ภุมรีภิรมย์ เชลล์

ภุมรีภิรมย์ เชลล์ (เดิม: หม่อมเจ้าภุมรีภิรมย์ ยุคล; ประสูติ 22 มีนาคม พ.ศ. 2482) มีพระนามลำลองว่า ท่านหญิงน้อย[1] เป็นพระธิดาในพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ ประสูติแต่ฟองจันทร์ ศิริวัติ (เดิม เจ้าฟองจันทร์ อินทขัติย์) เมื่อวันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2481 (แบบสากลคือ พ.ศ. 2482) มีโสทรเชษฐภคินีหนึ่งองค์ คือจันทรจรัสศรี ไพบูลย์เลิศ มีขนิษฐาและอนุชาต่างมารดาห้าองค์ และมีน้องสาวต่างบิดาหนึ่งคน ชื่อเพียงจันทร์ ภูมมะภูติ

ภุมรีภิรมย์ เชลล์
(จากซ้ายไปขวา) ภุมรีภิรมย์ เชลล์, ฟองจันทร์ ศิริวัติ และจันทรจรัสศรี ไพบูลย์เลิศ
เกิดหม่อมเจ้าภุมรีภิรมย์ ยุคล
22 มีนาคม พ.ศ. 2482 (85 ปี)
คู่สมรสโรมาโน ลุคโก (หย่า)
ชอง มารี เชลล์
บุตร5 คน
บิดามารดาพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ
ฟองจันทร์ ศิริวัติ

หม่อมเจ้าภุมรีภิรมย์ ยุคล ได้ขอพระราชทานกราบถวายบังคมลาออกจากฐานันดรศักดิ์แห่งพระราชวงศ์ เพื่อสมรสกับโรมาโน ลุคโก เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2506[2] มีโอรสธิดาห้าคน[3] ได้แก่

  1. เกอาตอง ลุคโก
  2. วาลีลี ลุคโก
  3. อเล็กซานเดอร์ ลุคโก
  4. ซาเวียร์ ลุคโก
  5. ปิแอร์ ลุยจิ ลุคโก

ภายหลังทั้งสองได้หย่ากัน ต่อมาภุมรีภิรมย์ได้สมรสใหม่กับชอง มารี เชลล์ ปัจจุบันพำนักอยู่ประเทศฝรั่งเศส

ลำดับสาแหรก แก้

อ้างอิง แก้

  1. โกอินเตอร์เจอคนไทยในต่างแดน - เจ้าหญิงที่ยังไม่ลืมบ้าน[ลิงก์เสีย]
  2. ประกาศสำนักพระราชวัง ที่ ๑/๒๕๐๖ เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ลาออกจากฐานันดรศักดิ์แห่งพระราชวงศ์
  3. กิติวัฒนา (ไชยันต์) ปกมนตรี, หม่อมราชวงศ์. สายพระโลหิตในพระพุทธเจ้าหลวง. กรุงเทพฯ : ดีเอ็มดี, พ.ศ. 2551. 290 หน้า. ISBN 978-974-312-022-0