เค้าอิ๋น
เค้าอิ๋น (เสียชีิวิต ค.ศ. 254) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า สฺวี ยฺหวิ่น (จีน: 許允; พินอิน: Xǔ Yǔn) ชื่อรอง ชื่อจง (จีน: 士宗; พินอิน: Shìzōng) เป็นขุนพลและขุนนางของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน
เค้าอิ๋น (สฺวี ยฺหวิ่น) | |
---|---|
許允 | |
ขุนพลพิทักษ์ภาคเหนือ (鎮北將軍 เจิ้นเป่ย์เจียงจฺวิน) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 254 – ค.ศ. 254 | |
กษัตริย์ | โจฮอง |
ราชเลขาธิการ (尚書 ช่างชู) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ค.ศ. 249 หรือหลังจากนั้น – ค.ศ. ? | |
กษัตริย์ | โจฮอง |
ผู้บัญชาทหารกลาง (中領軍 จงหลิ่นจฺวิน) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ค.ศ. 249 หรือหลังจากนั้น – ค.ศ. ? | |
กษัตริย์ | โจฮอง |
ขุนนางมหาดเล็ก (侍中 ชื่อจง) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
กษัตริย์ | โจฮอง |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ไม่ทราบ อำเภอเกาหยาง นครเป่าติ้ง มณฑลเหอเป่ย์ |
เสียชีวิต | ค.ศ. 254 |
คู่สมรส | รฺเหวี่ยนชื่อ |
บุตร |
|
บุพการี |
|
อาชีพ | ขุนนาง |
ชื่อรอง | ชื่อจง (士宗) |
ประวัติ
แก้เค้าอิ๋นเป็นชาวเมืองเกาหยาง (高陽) ในมณฑลกิจิ๋ว[1] ซึ่งปัจจุบันคืออำเภอเกาหยาง นครเป่าติ้ง มณฑลเหอเป่ย์ เค้าอิ๋นเกิดในตระกูลขุนนางและเป็นบัณฑิตที่มีชื่อเสียงในเวลานั้น ในรัชสมัยจักรพรรดิโจยอยแห่งวุยก๊ก เค้าอิ๋นรับราชการเป็นเจ้าหน้าที่สำนักคัดเลือกของราชเลขาธิการ (尚書選曹郎 ช่างชูเสฺวี่ยนเฉาหลาง)[2] ภายหลังขึ้นเป็นขุนนางมหาดเล็ก (侍中 ชื่อจง)[3] ในอุบัติการณ์สุสานโกเบงเหลงเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 249[a] สุมาอี้ส่งเค้าอิ๋นไปโน้มน้าวโจซองให้นำฎีกาของสุมาอี้ขึ้นถวายจักรพรรดิโจฮอง[5] ภายหลังเค้าอิ๋นขึ้นมามีตำแหน่งเป็นราชเลขาธิการ (尚書 ช่างชู) และผู้บัญชาทหารกลาง (中領軍 จงหลิ่นจฺวิน)[3]
ในปี ค.ศ. 254 เค้าอิ๋นมียศเป็นขุนพลพิทักษ์ภาคเหนือ (鎮北將軍 เจิ้นเป่ย์เจียงจฺวิน) ถืออาญาสิทธิ์ในฐานะแม่ทัพผู้ดูแลราชการทหารทั้งหมดในพื้นที่ทางเหนือของแม่น้ำฮองโห[6] เค้าอิ๋นเป็นมิตรกับแฮเฮาเหียนและลิฮอง[1] แฮเฮาเหียนและลิฮองนั้นวางแผนจะสังหารสุมาสูผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของวุยก๊กแต่ไม่สำเร็จ
ปีเดียวกันนั้น จักรพรรดิโจฮองเสด็จไปที่อำเภอผิงเล่อ (平樂) เพื่อทรงส่งกองกำลังของสุมาเจียวน้องชายของสุมาสู ในเวลานั้นเค้าอิ๋นและเหล่าขุนนางผู้ใหญ่เห็นว่าควรจะใช้โอกาสที่มีการพบปะระหว่างจักรพรรดิโจฮองและสุมาเจียวในการสังหารสุมาเจียวเสีย และวางแผนจะยึดกองกำลังของสุมาเจียวมาใช้โจมตีสุมาสู แต่โจฮองทรงไม่กล้ากระทำการตามแผนดังกล่าว แต่แล้วแผนที่คิดการจะสังหารสุมาเจียวได้รั่วไหลรู้ไปถึงสุมาสู ต่อมาสุมาสูจึงปลดโจฮองจากตำแหน่งจักรพรรดิ[7]
สุมาสูใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ให้ราชสำนักออกราชโองการปลดเค้าอิ๋นจากตำแหน่ง และพาตัวมามอบต่อเสนาบดีตุลาการ (廷尉 ถิงเว่ย์) ตัวเค้าอิ๋นก็ถูกจับในข้อหาสมคบคิดกับผู้อื่นคิดประทุษร้าย ไม่นานหลังจากนั้นเค้าอิ๋นต้องโทษให้ถูกเนรเทศไปยังเมืองเล่อหลาง (樂浪) จักรพรรดิโจฮองทรงพระกันแสงอำลาเค้าอิ๋น เค้าอิ๋นเสียชีวิตระหว่างเดินทาง[8][9]
บู๊ขิวเขียมและบุนขิมเคยเขียนรายการความผิดของสุมาสูในฎีกาที่ถวายราชสำนัก ความตอนหนึ่งมีการกล่าวถึงเค้าอิ๋นว่า "เมื่อไม่นานมานี้ ผู้บัญชาทหารเค้าอิ๋นใกล้จะได้พิทักษ์ภาคเหนือ ด้วยเงินในคลังที่มอบให้ และ[สุมา]สูถวายฎีกาขอให้ลงโทษ แม้ว่า[เค้า]อิ๋นถูกเนรเทศ แต่ก็ตายด้วยความหิวโหยอยู่ตามทาง แผ่นดินได้ยินเรื่องนี้ ไม่มีใครไม่โศกเศร้า นี่คือความผิดประการที่เก้า"[10]
ดูเพิ่ม
แก้หมายเหตุ
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 (初,中領軍高陽許允與豐、玄親善。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ (明帝時爲尚書選曹郎) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ 3.0 3.1 (稍遷爲侍中尚書中領軍。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ (嘉平元年春正月甲午,車駕謁高平陵。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 4.
- ↑ (爽不能用,而夜遣侍中許允、尚書陳泰詣帝,觀望風旨。) จิ้นชู เล่มที่ 1.
- ↑ (後豐等事覺,徙允為鎮北將軍,假節督河北諸軍事。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ (此秋,姜維寇隴右。時安東將軍司馬文王鎮許昌,徵還擊維,至京師,帝於平樂觀以臨軍過。中領軍許允與左右小臣謀,因文王辭,殺之,勒其衆以退大將軍。已書詔於前。文王入,帝方食栗,優人雲午等唱曰:「青頭雞,青頭雞。」青頭雞者,鴨也。帝懼不敢發。文王引兵入城,景王因是謀廢帝。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่และเว่ยชื่อชุนชิวในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 4.
- ↑ (未發,以放散官物,收付廷尉,徙樂浪,道死。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ (帝以允當出,乃詔會羣臣,羣臣皆集,帝特引允以自近;允前爲侍中,顧當與帝別,涕泣歔欷。會訖,罷出,詔促允令去。會有司奏允前擅以厨錢穀乞諸俳及其官屬,故遂收送廷尉,考問竟,減死徙邊。允以嘉平六年秋徙,妻子不得自隨,行道未到,以其年冬死。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ (近者領軍許允當為鎮北,以廚錢給賜,而師舉奏加辟,雖云流徙,道路餓殺,天下聞之,莫不哀傷,其罪九也。) อรรถาธิบายในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
บรรณานุกรม
แก้- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
- ฝาน เสฺวียนหลิง (648). พงศาวดารราชวงศ์จิ้น (จิ้นชู).