ราชวงศ์ซาวอย (อิตาลี: Casa Savoia, อังกฤษ: House of Savoy) เป็นราชตระกูลที่ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1003ในภูมิภาคประวัติศาสตร์ซาวอย ราชตระกูลขยายตัวและรุ่งเรืองขึ้นจากราชตระกูลที่ปกครองอาณาจักรเคานท์ในบริเวณซาวอยไปจนในที่สุดก็ได้ปกครองราชอาณาจักรอิตาลีจนกระทั่งปลายสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อตำแหน่งพระมหากษัตริย์อิตาลีถูกยุบเลิกในปี ค.ศ. 1946 ราชวงศ์ซาวอยเป็นราชตระกูลที่เก่าที่สุดในโลก[1] , ฝรั่งเศส สเปน และ โครเอเชีย

ราชวงศ์ซาวอย
พระราชอิสริยยศ
  • เคานท์แห่งซาวอย
  • ดยุคแห่งซาวอย
  • กษัตริย์แห่งอิตาลี
  • กษัตริย์แห่งสเปน
  • กษัตริย์แห่งโครเอเชีย
  • กษัตริย์แห่งแอลเบเนีย
  • กษัตริย์แห่งเอธิโอเปีย
ปกครองอิตาลี ฝรั่งเศส สเปน และโครเอเชีย
เชื้อชาติชาวอิตาลี, เดิมชาวแฟรงค์
สาขาซาวอย-คาริยัน
ซาวอย-เอออสตา
ซาวอย-เจนัว (สิ้นสุด ค.ศ. 1996)
ประมุขพระองค์แรกอุมแบร์โตที่ 1
ผู้นำสกุลองค์ปัจจุบันเจ้าชายเอมานูเอเล ฟีลีแบร์โตแห่งซาวอย เจ้าชายแห่งเวนิส หรือ
เจ้าชายไอโมน ดยุกแห่งอาพูเลีย
ประมุขพระองค์สุดท้ายพระเจ้าอุมแบร์โตที่ 2
สถาปนาค.ศ. 1003
สิ้นสุดค.ศ. 1946

ประวัติ แก้

ตระกูลซาวอยเริ่มต้นขึ้นพร้อมกับชุมชนอิสระในสวิตเซอร์แลนด์ปัจจุบัน ชื่อของตระกูลมาจากภูมิภาคประวัติศาสตร์ซาวอยที่ในปัจจุบันอยู่ในฝรั่งเศส ต่อมาตระกูลซาวอยก็ขยายตัวจากการเป็นผู้ปกครองบริเวณท้องถิ่นจนในที่สุดก็ได้ปกครองคาบสมุทรอิตาลีเกือบทั้งหมด แต่การขยายตัวมิได้เกิดจากการพิชิตดินแดนแต่การค่อย ๆ ขยายอาณาจักรทีละน้อยโดยการเสกสมรส และการวางแผนทางการเมืองอันฉลาดเฉลียวในการผนวกดินแดนเข้ามาในครอบครอง

ประวัติเริ่มต้น แก้

ราชวงศ์ซาวอยสืบเชื้อสายมาจากอุมแบร์โตเคานท์แห่งซาบอเดีย (Humbert I of Savoy) (ค.ศ. 1003–ค.ศ. 1047 หรือ ค.ศ. 1048) เชื่อกันว่าครอบครัวของอุมแบร์โตเดิมมาจากบริเวณไม่ไกลจากมักเดบวร์ก (Magdeburg) ในแซกโซนี ขณะที่บันทึกแรกที่สุดของตระกูลเป็นบันทึกเกี่ยวกับพี่น้องสองคนในคริสต์ศตวรรษที่ 10 อามาเดอัสและอุมแบร์โต[2] แม้ว่าเดิมจะเป็นอาณาจักรเคานท์ที่มีฐานะไม่ค่อยดีนัก แต่ต่อมาผู้สืบเชื้อสายของตระกูลนี้เป็นผู้มีความสามารถทางการทูตและสามารถขยายอำนาจควบคุมเส้นทางสำคัญทางยุทธศาสตร์ผ่าน เทือกเขาแอลป์เส้นต่าง ๆ ได้ ลูกชายสองคนของอุมแบร์โตเป็นสังฆราชที่แอบบีแซงต์มอริซบนฝั่งแม่น้ำโรนทางตะวันออกของทะเลสาบเจนีวา และนักบุญมอริซก็ยังคงเป็นนักบุญผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ซาวอย

ลูกชายของอุมแบร์โตออตโต เคานท์แห่งซาวอยขึ้นเป็นประมุขของตระกูลในปี ค.ศ. 1051 หลังจาการเสียชีวิตของพี่ชายคนโต อามาเดอัสที่ 1 เคานท์แห่งซาวอย และสมรสกับอเดลเลดแห่งตูรินที่ทำให้อาณาจักรมาควิสแห่งซูซาพร้อมด้วยเมืองตูรินและพิเนโรโลตกมาอยู่ในเป็นสมบัติของตระกูลซาวอย[3] ความสามารถทางการทูตนี้ทำให้มหาอำนาจในยุโรปที่รวมทั้งฝรั่งเศส อังกฤษ และ สเปน หันมาฟังความเห็นของดยุคแห่งซาวอย

อ้างอิง แก้

  1. "In 1946, when the Kingdom of Italy came to an end, the House of Savoy was the world's oldest reigning dynasty," House of Savoy History เก็บถาวร 2010-01-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  2. Herbermann, Charles, บ.ก. (1913). "Savoy" . สารานุกรมคาทอลิก. New York: Robert Appleton Company.
  3. Herbermann, Charles, บ.ก. (1913). "Piedmont" . สารานุกรมคาทอลิก. New York: Robert Appleton Company.

ดูเพิ่ม แก้

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ราชวงศ์ซาวอย