อำเภอท้ายเหมือง
ท้ายเหมือง เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดพังงา ชื่ออำเภอน่าจะมาจากการประกอบอาชีพร่อนหาแร่ตามท้ายรางเหมืองแร่ของประชาชน ซึ่งในขณะที่เข้ามาร่อนหาแร่นั้นจะพูดกันว่าร่อนแร่ท้ายเหมือง ครั้นนานเข้าคำว่าร่อนแร่หายไปเหลือเรียกสั้น ๆ ว่า "ท้ายเหมือง"
อำเภอท้ายเหมือง | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Amphoe Thai Mueang |
![]() หาดท้ายเหมือง | |
คำขวัญ: ท่าเรือทับละมุ น้ำพุร้อนบ่อดาน อุทยานเขาลำปี ประเพณีปล่อยเต่า เที่ยวชมเขาหน้ายักษ์ พักผ่อนริมหาดทราย | |
![]() แผนที่จังหวัดพังงา เน้นอำเภอท้ายเหมือง | |
พิกัด: 8°24′0″N 98°15′42″E / 8.40000°N 98.26167°E | |
ประเทศ | ![]() |
จังหวัด | พังงา |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 611.8 ตร.กม. (236.2 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2564) | |
• ทั้งหมด | 48,687 คน |
• ความหนาแน่น | 79.58 คน/ตร.กม. (206.1 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 82120 |
รหัสภูมิศาสตร์ | 8208 |
ที่ตั้งที่ว่าการ | ที่ว่าการอำเภอท้ายเหมือง ถนนเพชรเกษม ตำบลท้ายเหมือง อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา 82120 |
![]() |
ประวัติ
แก้อำเภอท้ายเหมืองเดิมที่ตั้งของอำเภอท้ายเหมืองเป็นพื้นที่ป่า มีต้นไม้ใหญ่น้อยขึ้นกระจัดกระจายไปทั่วบริเวณ แต่เนื่องด้วยพื้นที่แห่งนี้อุดมสมบรูณ์ไปด้วยแร่ดีบุก จึงมีผู้คนเข้ามาบุกเบิกทำกิจการเหมืองแร่บริเวณนี้กันมากมาย จากการทำกิจการเหมืองแร่นี้เองประชาชนได้พากันเข้ามาร่อน หาแร่บริเวณท้ายรางของเหมืองโดยมาปลูกเพิงเล็ก ๆ อาศัยหลับนอนเพื่อร่อนหาแร่ เรียกกันว่า ร่อนแร่ท้ายเหมือง ครั้นนานเข้าประชาชนจากท้องถิ่นอื่นก็เริ่มอพยพเข้ามาร่อนหาแร่กันมากขึ้น มีการทำธุรกิจการค้าเกิดขึ้นชุมชนที่เดิมมีขนาดเล็ก ก็ขยับขยายกลายเป็นชุมชนขนาดใหญ่ ทางราชการจึงตั้งชุมชนแห่งนี้เป็นตำบล ชื่อตำบลท้ายเหมือง ตามคำเรียกขานของชาวบ้าน และต่อมาตำบลท้ายเหมืองมีความเจริญขึ้นอย่างแต่เนื่องทางราชการจึงยกฐานะขึ้นเป็น "กิ่งอำเภอท้ายเหมือง" ในปี 2451 โดยขึ้นกับอำเภอทุ่งมะพร้าว ครั้นนานเข้าประชาชนได้มาติดต่อราชาการกับกิ่งอำเภอท้ายเหมืองมากขึ้น ทางราชการพิจารณาเห็นว่าถ้าจะตั้งอำเภออยู่ที่ทุ่งมะพร้าวตามเดิมคงไม่เหมาะสม จึงได้ยกฐานะกิ่งอำเภอขึ้นเป็นอำเภอชื่อ "อำเภอท้ายเหมือง" ในปี พ.ศ. 2453 และลดฐานะอำเภอทุ่งมะพร้าวลงเป็น "กิ่งอำเภอ" ต่อมาได้มีการสร้างถนนสายตะกั่วป่า - ท่านุ่น ขึ้น การคมนาคมระหว่างอำเภอท้ายเหมืองกับกิ่งอำเภอทุ่งมะพร้าวมีความสะดวกรวดเร็วขึ้น ทางราชการจึงยุบกิ่งอำเภอทุ่งมะพร้าวเป็นตำบลชื่อ "ตำบลทุ่งมะพร้าว" ขึ้นอยู่ในเขตปกครองของอำเภอท้ายเหมืองจนถึงปัจจุบัน
ที่ตั้งและอาณาเขต
แก้อำเภอท้ายเหมืองตั้งอยู่ทางทิศของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอตะกั่วป่าและอำเภอกะปง
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอเมืองพังงาและอำเภอตะกั่วทุ่ง
- ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอตะกั่วทุ่ง
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับทะเลอันดามัน
การแบ่งเขตการปกครอง
แก้การปกครองส่วนภูมิภาค
แก้อำเภอท้ายเหมืองแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 6 ตำบล 49 หมู่บ้าน ได้แก่
ลำดับ | อักษรไทย | อักษรโรมัน | จำนวนหมู่บ้าน | จำนวนประชากร (ธันวาคม 2565)[1] |
แผนที่ |
---|---|---|---|---|---|
1. | ท้ายเหมือง | Thai Mueang | 9
|
10,799
|
|
2. | นาเตย | Na Toei | 9
|
9,382
| |
3. | บางทอง | Bang Thong | 7
|
5,258
| |
4. | ทุ่งมะพร้าว | Thung Maphrao | 11
|
9,707
| |
5. | ลำภี | Lam Phi | 7
|
5,103
| |
6. | ลำแก่น | Lam Kaen | 6
|
8,194
|
การปกครองส่วนท้องถิ่น
แก้ท้องที่อำเภอท้ายเหมืองประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 7 แห่ง ได้แก่
- เทศบาลตำบลท้ายเหมือง ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลท้ายเหมือง
- เทศบาลตำบลลำแก่น ครอบคลุมพื้นที่ตำบลลำแก่นทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลท้ายเหมือง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลท้ายเหมือง (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลท้ายเหมือง)
- องค์การบริหารส่วนตำบลนาเตย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนาเตยทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลบางทอง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบางทองทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลทุ่งมะพร้าว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลทุ่งมะพร้าวทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลลำภี ครอบคลุมพื้นที่ตำบลลำภีทั้งตำบล
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- http://www.phangnga.go.th/district/taimuang.htm เก็บถาวร 2006-10-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- เว็บไซต์แนะนำการท่องเที่ยวจังหวัดพังงา จัดทำโดยผู้ที่มีความสนใจจังหวัดพังงา เก็บถาวร 2017-01-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ "ระบบสารสนเทศเพื่อการบริหาร". stat.bora.dopa.go.th.