พญารามที่ 2
พญารามที่ 2 (พม่า: ဒုတိယ ဗညားရံ, ออกเสียง: [dṵtḭja̰ bəɲá jàɰ̃]; มอญ: ဗညားရာံ; ประมาณ ค.ศ. 1469–1526) กษัตริย์องค์ที่ 17 แห่ง อาณาจักรหงสาวดี ครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1492 ถึง 1526 ในช่วงแรกการปกครองพระองค์ได้รับการเคารพนับถือในด้านความอ่อนโยน แต่ภายหลังได้เกิดการสังหารหมู่เหล่าเชื้อพระวงศ์ขึ้น[3]
| พญารามที่ 2 ဒုတိယ ဗညားရံ | |
|---|---|
| กษัตริย์แห่งหงสาวดี | |
| ครองราชย์ | ป. ค.ศ. 1492–1526 |
| ราชาภิเษก | 29 มกราคม ค.ศ. 1493 |
| ก่อนหน้า | พระเจ้าธรรมเจดีย์ |
| ต่อไป | พระเจ้าสการะวุตพี |
| ประสูติ | ป. กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1469 วันอังคาร 830 ME[1] พะโค |
| สวรรคต | ค.ศ. 1526 (57 พรรษา) 888 ME[2] พะโค |
| ชายา | Agga Thiri Maya Dewi Maha Yaza Dewi Atula Dewi Yaza Dewi |
| พระราชบุตร | Yazadipati พระเจ้าสการะวุตพี สมิงทอ |
| ราชวงศ์ | ฟ้ารั่ว |
| พระราชบิดา | พระเจ้าธรรมเจดีย์ |
| พระราชมารดา | Yaza Dewi II of Hanthawaddy |
| ศาสนา | พุทธเถรวาท |
เกิดความสับสนวุ่นวายระหว่าง พญาราม กับ พระเจ้าเมงจีโย แห่งตองอู ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่งเป็นนายพลแห่ง อาณาจักรอังวะ ไม่ได้รับอนุญาตจาก พระเจ้ามังฆ้องที่ 2 ส่งกองทัพเข้าโจมตีอาณาจักรหงสาวดี พญารามได้ยกทัพตอบโต้เมืองตองอูด้วยพระองค์เอง[4] เพื่อเป็นการต้านทานการรุกราน
ในปี ค.ศ. 1501 พระองค์รวบรวมกองทัพนับพัน เดินทางล่องขึ้นไปตามแม่น้ำอิรวดีเพื่อไปยัง เจดีย์ชเวซีโกน เมืองพุกาม ซึ่งเป็นดินแดนของอาณาจักรอังวะ กษัตริย์ อาณาจักรแปร ซึ่งเป็นอาณาจักรเล็ก ๆ ระหว่างอาณาจักรอังวะ กับ อาณาจักรหงสาวดี ได้ตั้งด่านตรวจสอบพระองค์ พระองค์ตรัสกลับมาว่า "เราสามารถพิชิตได้ทั้งท่านและอังวะ แต่เราไม่ต้องการ เราเพียงแต่ต้องการที่จะบูชาเจดีย์ชเวซีโกน" พระองค์กลับมาอย่างสงบหลังจากได้นมัสการองค์เจดีย์
หลังจากพระองค์สวรรคต พระเจ้าสการะวุตพี พระราชโอรสของพระองค์ได้ครองราชย์สืบต่อมา
อ้างอิง แก้
- เชิงอรรถ
- บรรณานุกรม
- Athwa, Sayadaw (1766). แปลโดย P.W. Schmidt. "Slapat des Ragawan der Königsgeschichte". Die äthiopischen Handschriften der K.K. Hofbibliothek zu Wien (ภาษาเยอรมัน) (1906 ed.). Vienna: Alfred Hölder. 151.
- Fernquest, Jon (Autumn 2005). "Min-gyi-nyo, the Shan Invasions of Ava (1524–27), and the Beginnings of Expansionary Warfare in Toungoo Burma: 1486–1539" (PDF). SOAS Bulletin of Burma Research. 3 (2). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 2017-12-11.
- Harvey, G. E. (1925). History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. London: Frank Cass & Co. Ltd.
- Shwe Naw, บ.ก. (1785). Mon Yazawin (Shwe Naw) (ภาษาพม่า). แปลโดย Shwe Naw (1922 ed.). Yangon: Burma Publishing Workers Association Press.