เกาะคีวชู
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
คีวชู (ญี่ปุ่น: 九州; โรมาจิ: Kyūshū) เป็นเกาะที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของประเทศญี่ปุ่น และตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงใต้ของหมู่เกาะญี่ปุ่น มีเนื้อที่ 35,640 ตารางกิโลเมตร และมีประชากร 14,311,224 คน (ปี 2018) ชื่อคีวชูหมายถึง เก้าแคว้น
ชื่อท้องถิ่น: 九州 | |
---|---|
![]() ภาพถ่ายดาวเทียมของเกาะคิวชูโดยนาซา ตุลาคม 2009 | |
![]() ภูมิภาคคีวชูของประเทศญี่ปุ่น และจังหวัดในปัจจุบันที่อยู่บนเกาะคีวชู | |
ภูมิศาสตร์ | |
ที่ตั้ง | เอเชียตะวันออก |
พิกัด | 33°N 131°E / 33°N 131°E |
กลุ่มเกาะ | หมู่เกาะญี่ปุ่น |
พื้นที่ | 36,782 ตารางกิโลเมตร (14,202 ตารางไมล์) |
อันดับพื้นที่ | ที่ 37 |
ความยาวชายฝั่ง | 12,221 กม. (7593.8 ไมล์) |
ระดับสูงสุด | 1,791 ม. (5876 ฟุต) |
จุดสูงสุด | เขาคูจู[1] |
การปกครอง | |
จังหวัด | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
เมืองใหญ่สุด | ฟูกูโอกะ |
ประชากรศาสตร์ | |
ประชากร | 14,311,224 (2018) |
ความหนาแน่น | 307.13/กม.2 (795.46/ตารางไมล์) |
กลุ่มชาติพันธุ์ | ชาวญี่ปุ่น, ชาวรีวกีว |
ข้อมูลอื่น ๆ | |
เขตเวลา |
เขตการปกครอง
แก้ชื่อคีวชูมีความหมายตามตัวอักษรว่า "9 แคว้น" ซึ่งหมายถึงเก้าแคว้นดั้งเดิมในภูมิภาคไซไกโดบนเกาะ คือ ชิกูเซ็ง ชิกูโงะ ฮิเซ็ง ฮิโงะ บูเซ็ง บุงโงะ ฮีวงะ โอซูมิ และซัตสึมะ
ปัจจุบันนี้ภูมิภาคคีวชู (ญี่ปุ่น: 九州地方; โรมาจิ: kyūshū-chihō) เป็นภูมิภาคทางการปกครองที่ประกอบด้วย 8 จังหวัด ซึ่งตั้งอยู่บนตัวเกาะคีวชูรวมทั้งหมู่เกาะโอกินาวะด้วย ได้แก่
- จังหวัดฟูกูโอกะ
- จังหวัดคาโงชิมะ
- จังหวัดคูมาโมโตะ
- จังหวัดมิยาซากิ
- จังหวัดนางาซากิ
- จังหวัดโออิตะ
- จังหวัดโอกินาวะ
- จังหวัดซางะ
จังหวัดฟูกูโอกะมีประชากรมากที่สุดบนเกาะ เมืองใหญ่ที่สุดบนเกาะคือนครฟูกูโอกะ มีศูนย์ธุรกิจหลักกับสนามบินระหว่างประเทศ และเป็นศูนย์กลางสำหรับเมืองที่มีอุตสาหกรรมหนัก
เศรษฐกิจ
แก้ผลิตภัณฑ์การเกษตรหลักเป็นข้าว ชา ยาสูบ มันหวาน และผ้าไหม ยังถูกผลิตอย่างกว้างขวาง อุตสาหกรรมหนักถูกเพ่งเล็งในทิศเหนือรอบเมืองคิตะกีวชู เมืองนางาซากิ และเมืองโออิตะ และรวมถึงเคมีและโลหะที่อยู่บนเกาะ
วัฒนธรรม
แก้วัฒนธรรมของคิวชูได้รับอิทธิพลอย่างมากจากวัฒนธรรมทางใต้ เช่น ริวกิว(琉球)[2]
คิวชูเป็นภูมิภาคที่ยังคงรักษาวัฒนธรรมดั้งเดิมของญี่ปุ่นไว้ได้เป็นจำนวนมาก
ผู้คน
แก้ผู้คนในคิวชูเป็นที่รู้กันว่ามีแนวคิดแบบอนุรักษนิยมในระดับหนึ่งภายในประเทศญี่ปุ่น
โดยเฉพาะผู้ชายในคิวชู ซึ่งเรียกกันว่า "คิวชูดันจิ(九州男児)" มีภาพลักษณ์ที่แข็งแกร่งและกล้าหาญ
ด้วยวัฒนธรรมเช่นนี้ คิวชูจึงเป็นพื้นที่ที่ยังคงรักษาขนบธรรมเนียมท้องถิ่นไว้อย่างลึกซึ้ง
เครื่องดนตรี
แก้ในคิวชูมีเครื่องดนตรีพื้นเมืองที่ชื่อว่า “ก๊อตตัน(ゴッタン)”
เป็นเครื่องสายที่มีลักษณะคล้ายกับซังชิน(三線)ของโอกินาวะและชามิเซ็น(三味線)ของญี่ปุ่น แต่อยู่กึ่งกลางระหว่างทั้งสอง
เครื่องดนตรีนี้ถือเป็นจิตวิญญาณของชาวคิวชูเลยทีเดียว
ศาสนา
แก้คิวชูมีความสัมพันธ์ทางประวัติศาสตร์และศาสนากับโอกินาวาอย่างลึกซึ้ง ซึ่งยังคงสืบทอดในตำนานต่าง ๆ[3]
เทพเจ้าแห่งศาสนาทะเล เช่น มุนากาตะซันจิน (宗像三神) และวาดะสึมิ (ワダツミ) ในภูมิภาคคิวชูตอนเหนือ ถือว่ามีต้นกำเนิดร่วมกับความเชื่อในนิไรคาไน(ニライカナイ)ของโอกินาวา[4][5]
เทพเจ้าสูงสุดของศาสนาชินโตริวกิว (琉球神道) ที่ชื่ออามามิคิโยะ (アマミキヨ) มีตำนานเล่าว่าได้เสด็จมาจากคิวชูสู่หมู่เกาะอามามิ แล้วจึงเข้าสู่โอกินาวา[4][6]
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "Kujū-san, Japan". Peakbagger.com.
- ↑ 沖縄県. "九州・沖縄文化力プロジェクト|沖縄県公式ホームページ". 沖縄県公式ホームページ (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2025-05-02.
- ↑ "「綿津見神(ワタツミ)」実は謎が多いワタツミ。その実体は海の神!?日本人なら知っておきたいニッポンの神様名鑑 | Discover Japan | ディスカバー・ジャパン". Discover Japan | 日本の魅力、再発見 ディスカバー・ジャパン (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2025-05-28.
- ↑ 4.0 4.1 "神々の宿る島へ 「沖縄 久高島」". 雑誌/定期購読の予約はFujisan (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2025-05-28.
- ↑ "宗像大社 公式ホームページ". 宗像大社 公式ホームページ (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2025-05-28.
- ↑ "ニライカナイの拝所(はいしょ)". 海洋博公園 Official Site (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2025-05-28.