ยูฟ่ายูโรปาคอนเฟอเรนซ์ลีก
ยูฟ่ายูโรปาคอนเฟอเรนซ์ลีก (อังกฤษ: UEFA Europa Conference League) เป็นการแข่งขันฟุตบอลระดับสโมสรประจำปี ที่เริ่มต้นขึ้นในปี ค.ศ. 2021 โดยมีสโมสรฟุตบอลในยุโรปที่มีสิทธิ์เข้าร่วมแข่งขัน[1] สโมสรจะได้สิทธิ์ลงเล่นในรายการนี้หรือไม่จะขึ้นอยู่กับผลงานในลีกในประเทศ หรือการแข่งขันถ้วย แล้วแต่จะกำหนดขึ้นในแต่ละประเทศ
 | |
| ก่อตั้ง | ค.ศ. 2021 |
|---|---|
| ภูมิภาค | ทวีปยุโรป (ยูฟ่า) |
| จำนวนทีม | 32 (รอบแบ่งกลุ่ม)[a] 181 (ทั้งหมด) |
| ผ่านเข้าไปเล่นใน | ยูฟ่ายูโรปาลีก |
| การแข่งขันที่เกี่ยวข้อง | ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก (ระดับที่ 1) ยูฟ่ายูโรปาลีก (ระดับที่ 2) |
| ทีมชนะเลิศปัจจุบัน |  เวสต์แฮมยูไนเต็ด (สมัยแรก) |
| ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด | เวสต์แฮมยูไนเต็ด,  โรมา (1 สมัย) |
| ผู้แพร่ภาพโทรทัศน์ | รายชื่อผู้แพร่ภาพออกอากาศ |
| เว็บไซต์ | เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ |
 ยูฟ่ายูโรปาคอนเฟอเรนซ์ลีก ฤดูกาล 2022–23 | |
การแข่งขันมีกำหนดเริ่มตั้งแต่ฤดูกาล 2021–22 การแข่งขันนี้จะเป็นการแข่งขันระดับที่สามของฟุตบอลสโมสรยุโรปรองจาก ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก และยูฟ่ายูโรปาลีก ซึ่งได้ถูกลดทีมในรอบแบ่งกลุ่มลงเหลือ 32 ทีม โดยทีมจากสมาคมฟุตบอลของประเทศที่มีค่าสัมประสิทธิ์ต่ำกว่าจะต้องลงเล่นรอบคัดเลือกที่มากกว่า [1] ไม่มีทีมใดจะผ่านเข้ารอบแบ่งกลุ่มได้โดยตรง โดยจะมี 10 ทีมที่เป็นทีมที่แพ้ในรอบเพลย์ออฟของ ยูโรปาลีก และส่วนที่เหลือจะมาจากรอบคัดเลือกของยูโรปาคอนเฟอเรนซ์ลีก
ประวัติ แก้
มีรายงานว่ายูฟ่าได้พิจารณาเพิ่มการแข่งขันฟุตบอลสโมสรระดับยุโรประดับที่สาม ตั้งแต่ช่วงปี ค.ศ. 2015 เป็นอย่างน้อย โดยเชื่อว่าการแข่งขันระดับล่างจะสามารถทำหน้าที่เป็นช่องทางในการให้สโมสรจากประเทศสมาชิกยูฟ่าที่มีอันดับต่ำกว่ามีโอกาสที่จะก้าวไปแข่งขันในรอบต่อ ๆ ไปได้มากกว่าการตกรอบในแชมเปียนส์ลีก หรือยูโรป้าลีก[2] ในช่วงกลางปี ค.ศ. 2018 การพูดคุยเกี่ยวกับการแข่งขันนี้ได้เริ่มเข้มข้นขึ้น โดยแหล่งข่าวอ้างว่าได้บรรลุข้อตกลงสำหรับการเปิดตัวการแข่งขันแล้ว และรอบแบ่งกลุ่มของยูโรป้าลีก ซึ่งประกอบไปด้วย 48 ทีมจะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน โดยส่วนล่างจะเป็นแกนหลักของการแข่งขันใหม่นี้[3]
ในวันที่ 2 ธันวาคม ค.ศ. 2018 ยูฟ่าได้ประกาศว่าการแข่งขันซึ่งเรียกว่า "ยูโรปาลีก 2" หรือเรียกโดยย่อว่า "UEL2" จะเกิดขึ้น โดยเป็นส่วนหนึ่งของรอบการแข่งขันสามปีในช่วงฤดูกาล 2021–24 โดยยูฟ่ากล่าวเพิ่มเติมว่าการแข่งขันนี้จะมี "การแข่งขันเพิ่มเติมสำหรับสโมสรอื่น ๆ และสมาคมอื่น ๆ "[4]
ชื่ออย่างเป็นทางการของการแข่งขัน "ยูฟ่ายูโรปาคอนเฟอเรนซ์ลีก" ได้ประกาศขึ้นเมื่อวันที่ 24 กันยายน ค.ศ. 2019 โดยเรียกโดยย่อว่า "UECL"[5]
รูปแบบ แก้
การคัดเลือก แก้
การคัดเลือกจะคล้ายคลึงกับรรอบคัดเลือกของยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ที่จะแบ่งออกเป็นสองเส้นทาง ได้แก่ สายชนะเลิศ และสายไม่ชนะเลิศ โดยทีมที่ได้ลงเล่นในสายชนะเลิศคือทีมที่ตกรอบมาจากการคัดเลือกเข้ารอบแบ่งกลุ่มของแชมเปียนส์ลีก
โดยสโมสรในแต่ละประเทศจะได้รับสิทธิ์ลงเล่นในรายการนี้ในแต่ละรอบไม่เท่ากัน ทั้งนี้ จะขึ้นอยู่กับค่าสัมประสิทธิ์ยูฟ่าของสมาคมฟุตบอลในประเทศนั้น ๆ ดังนี้[6]
- สมาคมที่อยู่ในอันดับที่ 1 ถึง 5 จะได้สิทธิ์ 1 ทีม;
- สมาคมที่อยู่ในอันดับที่ 6 ถึง 15 จะได้สิทธิ์ 2 ทีม;
- สมาคมที่อยู่ในอันดับที่ 16 ถึง 50 จะได้สิทธิ์ 3 ทีม;
- สมาคมที่อยู่ในอันดับที่ 51 ถึง 55 จะได้สิทธิ์ 1 ทีม;
- ลิกเตนสไตน์ ไม่มีการแข่งขันลีกในประเทศจึงให้สิทธิ์แก่ผู้ชนะเลิศ ลิกเตนสไตน์ฟุตบอลคัพ ลงเล่นแทน
นอกจากนี้ รายการนี้ยังเป็นการแข่งขันรองรับทีมที่ตกรอบจากรอบคัดเลือกรอบเบื้องต้น และรอบแรก ของรายการแชมเปียนส์ลีก และทีมที่ตกรอบจากรอบคัดเลือกรอบที่สาม และรอบเพลย์-ออฟ ของรายการยูโรปาลีก จากการปรับโครงสร้างใหม่นี้ จะไม่มีสมาคมใดที่จะได้รับสิทธ์ลงเล่นมากขึ้นจากที่เคยได้รับมาก่อนรอบการแข่งขันปี 2021–24
รอบแบ่งกลุ่ม และรอบแพ้คัดออก แก้
ในรอบแบ่งกลุ่มจะประกอบไปด้วย 32 ทีม กลุ่มละ 4 ทีม มีทั้งหมดแปดกลุ่ม ทีมแชมป์กลุ่มจะผ่านเข้าสู่รอบ 16 ทีมสุดท้าย ขณะที่รองแชมป์กลุ่มจะต้องไปแข่งขันกับทีมลำดับสามในรอบแบ่งกลุ่มของรายการยูโรปาลีก โดยมีชื่อว่ารอบแพ้คัดออกเบื้องต้น เพื่อหาผู้ชนะเข้าสู่รอบ 16 ทีมสุดท้าย แล้วจึงแข่งขันเพื่อหาทีมเข้าสู่รอบ 8 ทีม, 4 ทีมสุดท้าย และรอบชิงชนะเลิศต่อไป การแข่งขันใหม่จะมีการแข่งขัน 141 นัดในช่วง 15 สัปดาห์การแข่งขัน[4]
ผู้ชนะการแข่งขันใหม่จะได้รับสิทธิ์เข้าร่วมการแข่งขันยูฟ่ายูโรปาลีกในฤดูกาลถัดไป การแข่งขันจะเล่นในวันพฤหัสบดี[4]
การจำแนกสิทธิ์ (ตั้งแต่ 2021–22 ถึง 2023–24) แก้
แต่ละสมาคมจะส่งทีมได้ตามสิทธิ์ของตนที่ได้ถูกจัดสรรไว้แล้วตามค่าสัมประสิทธิ์ยูฟ่า โดยคัดเลือกจากทีมที่มีอันดับสูงสุดหลังจากผู้ที่มีสิทธิ์ลงเล่นในแชมเปียนส์ลีก และยูโรปาลีกในปีที่แล้วในรายการนั้น ๆ ตามที่ได้รับสิทธิ์ ทั้งนี้ อังกฤษ ซึ่งได้รับสิทธิ์ให้ทีมลำดับที่ 6 ในพรีเมียร์ลีก ลงเล่น ได้แจ้งเปลี่ยนแปลงให้สิทธิ์แก่ทีมชนะเลิศ คาราบาวคัพ ลงเล่นแทน
| ทีมที่เพิ่งเข้าร่วมลงเล่นในรอบนี้ | ทีมที่ได้ลงเล่นจากการชนะรอบก่อนหน้า | ทีมที่ตกรอบจากแชมเปียนส์ลีก | ทีมที่ตกรอบจากยูโรปาลีก | ||
|---|---|---|---|---|---|
| รอบคัดเลือกรอบแรก (72 ทีม) |
|
||||
| รอบคัดเลือกรอบที่สอง | สายชนะเลิศ (20 ทีม) |
|
|||
| สายไม่ชนะเลิศ (90 ทีม) |
|
|
|||
| รอบคัดเลือกรอบสาม | สายชนะเลิศ (10 ทีม) |
|
|||
| สายไม่ชนะเลิศ (52 ทีม) |
|
|
|||
| รอบเพลย์-ออฟ | สายชนะเลิศ (10 ทีม) |
|
| ||
| สายไม่ชนะเลิศ (34 ทีม) |
|
|
| ||
| รอบแบ่งกลุม (32 ทีม) |
|
| |||
| รอบแพ้คัดออกเบื้องต้น (16 ทีม) |
|
| |||
| รอบแพ้คัดออก (16 ทีม) |
|
||||
การแข่งขันนัดชิงชนะเลิศ แก้
| † | นัดที่ตัดสินในช่วงต่อเวลาพิเศษ |
| * | นัดที่ตัดสินในช่วงการดวลลูกโทษ |
| ฤดูกาล | ชนะเลิศ | ผล | รองชนะเลิศ | สนาม | ผู้ชม |
|---|---|---|---|---|---|
| 2021–22 | โรมา
|
1–0 |  ไฟเยอโนร์ด
|
อาเรนากอมเบอตาเร ติรานา  แอลเบเนีย
|
19,597 |
| 2022–23 | เวสต์แฮมยูไนเต็ด
|
2–1 | ฟีออเรนตีนา
|
สนามกีฬาซีโนโบ ปราก  เช็กเกีย
|
17,363 |
| 2023–24 | v | สนามกีฬาอาเจียโซเฟีย เอเธนส์  กรีซ
|
บันทึกและสถิติ แก้
ผลงานแบ่งตามสโมสร แก้
| สโมสร | ชนะเลิศ | รองชนะเลิศ | ปีที่ชนะเลิศ | ปีที่เป็นรองชนะเลิศ |
|---|---|---|---|---|
| โรมา
|
1 | 0 | 2022 | — |
| เวสต์แฮมยูไนเต็ด
|
1 | 0 | 2023 | — |
| ฟีออเรนตีนา
|
0 | 1 | — | 2023 |
| ไฟเยอโนร์ด
|
0 | 1 | — | 2022 |
ผลงานแบ่งตามประเทศ แก้
| ประเทศ | ชนะเลิศ | รองชนะเลิศ | ทั้งหมด |
|---|---|---|---|
| อิตาลี
|
1 | 1 | 2 |
| อังกฤษ
|
1 | 0 | 1 |
| เนเธอร์แลนด์
|
0 | 1 | 1 |
ดูเพิ่ม แก้
หมายเหตุ แก้
- ↑ ทีมอันดับสองในแต่ละกลุ่มจะผ่านเข้าสู่รอบแพ้คัดออกเบื้องต้น โดยพวกเขาจะเข้าร่วมโดยทีมอันดับสาม 8 ทีมจากรอบแบ่งกลุ่มของยูโรปาลีก
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 "'Europa League 2': Uefa confirms new tournament from 2021". BBC Sport. 2 ธันวาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 2 ธันวาคม 2018.
- ↑ "Uefa ponders third competition beneath Champions League and Europa League". The Guardian. 16 กันยายน 2015. สืบค้นเมื่อ 2 ธันวาคม 2018.
- ↑ "Uefa set to introduce third European club competition from 2021–22". The Guardian. 11 กันยายน 2018. สืบค้นเมื่อ 2 ธันวาคม 2018.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 "UEFA Executive Committee approves new club competition". UEFA.com. Union of European Football Associations. 2 ธันวาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 2 ธันวาคม 2018.
- ↑ "Format change for 2020/21 UEFA Nations League". UEFA.com. Union of European Football Associations. 24 กันยายน 2019.
- ↑ "UEL2 Access List 2021–24" (PDF). UEFA. 2 ธันวาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 2 ธันวาคม 2018.