เกาะไซปัน

เกาะไซปัน
	บน: ตึกระฟ้า Garapan; ล่าง: แผนที่ภูมิประเทศของเกาะไซปัน
ภูมิศาสตร์
ที่ตั้ง	มหาสมุทรแปซิฟิก
พิกัด	15°11′N 145°45′E / 15.183°N 145.750°E
กลุ่มเกาะ	มาเรียนา
พื้นที่	118.98 ตารางกิโลเมตร (45.94 ตารางไมล์)
ความยาว	12 ไมล์ (19 กม.)
ความกว้าง	5.6 ไมล์ (9 กม.)
ระดับสูงสุด	1,560 ฟุต (475 ม.)
จุดสูงสุด	Mount Tapochau
การปกครอง
	สหรัฐ
เครือจักรภพ	หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา
นายกเทศมนตรี	Ramon Camacho
ประชากรศาสตร์
เดมะนิม	Saipanese
ประชากร	43,385 (2020)
กลุ่มชาติพันธุ์	50.9% เอเชีย; 33.6% ชาวเกาะแปซิฟิก; 2.1% ชนผิวขาว; 0.2% อื่น ๆ;
ข้อมูลอื่น ๆ
รหัส ZIP	96950
รหัสพื้นที่	670
	Sai

เกาะไซปัน (ชามอร์โร: Sa’ipan; Carolinian: Seipél; อดีตในสเปน: Saipán และญี่ปุ่น: 彩帆島, อักษรโรมัน: Saipan-tō; อังกฤษ: Saipan) เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดของหมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนาของสหรัฐอเมริกา ในมหาสมุทรแปซิฟิก มีเนื้อที่ประมาณ 115 ตารางกิโลเมตร อยู่ห่างจากเกาะกวมไปทางเหนือประมาณ 190 กิโลเมตร รายงานจากสำมะโน ค.ศ. 2020 ของสำนักงานสำรวจสำมะโนประชากรสหรัฐ ประชากรบนเกาะไซปันมี 43,385 คน ลดลง 10% จากจำนวนใน ค.ศ. 2010 ที่ 48,220 คน^[2]

ในอดีตเกาะไซปันเคยเป็นถิ่นฐานของชาวยุโรปจากประเทศสเปน ต่อมาได้ถูกยึดครองโดยเยอรมนีตั้งปี ค.ศ. 1899 จนถึงช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งจึงตกอยู่ภายใต้การยึดครองของจักรวรรดิญี่ปุ่น โดยมีชาวญี่ปุ่นมาตั้งถิ่นฐานประมาณ 25,000 คน และกำลังทหารญี่ปุ่นประมาณ 30,000 นาย^[3]

เกาะไซปันมีชื่อเสียงจากการรบที่เกาะไซปันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง กองทัพสหรัฐอเมริกาส่งนาวิกโยธินยกพลขึ้นบกที่ชายหาดทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะ เมื่อวันที่ 15 มิถุนายน ค.ศ. 1944 และทำการสู้รบกับทหารญี่ปุ่นเป็นเวลาสามสัปดาห์ ก่อนจะจบลงด้วยการเสียชีวิตของทหารญี่ปุ่นเกือบทั้งหมด รวมทั้งครอบครัวชาวญี่ปุ่นอีกหลายพันคน โดยการฆ่าตัวตายที่หน้าผาบันไซ และหน้าผาฆ่าตัวตาย^[4] ทางตอนเหนือของเกาะ โดยไม่มีการประกาศยอมแพ้