ↑ 25.0 25.1 "Lady Gaga - The Fame - RIAA certification". Recording Industry Association of America. May 7, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-23. สืบค้นเมื่อ 2009-05-11.
- ↑ Trust, Gary (2009-11-03). "Lady Gaga Sets Latest Billboard Chart Record". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-11-03.
- ↑ Grein, Paul (2009-12-02). "Week Ending Nov. 29, 2009: Women Take Charge". Yahoo!. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-13. สืบค้นเมื่อ 2009-12-03.
- ↑ 28.0 28.1 Williams, John (January 14, 2009). "Lady GaGa's 'Fame' rises to No. 1". Jam!. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2009-01-14.
- ↑ 29.0 29.1 "CRIA - Gold & Platinum certifications - June 2009". Canadian Recording Industry Association. www.cria.ca. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-04-13. สืบค้นเมื่อ 2009-11-20. The CRIA database search เก็บถาวร 2016-01-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน for Lady Gaga indicates that The Fame has won double diamond certification, but this is inconsistent with the sales figures and certification rules เก็บถาวร 2009-11-24 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
- ↑ "New Zealand Albums Top 40". Recording Industry Association of New Zealand. acharts.us. October 6, 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-06-09.
- ↑ 31.0 31.1 "New Zealand Top 40 Albums (Chart #1668)". Recording Industry Association of New Zealand. RIANZ.org.nz. May 16, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-02-02. สืบค้นเมื่อ 2009-05-12.
- ↑ "Australia Albums Top 50". Australian Recording Industry Association. acharts.us. September 15, 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-06-09.
- ↑ "Australia Albums Top 50". Australian Recording Industry Association. acharts.us. January 26, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-06-09.
- ↑ 34.0 34.1 "ARIA Charts – Accreditations – 2009 Albums". Australian Recording Industry Association. สืบค้นเมื่อ 2009-04-10.
- ↑ "UK Albums Chart". The Official Charts Company. acharts.us. January 18, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
- ↑ "UK Albums Chart". The Official Charts Company. acharts.us. April 5, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
- ↑ "UK Albums Chart". The Official Charts Company. acharts.us. May 3, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
- ↑ "Irish Albums Chart". Irish Recorded Music Association. acharts.us. January 15, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
- ↑ "Irish Albums Chart". Irish Recorded Music Association. acharts.us. February 12, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
- ↑ 40.0 40.1 Sexton, Paul (April 23, 2009). "Lady GaGa Scores Euro Chart Double". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-04-23.
- ↑ "Austrian Albums Chart". International Federation of the Phonographic Industry. acharts.us. March 25, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
- ↑ 42.00 42.01 42.02 42.03 42.04 42.05 42.06 42.07 42.08 42.09 42.10 42.11 42.12 42.13 42.14 42.15 42.16 42.17 "Lady GaGa – The Fame – Music Charts". αCharts.us. สืบค้นเมื่อ 2009-09-13.
- ↑ Release, Press (2009-10-08). "Lady Gaga Returns With 8 New Songs on 'The Fame Monster'". Yahoo! Finance. Yahoo!. สืบค้นเมื่อ 2009-10-09.
- ↑ "iTunes release of Just Dance". iTunes. June 17, 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
- ↑ Cohen, Jonathan (January 8, 2009). "Lady GaGa Dances To The Top Of Hot 100". Billboard. Nielsen Business Media Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-01-09.
- ↑ "Australian ARIA Singles Chart". ARIA Charts. acharts.us. September 15, 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-04-28.
- ↑ "Canadian Hot 100". Billboard. acharts.us. August 23, 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-04-28.
- ↑ "UK Singles Chart". The Official Charts Company. January 11, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-04-28.
- ↑ "Lady Gaga - Just Dance on world charts". aCharts.us. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
- ↑ Harris, Chris (December 4, 2008). "Lil Wayne, Coldplay Lead Grammy Nominations". MTV. MTV Networks. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-08. สืบค้นเมื่อ 2009-04-27.
- ↑ Williams, Chris (February 28, 2009). "Single Reviews: Poker Face". Billboard. Nielsen Business Media Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-02-28.
- ↑ Pietroluongo, Silvio (April 1, 2009). "Lady GaGa Draws A Pair Of No. 1s". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-04-01.
- ↑ Ben-Yehuda, Ayala (April 02, 2009). "Lady GaGa Scores Hot 100 Milestone With 'Poker Face'". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-04-02.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|date=
(help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์|coauthors=
ถูกละเว้น แนะนำ (|author=
) (help) - ↑ "Lady Gaga - Poker Face on world charts". aCharts.us. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
- ↑ "Lady Gaga - Eh, Eh (Nothing Else I Can Say) on world charts". aCharts.us. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
- ↑ Kraines, Talia (January 9, 2009). "Lady GaGa The Fame Review". BBC. BBC.co.uk. สืบค้นเมื่อ 2009-04-06.
- ↑ Ben-Yehuda, Ayala (June 4, 2009). "Lady Gaga - LoveGame on world charts". aCharts.us. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
{{cite web}}
: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|coauthors=
ถูกละเว้น แนะนำ (|author=
) (help) - ↑ Sexton, Paul (May 28, 2009). "Green Day Rises To European Chart Summit". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-05-29.
- ↑ "Australian release date". musicshop.com.au. สืบค้นเมื่อ 2009-07-08.
- ↑ "Lady Gaga - Paparazzi on world charts". aCharts.us. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อbroward
- ↑ Kaufman, Gil (May 29, 2009). "Lady Gaga Angry That Epic 'Paparazzi' Video Leaked". MTV. MTV Networks. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-01. สืบค้นเมื่อ 2009-06-01.
- ↑ "Lady Gaga "Just Dance"". NewNowNext Awards. June 7, 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-06-17.
- ↑ "Lady Gaga performs Just Dance". So You Think You Can Dance. Interscope Records. สืบค้นเมื่อ 2009-06-17.
- ↑ "Jummy Kimmel Live: Lady Gaga". PopCrunch. Jimmy Kimmel Live!. October 23, 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-06-17.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "The Tonight Show: Lady Gaga". The Tonight Show with Jay Leno. January 8, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-23. สืบค้นเมื่อ 2009-06-17.
- ↑ Kroft, Ryan (July 14, 2008). "Close Your Mouth: She's No Joke. Lady Gaga Outshines Miss Universe!". MTV. MTV Networks. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-11-19. สืบค้นเมื่อ 2009-06-17.
- ↑ "Tubridy Tonight – Saturday, 31 January 2009". Tubridy Tonight. สืบค้นเมื่อ 2009-06-17.
- ↑ "Gossip Girl Insider: Songs by Lady Gaga". Gossip Girl. GossipGirlInsider. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-04-28. สืบค้นเมื่อ 2009-06-17.
- ↑ Gil Kaufman (April 2, 2009). "Lady Gaga Shows Her Flashiest 'Poker Face' On 'American Idol'". MTV. MTV Networks Inc. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-04-05. สืบค้นเมื่อ 2009-04-06.
- ↑ "Beautiful, Dirty, Rich - Music Video". LadyGaga.com. สืบค้นเมื่อ 2009-12-08.
- ↑ "Music video of Beautiful, Dirty, Rich". MSN. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-08-08. สืบค้นเมื่อ 2009-06-17.
- ↑ "Beautiful, Dirty, Rich on the UK Singles Chart". The Official Charts Company. Chartstats. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-08-07. สืบค้นเมื่อ 2009-08-24.
- ↑ Vena, Jocelyn (2009-11-12). "Lady Gaga Is 'Honoring' Fans With Cheaper Fame Monster". MTV. MTV Networks. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-11-15. สืบค้นเมื่อ 2009-11-12.
- ↑ 75.0 75.1 "ultratop.be – Lady Gaga – The Fame". Ultratop 50 (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 2009-04-10.
- ↑ "TOP50 Prodejní". International Federation of the Phonographic Industry (ภาษาเช็ก). สืบค้นเมื่อ 2009-04-10.
- ↑ "Hungarian Albums Chart". Mahasz. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-23. สืบค้นเมื่อ 2009-12-03.
- ↑ "Classifica settimanale dal 14-09-2009 al 20-09-2009". Federation of the Italian Music Industry (ภาษาอิตาลี). Fimi.it. 2009-09-26. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-09-20. สืบค้นเมื่อ 2009-09-29.
- ↑ "Japanese Oricon Top 30 Albums". Oricon (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจาก2009&week=5&submit5.x=3&submit5.y=7 แหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-07. สืบค้นเมื่อ 2009-05-31.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่า|url=
(help) - ↑ 80.0 80.1 "allmusic ((( The Fame > Charts & Awards > Billboard Albums )))". Allmusic. Rovi Corporation. สืบค้นเมื่อ 2009-10-10.
- ↑ "IFPI Austria – Gold & Platin Datenbank". International Federation of the Phonographic Industry (ภาษาเยอรมัน). March 10, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-04-10.
- ↑ "Gold and Platinum - Albums -2009". International Federation of the Phonographic Industry. Ultratop 50. May 22, 2009.
- ↑ Gaga "Lady Gaga Certificados". Associação Brasileira dos Produtores de Discos. สืบค้นเมื่อ 2009-12-08.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่า|url=
(help) - ↑ "Danske Album Top-40 – Uge 42 – 2009". International Federation of the Phonographic Industry (ภาษาเดนมาร์ก). Hitlisten.NU. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-06. สืบค้นเมื่อ 2009-05-03.
- ↑ "European Certification". International Federation of the Phonographic Industry. July, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-01-30. สืบค้นเมื่อ 2009-07-26.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|date=
(help) - ↑ "Finnish Certification". International Federation of the Phonographic Industry. 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-07. สืบค้นเมื่อ 2009-07-26.
- ↑ "IFPI Germany – Gold & Platin Datenbank". International Federation of the Phonographic Industry (ภาษาเยอรมัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-02-13. สืบค้นเมื่อ 2009-12-09.
- ↑ "Hungarian Certification". Mahasz. 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-12-08. สืบค้นเมื่อ 2009-07-28.
- ↑ "Gold disc certifications - June, 2009" (ภาษาญี่ปุ่น). Recording Industry Association of Japan. สืบค้นเมื่อ 2009-07-10.
- ↑ "Polish Society of the Phonographic Industry - Platinum albums". Związek Producentów Audio Video. สืบค้นเมื่อ 2009-09-09.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Gold and Platinum Albums in Russia – 2008". 2M (ภาษารัสเซีย). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-21. สืบค้นเมื่อ 2009-10-18.
- ↑ "Swiss Certifications – Awards 2009". International Federation of the Phonographic Industry. Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 2009-04-26.
- ↑ "The FAME - Lady Gaga - Australian release". www.jbhifi.com.au. September 5, 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-07-21.
- ↑ "The FAME - Lady Gaga - Australian international release". www.jbhifi.com.au. October 28, 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-08-07. สืบค้นเมื่อ 2009-07-21.
- ↑ "Italy Standard Edition release". www.ibs.it. October 31, 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-07-01.
- ↑ "Italy International Edition release". www.ibs.it. January 30, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-07-01.
- ↑ "Lady Gaga - The Fame Germany". Plattenladen. December 2, 2008. สืบค้นเมื่อ 2009-07-01.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "The Fame - UK iTunes release". iTunes. Apple Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-07-11.
- ↑ "The Fame - UK CD release". HMV (UK). สืบค้นเมื่อ 2009-07-12.
- ↑ The Fame — UK CD (CD liner notes).Streamline/Interscope/Konlive/Cherrytree.
- ↑ "The Fame - Spain release". Spanish 7Digital. February 24, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-07. สืบค้นเมื่อ 2009-07-22.
- ↑ "Lady Gaga: The Fame". Saraiva.com.br. March 31, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-07. สืบค้นเมื่อ 2009-06-17.
- ↑ "Lady Gaga: The Fame". Amazon.cn. September 19, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-09-19.
- ↑ "The Fame - Lady Gaga". Universal Music. May 20, 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-06-17.
- ↑ "Fame (+DVD, Limited, Special Edition (Deluxe))". HMV. สืบค้นเมื่อ 2009-07-10.
- ↑ "Amazon.co.jp: The Fame-Deluxe Edition- (+DVD)". Amazon.co.jp (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2009-07-10.
- ↑ "The Fame Deluxe Edition [w/ DVD, Limited Release]". CDJapan.co.jp. Neowing. สืบค้นเมื่อ 2009-07-10.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- เดอะเฟม เก็บถาวร 2009-01-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ณ เมตาคริติก
- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของเลดี้ กาก้า เก็บถาวร 2009-11-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน