หม่อมเจ้าปิยะภักดีนาถ สุประดิษฐ์
มหาอำมาตย์โท หม่อมเจ้าปิยะภักดีนาถ (15 มกราคม พ.ศ. 2401 — 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2471) เป็นพระโอรสในพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นวิษณุนาถนิภาธร ประสูติแต่หม่อมบาง และเป็นพระราชนัดดารุ่นใหญ่ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
หม่อมเจ้าปิยะภักดีนาถ | |
---|---|
หม่อมเจ้า ชั้น 4 | |
![]() | |
พระบุตร | หม่อมราชวงศ์ศิริวรรณ สุประดิษฐ์ |
ราชวงศ์ | จักรี |
พระบิดา | พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นวิษณุนาถนิภาธร |
พระมารดา | หม่อมบาง |
ประสูติ | 15 มกราคม พ.ศ. 2401 |
สิ้นชีพิตักษัย | 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2471 (70 ปี) |
หม่อมเจ้าปิยะภักดีนาถ ประสูติเมื่อวันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2400 (แบบสากลคือ พ.ศ. 2401) ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 6 ได้เข้ารับราชการในกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ มียศเป็น "มหาอำมาตย์โท" ทรงเริ่มรับราชการตำแหน่งเสมียนเอกกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ แล้วเป็นนายเวร ต่อมาเป็นผู้ช่วยตรวจบัญชีกลาง เลขานุการเสนาบดีกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ อธิบดีกรมสรรพภาษี อธิบดีกรมเก็บ และตำแหน่งสุดท้ายในราชการคือ ปลัดทูลฉลองกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ ในปี พ.ศ. 2460 กราบถวายบังคมออกรับพระราชทานบำนาญ
หม่อมเจ้าปิยะภักดีนาถเป็นคนกลุ่มแรกในสยามที่เลี้ยงกล้วยไม้ ร่วมกับสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธุ์ กรมพระนครสวรรค์วรพินิต พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นทิวากรวงศ์ประวัติ และพระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าพร้อมพงศ์อธิราช[1]
หม่อมเจ้าปิยะภักดีนาถได้รับสมบัติจากพระบิดาคือ พระไภษัชยคุรุ เป็นพระพุทธเจ้าที่พบเฉพาะในนิกายมหายาน ซึ่งมีผู้นับถือมากที่สุดในประเทศจีนและทิเบต องค์พระหล่อด้วยสำริด สร้างขึ้นในศิลปะลพบุรี (ศิลปะแบบเขมรในประเทศไทย) เมื่อราวพุทธศตวรรษที่ 17 – 18 ทำเป็นพระพุทธรูปนาคปรกทรงเครื่อง สวมศิราภรณ์ทรงเทริด ขนาดหน้าตักกว้าง 26 เซนติเมตร สูง 62 เซนติเมตร ต่อมาหม่อมเจ้าปิยะภักดีนาถทรงขายให้กรมศิลปากร ปัจจุบันเก็บรักษาอยู่ที่ห้องลพบุรี พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร
หม่อมเจ้าปิยะภักดีนาถ มีโอรสเพียงคนเดียว คือ หม่อมราชวงศ์ศิริวรรณ สุประดิษฐ์
หม่อมเจ้าปิยะภักดีนาถ ประชวรโรคชรา ถึงชีพิตักษัยเมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2471 สิริชันษา 70 ปี พระราชทานเพลิงศพ ณ วัดเบญจมบพิตร วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2473[2] [3]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์แก้ไข
- พ.ศ. 2455 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ช้างเผือก (ป.ช.)[4]
- พ.ศ. 2451 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์มงกุฎไทย (ป.ม.)[5]
- พ.ศ. ไม่ปรากฏ – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายหน้า)
- พ.ศ. 2443 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้า (ท.จ.) (ฝ่ายหน้า)[6]
- พ.ศ. 2447 – เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 4 ชั้นที่ 5 (ม.ป.ร.5)
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ กล้วยไม้[ลิงก์เสีย] จากเว็บไซต์ oknation.net สืบค้นเมื่อ 25-03-57
- ↑ ศุภวัฒย์ เกษมศรี, พลตรี หม่อมราชวงศ์, และรัชนี ทรัพย์วิจิตร. พระอนุวงศ์ชั้นหม่อมเจ้าในพระราชวงศ์จักรี. กรุงเทพ : สำนักพิมพ์บรรณกิจ, พิมพ์ครั้งที่ 3 พ.ศ. 2549. 360 หน้า. หน้า หน้าที่. ISBN 974-221-818-8
- ↑ 688.PDF
- ↑ พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 29 หน้า 2424 วันที่ 22 มกราคม 131
- ↑ พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา วันที่ 25 พฤศจิกายน 2443 http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2443/035/500_1.PDF