วิกิพีเดีย

สมเด็จพระราชินีรานยาแห่งจอร์แดน

สมเด็จพระราชินีรานยา อัลอับดุลลอฮ์ (อาหรับ: رانيا العبد الله Rāniyā al-ʻAbd Allāh; พระนามเดิม: รานยา อัลยัสซิน; พระราชสมภพ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2513) เป็นพระบรมราชินีในสมเด็จพระราชาธิบดีอับดุลลอฮ์ที่ 2 แห่งจอร์แดน นับตั้งแต่ทรงเข้าพระราชพิธีอภิเษกสมรสใน พ.ศ. 2536 พระองค์ทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจด้านการศึกษา สุขภาพ การเสริมพลังชุมชน เยาวชน บทสนทนาข้ามวัฒนธรรมและไมโครไฟแนนซ์ นอกจากนี้พระองค์ยังทรงเป็นผู้ใช้โซเชียลมีเดียตัวยงและทรงดูแลเพจบน เฟซบุ๊ก ยูทูบ อินสตาแกรมและทวิตเตอร์ พระองค์มีพระราชโอรสสองพระองค์และพระราชธิดาสองพระองค์ ทรงได้รับการถวายราชสดุดีและรางวัลมากมาย

สมเด็จพระราชินีรานยาแห่งจอร์แดน
สมเด็จพระราชินีรานยาใน ค.ศ. 2018
สมเด็จพระราชินีแห่งจอร์แดน
ดำรงพระยศ7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1999 – ปัจจุบัน
พิธีประกาศ22 มีนาคม ค.ศ. 1999
พระราชสมภพ (1970-08-31) 31 สิงหาคม ค.ศ. 1970 (54 ปี)
คูเวตซิตี ประเทศคูเวต
รานยา อัลยัสซิน
คู่อภิเษกสมเด็จพระราชาธิบดีอับดุลลอฮ์ที่ 2 แห่งจอร์แดน (สมรส 1993)
พระราชบุตร
พระรัชกาลนาม
สมเด็จพระราชินีรานยา อัลอับดุลลอฮ์
พระราชบิดาไฟซาล อัลยัสซิน
พระราชมารดาอิลฮาม ยัสซิน
ลายพระอภิไธย

พระองค์ทรงมีบทบาทในด้านการส่งเสริมสิทธิสตรีภายในประเทศจอร์แดน โดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงกฎหมายเพื่อปกป้องสิทธิสตรีและให้มีความทัดเทียมกับบุรุษเพศ แต่ไม่ประสบผลสำเร็จนัก สืบเนื่องมาจากการต่อต้านของกลุ่มอนุรักษนิยม[1][2]

นอกจากนี้สมเด็จพระราชินีรานยาทรงมีพระสิริโฉมที่งดงาม ทำให้พระองค์เป็นสตรีที่มีเสน่ห์ดึงดูดใจมากที่สุดเป็นอันดับที่สองรองจากนิโคล คิดแมน จากการสำรวจจากประชาชนใน พ.ศ. 2545[3]

พระราชประวัติ

แก้

พระชนพ์ชีพช่วงต้น

แก้

สมเด็จพระราชินีรานยาแห่งจอร์แดน เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2513 ณ คูเวตซิตี ประเทศคูเวต มีพระนามเดิมว่า รานยา อัลยัสซิน เป็นธิดาของนายไฟซาล เซดกี อัลยัสซินกับนางอิลฮาม อัลยัสซิน ครอบครัวของพระองค์เป็นชาวปาเลสไตน์ โดยพระชนกมีอาชีพเป็นแพทย์[1][3]

การศึกษาและการทำงาน

แก้

ทรงสำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาจากโรงเรียนเอกชนคูเวต จากนั้นจึงทรงเข้าศึกษาต่อระดับอุดมศึกษา สาขาวิชาบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยอเมริกัน กรุงไคโร ประเทศอียิปต์ จนสำเร็จการศึกษา ต่อมาทรงเข้าทำงานที่ธนาคารซิตีแบงก์ในแผนกการตลาด[1][3] และทำงานกับบริษัทแอปเปิลในกรุงอัมมาน ประเทศจอร์แดน[4]

อภิเษกสมรส

แก้

พระองค์มีพระปฏิสันถารกับเจ้าชายอับดุลลอฮ์ บิน ฮุซัยน์เป็นครั้งแรก ณ งานเลี้ยงอาหารค่ำในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2535 และทรงประกาศการหมั้นในอีกสองเดือนต่อมา

วันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2536 ทรงเข้าพระราชพิธีอภิเษกสมรสกับเจ้าชายอับดุลลอฮ์ท่ามกลางเสียงวิพากวิจารณ์เกี่ยวกับเชื้อสายปาเลสไตน์ของพระองค์[1]

หลังพระราชพิธีอภิเษกสมรสเสร็จสิ้นลง ทรงได้รับพระราชทานพระอิสริยยศ เจ้าหญิงรานยา อัลอับดุลลอฮ์แห่งจอร์แดน ทั้งสองพระองค์มีพระโอรส-ธิดาสี่พระองค์ ได้แก่

เจ้าชายฮุซัยน์ มกุฎราชกุมารแห่งจอร์แดน (พระราชสมภพ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2537 ณ กรุงอัมมาน)

เจ้าหญิงอีมาน (ประสูติ 27 กันยายน พ.ศ. 2539 ณ กรุงอัมมาน)

เจ้าหญิงซัลมา (ประสูติ 26 กันยายน พ.ศ. 2543 ณ กรุงอัมมาน)

เจ้าชายฮาเชม (ประสูติ 30 มกราคม ค.ศ. 2548 ณ กรุงอัมมาน)

แม้จะมีพระราชกรณียกิจจำนวนมาก แต่พระองค์ก็ทรงจัดเวลาให้กับครอบครัว ซึ่งพระองค์เองก็ทรงทำหน้าที่ของพระมารดาได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ทรงดูแลเอาใจใสพระโอรส-ธิดาอย่างใกล้ชิดด้วยพระองค์เอง[1]

สมเด็จพระราชินี

แก้

ต่อมา เมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542 พระสวามีของพระองค์ได้เสด็จขึ้นเถลิงถวัลยราชสมบัติเป็นสมเด็จพระราชาธิบดีแห่งจอร์แดน[5][6]

วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2542 สมเด็จพระราชาธิบดีอับดุลลอฮ์ที่ 2 ทรงประกาศสถาปนาให้พระองค์ขึ้นดำรงพระอิสริยยศ สมเด็จพระราชินีแห่งจอร์แดน[7] หากมิทรงได้รับการสถาปนาจากพระราชสวามี พระองค์จะทรงมีพระอิสริยยศเป็น เจ้าหญิงพระวรราชชายา เหมือนเจ้าหญิงมูนา อัลฮุซัยน์ พระสัสสุ(แม่สามี)ของพระองค์[8][9]

พระราชกรณียกิจ

แก้

นับตั้งแต่ทรงเข้าพระราชพิธีอภิเษกสมรสกับพระราชสวามี สมเด็จพระราชินีรานยาได้ทรงใช้บทบาทของพระองค์ในการส่งเสริมภาคส่วนต่างๆของสังคมในจอร์แดนและที่อื่นๆ

ในประเทศ

แก้

ด้านการศึกษา

แก้
 
สมเด็จพระราชินีรานยาในระหว่างงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อเฉลิมฉลองความร่วมมือระหว่าง Sesame Workshop และ Workshop Mosaic กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. พฤษภาคม พ.ศ. 2549

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา สมเด็จพระราชินีรานยาทรงให้การอุปถัมภ์ต่อการริเริ่มด้านการศึกษาและการเรียนรู้

ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2548 ในความร่วมมือกับกระทรวงศึกษาธิการ สมเด็จพระราชาธิบดีและสมเด็จพระราชินีได้ทรงริเริ่มรางวัลครูประจำปี รางวัลพระราชินีรานยาเพื่อความเป็นเลิศทางการศึกษา[10][11]

สมเด็จพระราชินีทรงเป็นประธานพิพิธภัณฑ์เด็กเชิงโต้ตอบแห่งแรกของจอร์แดน เปิดให้บริการในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2550 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อสนับสนุนและส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิตสำหรับเด็กและครอบครัว[12][13]

ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2551 สมเด็จพระราชินีได้ทรงก่อตั้ง“ Madrasati”(โรงเรียนของฉัน) ซึ่งเป็นความคิดริเริ่มของภาครัฐและเอกชนที่มีเป้าหมายในการปรับปรุงโรงเรียนรัฐบาลของจอร์แดน 500 แห่งในระยะเวลาห้าปี[14]

ในระดับอุดมศึกษาโครงการทุนการศึกษาราชินีรานยา[15] เป็นพาร์ทเนอร์กับมหาวิทยาลัยหลายแห่งจากทั่วโลก

สมเด็จพระราชินีรานยาทรงเป็นประธานสมาคมให้ความรู้เกี่ยวกับสุขภาพ (Royal Health Awareness Society: RHAS)[16]

ด้านการเสริมพลังชุมชน

แก้
 
สมเด็จพระราชินีรานยา ณ เวทีเศรษฐกิจโลกในตะวันออกกลาง จัดขึ้นที่ทะเลเดดซี ประเทศจอร์แดน ปีพ.ศ. 2550

สมเด็จพระราชินีรานยาทรงจัดตั้งมูลนิธิ Jordan River (JRF)ในปีพ.ศ. 2538[17]

โครงการ The Jordan River Children Program(JRCP) พัฒนาโดยสมเด็จพระราชินีรานยา เพื่อวางสวัสดิการของเด็กๆเหนือวาระทางการเมืองและข้อห้ามทางวัฒนธรรม[18] นำไปสู่การเปิดตัวในปีพ.ศ. 2541 ของโครงการ JRF’s Child Safety Program ซึ่งตอบสนองความต้องการของเด็กๆที่มีความเสี่ยงจากการถูกทารุณกรรมและริเริ่มการรณรงค์ระยะยาวเพื่อเพิ่มความตระหนักของประชาชนเกี่ยวกับความรุนแรงต่อเด็ก

การเสียชีวิตของเด็กสองคนในอัมมานอันเป็นผลมาจากการทารุณกรรมเด็กเมื่อต้นปีพ.ศ. 2552 ทำให้สมเด็จพระราชินีรานยาทรงมีรับสั่งเรียกประชุมรัฐบาลและเอกชน(รวมถึง JRF)เป็นกรณีฉุกเฉิน เพื่อหารือเกี่ยวกับจุดที่ทำให้ระบบเกิดความล้มเหลว[19]

ด้านเยาวชน

แก้

สมเด็จพระราชินีรานยาทรงมีพระราชดำรัสว่าสิ่งสำคัญของการศึกษาคือการจัดหาทักษะที่จำเป็นสำหรับคนหนุ่มสาวให้ทำงานได้ดีในสถานที่ทำงาน[20]

พระองค์ทรงริเริ่มกองทุนอัล-อามันเพื่ออนาคตของเด็กกำพร้าในปีพ.ศ. 2546[21] และทรงร่วมมือกับมหาวิทยาลัยนานาชาติที่มอบทุนการศึกษาสำหรับนักเรียนชาวจอร์แดนในต่างประเทศ พระองค์ทรงให้การอุปถัมภ์ INJAZ Al-Arab ซึ่งก่อตั้งโดย Save the Children ในปีพ.ศ. 2542 และเปิดตัวในฐานะองค์กรไม่แสวงผลกำไรของจอร์แดนในปีพ.ศ. 2544[22] ในฐานะที่ทรงเป็นเอกอัครราชทูตประจำภูมิภาคของ INJAZ Al-Arab พระองค์ได้ทรงสอนภายในชั้นเรียนและมีพระราชปฏิสันถารกับคนหนุ่มสาวในประเทศอื่นๆ พระองค์ทรงเป็นประธานการเสวนากับผู้ประกอบการเพื่อเฉลิมฉลองวันครบรอบปีที่ 10 ของ INJAZ Al-Arab ที่แสดงให้เห็นถึงเรื่องราวความสำเร็จของศิษย์เก่า[23]

ที่งานประชุมเวทีเศรษฐกิจโลกที่เมืองดาวอสในปีค.ศ. 2551 พระองค์ได้เปิดตัวแคมเปญ "เพิ่มขีดความสามารถของเยาวชนชาวอาหรับหนึ่งล้านคนภายในปี 2551" ซึ่งเป็นแนวคิดของ INJAZ Arabia[24]

ในระดับสากล

แก้

ด้านการศึกษาระดับสากล

แก้
 
สมเด็จพระราชินีรานยา ณ เวทีเศรษฐกิจโลก พ.ศ. 2546 ในเมืองดาวอส ประเทศสวิตเซอร์แลนด์

ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2543 เพื่อระลึกถึงความมุ่งมั่นของพระองค์ที่ทรงมีต่อของเด็กและเยาวชน กองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ(UNICEF) ได้ทูลเชิญสมเด็จพระราชินีรานยาเข้าร่วมโครงการริเริ่มการเป็นผู้นำระดับโลก[25] สมเด็จพระราชินีทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจร่วมกับผู้นำโลกคนอื่นๆ รวมถึงอดีตประธานาธิบดีเนลสัน แมนเดลา ประเทศแอฟริกาใต้ ในขบวนการระดับโลกที่พยายามปรับปรุงสวัสดิการของเด็กๆ[26] ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2550 สมเด็จพระราชินีรานยาทรงได้รับการขนานพระนามว่าทรงเป็นผู้ให้การอุปถัมภ์ที่มีชื่อเสียงคนแรกของยูนิเซฟสำหรับเด็ก[27] ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2552 สมเด็จพระราชินีรานยาทรงเป็นประธานระดับโลกกิตติมศักดิ์ของการริเริ่มการศึกษาของเด็กหญิงแห่งสหประชาชาติ(UNGEI)[28]

ในฐานะที่ทรงเป็นผู้ให้การสนับสนุนมาอย่างยาวนานของแคมเปญระดับโลกเพื่อการศึกษา(GCE)[29] สมเด็จพระราชินีรานยาทรงมีพระราชปฏิสันถารกับเด็กๆและผู้หญิงที่สร้างแรงบันดาลใจในแอฟริกาใต้ทั้งในเมืองของ Johannesburและโซเวโต ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2552[30] สมเด็จพระราชินีรานยาและผู้หญิงผลัดกันอ่านเรื่องสั้นจาก The Big Read ให้กับเด็กๆในความพยายามที่จะส่งเสริมการรู้หนังสือ หนึ่งในเรื่องราวในหนังสือ "Maha of the Mountains” ได้รับการสนับสนุนจากสมเด็จพระราชินีรานยา[31] ในเมืองโซเวโต ทรงลงพระนามาภิไธยของพระองค์ที่ด้านหลังของ Big Read ก่อนที่จะทรงส่งต่อให้ทุกคนเขียนชื่อของพวกเขา[32][33]

พระราชนิพนธ์

แก้

เพื่อเป็นการเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์ สมเด็จพระราชินีรานยาได้ทรงพระราชนิพนธ์ “The King’s Gift” ซึ่งเป็นหนังสือสำหรับเด็กเกี่ยวกับสมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์ รายได้ทั้งหมดนั้นทรงพระราชทานแก่เด็กด้อยโอกาสในจอร์แดน[34]

สมเด็จพระราชินีรานยาได้ทรงพระราชนิพนธ์หนังสือเล่มที่สองเนื่องในวันแม่ปีพ.ศ. 2551 ชื่อว่า "ความงามอันเป็นนิรันด์" บอกเล่าเรื่องราวการสนทนาของเด็กสาวกับแกะตัวน้อยในขณะที่เธอกำลังค้นหาสิ่งที่สวยงามที่สุดในโลก[35]

สำหรับเทศกาล Big Read พ.ศ. 2552 สมเด็จพระราชินีรานยาได้ทรงพระราชนิพนธ์ “Maha of the Mountains” ซึ่งบอกถึงความมุ่งมั่นของหญิงสาวที่จะได้รับการศึกษาและความท้าทายที่เธอต้องเผชิญ[31]

The Sandwich Swap เป็นพระราชนิพนธ์ที่ทรงได้รับแรงบันดาลพระราชหฤทัยจากเหตุการณ์เมื่อทรงพระเยาว์ของสมเด็จพระราชินีรานยา ทรงบอกเล่าเรื่องราวของพระสหายคนสนิททั้งสองคน ลิลี่และซัลมา ผู้โต้เถียงกันเกี่ยวกับรสชาติสุดแหยะของเนยถั่ว แซนวิชเยลลี่และฮัมมัส ทรงพระราชนิพนธ์ร่วมกับ Kelly DiPucchio[36][37]

พระเกียรติยศ

แก้

พระอิสริยยศ

แก้

• รานยา อัลยัสซิน (31 สิงหาคม ค.ศ. 2513 – 10 มิถุนายน พ.ศ. 2536)

• เฮอร์รอยัลไฮเนส เจ้าหญิงรานยา อัลอับดุลลอฮ์แห่งจอร์แดน (10 มิถุนายน พ.ศ. 2536 – 24 มกราคม พ.ศ. 2542)

• เฮอร์มาเจสตี้ สมเด็จพระราชินีแห่งจอร์แดน (22 มีนาคม พ.ศ. 2542 – ปัจจุบัน)

เครื่องราชอิสริยาภรณ์จอร์แดน

แก้
  •   จอร์แดน: Knight Grand Cordon with Collar of the Order of al-Hussein bin Ali (9 มิถุนายน พ.ศ. 2542)[38]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ

แก้
 
ตราอาร์มประจำพระองค์ของสมเด็จพระราชินีรานยา (dame of the Order of Charles III)

รางวัล

แก้

•พ.ศ. 2544: รางวัลแห่งความสำเร็จในชีวิต มูลนิธิโรคกระดูกพรุนนานาชาติ ประเทศอิตาลี

•พ.ศ. 2545: รางวัล Ambrogino D’Oro จากเทศบาลเมืองมิลาน ประเทศอิตาลี

•พ.ศ. 2546: รางวัลสื่อมวลชนเยอรมันจาก Deutscher Medienpreis ประเทศเยอรมนี

•พ.ศ. 2548: โล่รางวัลสถาบันการศึกษาแห่งความสำเร็จ ประเทศสหรัฐอเมริกา

•พ.ศ. 2548: รางวัล Sesame Workshop ประเทศสหรัฐอเมริกา

•พ.ศ. 2550: รางวัลเมดิเตอร์เรเนียน สาขาความเป็นปึกแผ่นทางสังคมจากมูลนิธิเมดิเตอร์เรเนียน ประเทศอิตาลี

•พ.ศ. 2550: รางวัลการดำเนินการด้านมนุษยธรรมระดับโลกจาก UNSA-USA และสภาธุรกิจแห่งสหประชาชาติ ประเทศสหรัฐอเมริกา

•พ.ศ. 2550: รางวัล Bambi สาขางานการกุศลตามความสนใจโดย Hubert Burda Media ประเทศเยอรมนี

•พ.ศ. 2550: รางวัลด้านมนุษยธรรมจอห์น วัลลัค สาขาเมล็ดพันธุ์แห่งสันติภาพ ประเทศสหรัฐอเมริกา

•พ.ศ. 2551: รางวัล World Savers จาก Conde Nast Traveller ประเทศสหรัฐอเมริกา

•พ.ศ. 2551: รางวัล David Rockefeller Bridging Leadership จากมหาวิทยาลัยซินเนอโกส ประเทศสหรัฐอเมริกา

•พ.ศ. 2552: รางวัลมาริสา เบลลิสาริโอระดับนานาชาติจาก Fondazione Bellisario ประเทศอิตาลี

•พ.ศ. 2552: รางวัล North South Prize โดย the North South Prize ประเทศโปรตุเกส

•พ.ศ. 2552: รางวัล FIFA Presidential Award ประเทศสวิตเซอร์แลนด์

•พ.ศ. 2553: รางวัล Arab Knight of Giving Award จาก Arab Giving Forum ประเทศสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์

•พ.ศ. 2553: รางวัล The Leadership Award จาก White Ribbon Alliance สาขา Safe Motherhood ประเทศสหรัฐอเมริกา

•พ.ศ. 2553: รางวัล เจมส์ ซี มอร์แกน สาขามนุษยธรรมระดับโลกจาก Tech Awards ประเทศสหรัฐอเมริกา

•พ.ศ. 2553: ผู้หญิงแห่งปี 2010 จาก Glamour ประเทศสหรัฐอเมริกา

•พ.ศ. 2556: รางวัล Global Citizen ของสภาแอตแลนติก

•พ.ศ. 2556: รางวัล Walther Rathenau จาก Walther Rathenau Institut ประเทศเยอรมนี

•พ.ศ. 2557: รางวัลด้านมนุษยธรรม ประเทศอิตาลี

•พ.ศ. 2559: รางวัลด้านมนุษยธรรมแห่งสมาคมสื่อมวลชนต่างประเทศ สหราชอาณาจักร

•พ.ศ. 2559: รางวัล Golden Heart Award ประเทศเยอรมนี

•พ.ศ. 2559: เหรียญเกียรติยศสำหรับผู้หญิงจากชีค โมฮัมเหม็ด บิน ราชิด มอบโดยพระโอรสของพระองค์ ชีค ฮัมดาน ที่การประชุม Global Women Forum ในดูไบ

•พ.ศ. 2560: รางวัล Global Trailblazer ประเทศสหรัฐอเมริกา

•พ.ศ. 2560: รางวัล Fellowship จาก Fashion for Relief เพื่อรับทราบถึงความพยายามด้านมนุษยธรรมของสมเด็จพระราชินีต่อเด็กที่ติดอยู่ในความขัดแย้ง ประเทศฝรั่งเศส

•พ.ศ. 2561: รางวัลบุคคลผู้ทรงอิทธิพลแห่งปี ในการประชุมสุดยอดผู้มีอิทธิพลต่อสื่อโซเชียลมีเดียประจำปีครั้งที่สาม (ASMIS) ในดูไบ

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "Rania Al-Yasin ราชินีแห่งจอร์แดน". Pakxe.com. 29-07-05. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-15. สืบค้นเมื่อ 2011-9-22. {{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= (help)
  2. ↑ "ราชินีราเนีย ทรงสิริโฉมเหนือกาลเวลา". โพสต์ทูเดย์. 2009-06-16. สืบค้นเมื่อ 2011-9-22. {{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)[ลิงก์เสีย]
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 "คอลัมรู้ไปโม้ด ราชินีราเนีย". ไทยรัฐ. 2004-10-01. สืบค้นเมื่อ 2011-9-22. {{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  4. ↑ "Profile: Jordan's Queen Rania", BBC 7 November 2001.
  5. ↑ "King proclaims Rania Queen". Jordanembassyus.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 มิถุนายน 2011. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2010.
  6. ↑ "The incredible life of Jordan's Instagram-famous Queen, an ex-Apple employee, human rights activist, and global style icon". Business Insider. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มีนาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 14 มีนาคม 2018.
  7. ↑ "King proclaims Rania Queen". Jordanembassyus.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-05. สืบค้นเมื่อ 2010-06-20.
  8. ↑ "King proclaims Rania Queen". Jordanembassyus.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 มิถุนายน 2011. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2010.
  9. ↑ "The incredible life of Jordan's Instagram-famous Queen, an ex-Apple employee, human rights activist, and global style icon". Business Insider. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มีนาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 14 มีนาคม 2018.
  10. ↑ Queen Rania Award for Excellence in Education เก็บถาวร 23 มกราคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
  11. ↑ Queen launches award to honor school principals เก็บถาวร 22 กรกฎาคม 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 15 April 2009.
  12. ↑ King, Queen join Jordanian children at opening of children's museum เก็บถาวร 7 มกราคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Jordan Times, 23 May 2007.
  13. ↑ "Children's Museum of Jordan". Cmj. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 กรกฎาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2010.
  14. ↑ "Madrasati.jo". Madrasati. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ 2010. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2010.
  15. ↑ Craig Mead (27 พฤษภาคม 2010). "Queen Rania Scholarship Program". Queen Rania. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 มกราคม 2010. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2010.
  16. ↑ Queen Rania chairs first meeting of Royal Health Awareness Society เก็บถาวร 7 มกราคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 7 September 2005.
  17. ↑ "Queen Rania honours Jordan River Foundation supporters". Jordan Times (ภาษาอังกฤษ). 25 กุมภาพันธ์ 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มีนาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 14 มีนาคม 2018.
  18. ↑ Interview with Il Messaggero เก็บถาวร 7 มกราคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 13 May 2008.
  19. ↑ Queen calls emergency meeting to discuss child abuse cases เก็บถาวร 27 กันยายน 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Jordan Times, 24 July 2009
  20. ↑ Interview: Gateway to the Middle East[ลิงก์เสีย], 2009.
  21. ↑ Orphans' future security depends on society's commitment, contributions เก็บถาวร 14 มีนาคม 2012 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Jordan Times, 22 January 2004.
  22. ↑ INJAZ Al-Arab[ลิงก์เสีย] for the creation of economic opportunity for Jordanian youth.
  23. ↑ "Queen Rania chairs a discussion with entrepreneurs from INJAZ Al-Arab celebrating its 10th anniversary". Queen rania Al Abdullah. มกราคม 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 พฤษภาคม 2015. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2015.
  24. ↑ Queen Rania launches campaign to prepare 1 million Arab youth for workforce เก็บถาวร 7 มกราคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 24 January 2008.
  25. ↑ Queen Rania Joins UNICEF Leadership Initiative[ลิงก์เสีย], U.N. Wire, 15 November 2000.
  26. ↑ Jordan's Queen Rania shares school bench in Soweto township, Monsters and Critics, 27 March 2009.
  27. ↑ Queen Rania becomes UNICEF’s first Eminent Advocate for Children at the World Economic Forum เก็บถาวร 3 มีนาคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, UNICEF, Press Centre, 26 January 2007.
  28. ↑ Queen Rania designated as Honorary Global Chair of the United Nations Girls’ Education Initiative (UNGEI) เก็บถาวร 3 มีนาคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, UNGEI, 15 July 2009.
  29. ↑ "Global Campaign for Education". Campaignforeducation.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 กรกฎาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2010.
  30. ↑ A Promising Glimpse of Africa's Future Can Be Found in Its Children เก็บถาวร 31 มกราคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Huffington Post, 27 March 2009.
  31. ↑ 31.0 31.1 Maha of the Mountains เก็บถาวร 3 มีนาคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, The Big Read, The Global Campaign for Education, 2009.
  32. ↑ Youth leaders in Soweto greet Queen Rania of Jordan เก็บถาวร 7 มกราคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, UNICEF, 30 March 2009.
  33. ↑ Queen Rania of Jordan, reads her story to children and announces her role as Honorary Chair of Action Week เก็บถาวร 3 มีนาคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Global Campaign for Education, 27 March 2009.
  34. ↑ The King's Gift เก็บถาวร 5 พฤศจิกายน 2015 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Queen Rania Al Abdullah, Amazon.com, 2000
  35. ↑ Ahead of Mother’s Day, Queen Rania announces winners of “Mama’s Story” competition highlighting importance of reading เก็บถาวร 1 มีนาคม 2012 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Jordan Times, 20 March 2009
  36. ↑ The Sandwich Swap เก็บถาวร 28 มีนาคม 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Amazon.com, 2010
  37. ↑ "The Sandwich Swap". CSMonitor.com. 27 เมษายน 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 มิถุนายน 2010. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2010.
  38. ↑ 38.0 38.1 38.2 38.3 38.4 38.5 38.6 38.7 38.8 Royal Ark, Jordanian genealogy details เก็บถาวร 15 กรกฎาคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  39. ↑ "Nuevo duelo de reinas: una Rania muy demodé no puede con una Matilde sublime. Noticias de Casas Reales". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 กรกฎาคม 2016.
  40. ↑ "Archived copy". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 กรกฎาคม 2015. สืบค้นเมื่อ 6 กันยายน 2015.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  41. ↑ Italian Presidency Website, S.M. la Regina Rania Al Abdullah เก็บถาวร 28 กันยายน 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  42. ↑ PPE Agency, State visit of Jordan in Netherlands 2006, Photo เก็บถาวร 6 ตุลาคม 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  43. ↑ "Søk - Scanpix". scanpix.no.
  44. ↑ 44.0 44.1 "Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas (search form)" (ภาษาโปรตุเกส). Portuguese Presidency (presidencia.pt). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2012. สืบค้นเมื่อ 17 กันยายน 2013.
  45. ↑ Royal Decree 502/2006 เก็บถาวร 25 ธันวาคม 2015 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Boletin Oficial del Estado (BOE). Reference: BOE-A-2006-7242.
  46. ↑ Royal Decree 1605/1999 เก็บถาวร 25 ธันวาคม 2015 ที่ Wikiwix. Boletin Oficial del Estado (BOE). Reference: BOE-A-1999-20603
  47. ↑ Foro Dinastías เก็บถาวร 8 กรกฎาคม 2012 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, State visit of Jordan in Spain, Sofia & Rania เก็บถาวร 27 กันยายน 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  48. ↑ State visit of Jordan in Sweden (2003), Group photo เก็บถาวร 20 สิงหาคม 2012 ที่ Wikiwix of Swedish & Jordanian sovereigns wearing reciprocal orders

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
 
วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับ สมเด็จพระราชินีรานยาแห่งจอร์แดน
 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ สมเด็จพระราชินีรานยาแห่งจอร์แดน
ก่อนหน้า สมเด็จพระราชินีรานยาแห่งจอร์แดน ถัดไป
ลิซา นาจีบ ฮัลลาบี    
สมเด็จพระราชินีแห่งจอร์แดน
(ค.ศ. 1999 - ปัจจุบัน) 		  ดำรงตำแหน่งปัจจุบัน
 

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=สมเด็จพระราชินีรานยาแห่งจอร์แดน&oldid=11896596"