อักษรไทน้อย
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง คุณสามารถพัฒนาบทความนี้ได้โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงตามสมควร เนื้อหาที่ขาดแหล่งอ้างอิงอาจถูกลบออก |
อักษรไทน้อย หรือประเทศลาวเรียก อักษรลาวเดิม เป็นอักษรที่ใช้เขียนภาษาลาวในสมัยโบราณ (รวมถึงภาษาไทยถิ่นอีสานด้วย) ใช้ในการจารึกเรื่องราวต่างๆในทางโลก อาทิ บันทึกต่างๆ หนังสือราชการ ตำรายา เป็นต้น ส่วนการจดบันทึกที่เป็นทางด้านศาสนา หรือเกี่ยวข้องกับศาสนาจะนิยมบันทึกด้วยอักษรธรรมลาว หรืออักษรธรรมล้านช้าง
อักษรไทน้อย | |
---|---|
![]() | |
ชนิด | อักษรสระประกอบ |
ภาษาพูด | ภาษาไทยถิ่นอีสาน |
ผู้ประดิษฐ์ | ไม่ทราบข้อมูล |
ช่วงยุค | หลัง พ.ศ. 1850 – ปัจจุบัน |
ระบบแม่ | |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทศาสตร์สัทอักษรสากล หากไม่มีการสนับสนุนเร็นเดอร์ที่เหมาะสม คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่นแทนอักขระยูนิโค้ด |
อักษรไทน้อย เป็นอักษรที่ในสมัยโบราณใช้เขียนภาษาไทยถิ่นอีสาน ในเขต ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ของ ประเทศไทย มีพยัญชนะ 27 ตัว สระ 29 ตัว วรรณยุกต์ 2 ตัว (เท่าที่พบ) และเครื่องหมายอื่น ๆ อีกจำนวนหนึ่ง พยัญชนะไทน้อยจะเรียงตัวไปตามแนวนอน จากซ้ายไปขวา ส่วนสระจะอยู่หน้า บน ล่าง และหลังพยัญชนะประกอบคำแล้วแต่ชนิดของสระ
อักษรไทน้อยไม่มีการแยกอักษรตัวใหญ่หรืออักษรตัวเล็กอย่างอักษรโรมัน และไม่มีการเว้นวรรคระหว่างคำ เมื่อจบหนึ่งประโยคจะลงท้ายด้วยการเว้นวรรค
อักษรไทน้อยมีตัวเลขเป็นของตัวเอง ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับตัวเลขลาว
อักษรไทน้อยแก้ไข
รูปปริวรรตอักษรไทย: "พิพิดทะพันสฺลีอุบนลัดตะนาลาม"
คำอ่าน: "พิพิธภัณฑ์ศรีอุบลรัตนาราม"
พยัญชนะแก้ไข
พยัญชนะต้นแก้ไข
พยัญชนะต้นอักษรไทน้อย ประกอบด้วยพยัญชนะทั้งหมด 27 ตัว ดังนี้
พยัญชนะประสมแก้ไข
พยัญชนะประสมอักษรไทน้อย คือพยัญชนะต้นที่ประกอบด้วยตัวอักษร 2 ตัวมาประสมกัน (ตัว ห นำในภาษาไทย) ประกอบด้วยพยัญชนะทั้งหมด 6 ตัว ดังนี้
ตัวสะกดแก้ไข
ตัวสะกดอักษรไทน้อย คือพยัญชนะที่วางไว้ที่ตำแหน่งหลังสุด ใช้เป็นตัวสะกด ประกอบด้วยพยัญชนะทั้งหมด 11 ตัว แบ่งได้เป็น 8 มาตราตัวสะกด ดังนี้
สระแก้ไข
สระอักษรไทน้อย ประกอบด้วยสระะทั้งหมด 29 ตัว ดังนี้
เสียงวรรณยุกต์แก้ไข
ภาษาไทยถิ่นอีสานมีระดับเสียงวรรณยุกต์ 6 ระดับ คือ สามัญ เอก โท ตรี ตรีเพี้ยน และจัตวา ระดับเสียงจะแตกต่างกัน ไปตามชนพื้นเมืองของผู้พูดและที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ ส่วนรูปวรรณยุกต์ที่ปรากฏการใช้พบว่ามีอยู่ 2 รูป คือ รูปเอก กับ รูปโท