ผู้ใช้:Stirz117/ทดลองเขียน4

พันธ์ หรือเเหล่ สายทอง(ประมาณพ.ศ.2508-21 มิถุนายน พ.ศ. 2542)เป็นผู้ต้องโทษประหารชีวิตคนที่ 283 ของประเทศไทยด้วยการยิงเป้าในวันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2542 ในข้อหาข่มขืนเเละสังหารเด็กหญิงอายุ 5 ขวบในห้องน้ำของโรงเรียนในปีพ.ศ.2539ซึ่งเขาถูกประหารชีวิตพร้อมกับนายสำรวย โตสุขในความผิดฐานใช้มีดสังหารเจ้าอาวาสเพื่อชิงทรัพย์ในจังหวัดสิงห์บุรี

พันธ์ สายทอง
เเหล่ สายทอง
เกิด	ประมาณพ.ศ.2508 อำเภอห้วยแถลง จังหวัดนครราชสีมา ประเทศไทย
เสียชีวิต	21 มิถุนายน พ.ศ. 2542 (อายุ 34 ปี) เรือนจำกลางบางขวาง อำเภอเมืองนนทบุรี จังหวัดนนทบุรี ประเทศไทย
สาเหตุเสียชีวิต	ประหารชีวิตด้วยการยิง
สัญชาติ	ไทย
มีชื่อเสียงจาก	การฆาตกรรมเเละข่มขืนเด็กหญิงอายุ 5 ขวบในห้องน้ำของโรงเรียน
สถานะทางคดี	ถูกประหารชีวิต
พิพากษาลงโทษฐาน	ข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงอายุไม่เกินสิบสามปี มาตรา277 วรรค2 ฆ่าผู้อื่นโดยกระทำทารุณโหดร้ายหรือเพื่อปกปิดความผิดอื่นของตน มาตรา289 (5) (7)
ข้อหา	ฆาตกรรมและข่มขืน
บทลงโทษ	ประหารชีวิต(18 กรกฏาคม พ.ศ. 2539)
สถานะการจับกุม	ถูกจับกุม
รายละเอียด
ผู้เสียหาย	เด็กหญิงสุพรรณษา เชิดชู อายุ 5 ขวบ
วันที่	5 กรกฏาคม พ.ศ.2539
ประเทศ	ประเทศไทย
รัฐ	กรุงเทพมหานคร
ตำแหน่ง	ห้องน้ำของโรงเรียนวัดรวก ซอยจรัญสนิทวงศ์ 57 แขวงบางบำหรุ เขตบางพลัด
ตาย	1
วันที่ถูกจับ	6 กรกฏาคม พ.ศ.2539
จำคุกที่	เรือนจำกลางบางขวาง

ประวัติ

ถิ่นที่อยู่เดิมของเขา เขาเป็นคนห้วยเเกลงต่อมาได้ย้ายตามครอบครัวมาอยู่ที่ซอยจรัญสิริวงศ์ 57 เขาถูกจับกุมครั้งเเรกเมื่อพ.ศ.2527 ในขณะที่เขาอายุ19ปี ในขณะที่เขาอยู่ในคุกเขาชอบอ่านหนังสือดาราภาพยนตร์ ทุกครั้งที่อ่านหนังสือดาราภาพยนตร์เขาจะเฝ้ามองเเต่รูปนางเอกที่ชื่อว่าสุพรรณษาเขาเคยถูกจับกุมเเละติดคุกในหลายข้อหาเช่นลักทรัพย์ ซ่องโจรเเละยาเสพติด โดยในคดีล่าสุดซึ่งเป็นคดียาเสพติดเขาได้รับอภัยโทษเนื่องในโอกาสการครบรอบ 50 ปีของการเสด็จขึ้นครองราชย์ของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชบรมนาถบพิตรทำให้เขาพ้นโทษออกจากเรือนจำในวันที่29 มิถุนายน พ.ศ.2539

การฆาตกรรม

วันที่5 กรกฏาคม พ.ศ.2539 ได้มีคนพบศพของเด็กหญิงสุพรรษณา เชิดชู อายุ 5 ขวบนักเรียนโรงเรียนอนุบาล ในห้องน้ำของโรงเรียนวัดรวกในสภาพช่วงล่างเปลือยเปล่าและคอถูกบีบจนเขียวช้ำโดยพบคราบอสุจิเเละขนเพชรติดอยู่และมีร่องรอยของการถูกข่มขืน

การจับกุมและการสืบสวน

เขาถูกจับกุมในข้อหาซ่องโจรในวันที่6 กรกฎาคม พ.ศ.2539โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจของสถานีตำรวจบางพลัดได้รับการประสานจากสถานีตำรวจชนะสงครามให้ไปดูตัวเขาซึ่งเป็นผู้ต้องหาคดีซ่องโจรเพราะสงสัยว่าเขาเป็นฆาตกรฆ่าข่มขืนเด็กหญิงสุพรรณษา เชิดชูซึ่งสถานีตำรวจบางพลัดต้องการตัว ซึ่งเจ้าหน้าที่ตำรวจสถานีตำรวจบางพลัดได้นำพยานมาชี้ตัวเขาซึ่งพยานสามารถชี้ตัวเขาได้ถูกต้องทุกคนในวันถัดมาเจ้าหน้าที่ตำรวจได้นำขนเพชรเเละอสุจิของเขาไปพิสูจน์ในการเเพทย์ ในการสอบสวนครั้งเเรกเขาได้ให้การปฎิเสธตลอดทุกข้อกล่าวหาหลังจากการสอบสวนครั้งเเรกเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ให้ชี้ตัวคนร้ายอีกครั้งต่อหน้านักข่าวซึ่งพยานก็สามารถชี้ตัวเขาได้ถูกต้องทุกคน จึงมาการสอบสวนเพิ่มเติมเเต่เขาก็ให้การปฎิเสธ ในวันถัดมา(8 กรกฎาคม)เขาได้รับสารภาพว่าเขาคือคนร้าย โดยเขาได้ให้การว่าเขาได้ไปเข้าห้องน้ำของโรงเรียนที่เกิดเหตุเเล้วเหลือบไปเห็นป้ายขื่อของสุพรรษาที่เขียนว่าสุพรรษณาทำให้เขาเกิดอารมณ์ทางเพศ ก่อนข่มขืนและจับเธอกดน้ำจนเสียชีวิต ในวันถัดมาเจ้าหน้าที่ตำรวจได้นำเขาไปทำแผนประกอบคำรับสารภาพหลังจากทำแผนเสร็จ ผลการตรวจเปรียบเทียบพันธุกรรมออกมาว่าขนเพชรเเละน้ำอสุจิที่พบในตัวของศพตรงกับเขา

การพิจารณาคดีเเละคำตัดสิน

ศาลชั้นต้นได้ตัดสินประหารชีวิตเขาเมื่อวันที่18 กรกฏาคม พ.ศ. 2539เขาได้ใช้สิทธิ์ขอยื่นอุทรณ์ แต่ศาลอุทรณ์ได้พิพากษายืนประหารชีวิตตามศาลชั้นต้น หลังจากนั้นเขาได้ใช้สิทธิ์ขอยื่นฎีกา แต่ศาลฎีกาได้พิพากษายืนประหารชีวิตตามศาลชั้นต้นและศาลอุทรณ์เขาจึงถวายฎีกาขอพระราชทานอภัยโทษกระทรวงมหาดไทยได้พิจารณาหนังสือถวายฎีกาของเขา โดยมีความเห็นให้ยกฎีกา

ฮามิดา จันดูบี ( อาหรับ: حميدة جندوبي, อักษรโรมัน: Ḥamīda Jandūbī ; 22 กันยายน ค.ศ. 1949 – 10 กันยายน ค.ศ. 1977) เป็นชาวตูนิเซียที่ถูกตัดสินประหารชีวิตโดยฝรั่งเศสในข้อหาลักพาตัว ทรมาน และสังหารเอลิซาเบธ บูสเกต์ อายุ 22 ปี ใน ค.ศ. 1974 เขาถูกประหารชีวิตด้วยกิโยติน ในวันที่10 กันยายน ค.ศ. 1977 โดยมาร์แซล เชวาเลียร์ดำรงตำแหน่งเป็นหัวหน้าเพชฌฆาต การประหารด้วยกิโยตินของเขานับเป็นบุคลลสุดท้ายที่ถูกประหารชีวิตด้วยกิโยติน ซึ่งเป็นคนสุดท้ายที่ถูกประหารชีวิตในยุโรปตะวันตกและประเทศฝรั่งเศสและยังเป็นคนสุดท้ายที่ถูกประหารชีวิตโดยการตัดศีรษะในโลกตะวันตกอย่างถูกกฎหมาย

การประหารชีวิต

ในวันที่21 กรกฎาคม พ.ศ2542 เวลา16.10น.เจ้าหน้าได้เบิกตัวเขาจากห้องขังเพื่อไปประหารชีวิตซึ่งเขาออกจากห้องขังโดยไม่มีการขัดขืน พี่เลี้ยงนักโทษประหารได้ถามเขาว่าได้ก่อคดีจริงไหมเขาได้ส่ายหัวปฎิเสธ หลังจากพิมพ์ลายนิ้วมือของสำรวย โตสุขเจ้าหน้าทีตำรวจที่พิมพ์ลายนิ้วมือเขาได้ถามว่าได้ก่อคดีจริงไหมเขาได้ว่าจริงแต่สักสักพักก็บอกว่าไม่จริง แล้วพี่เลี้ยงได้ถามว่าได้ก่อเหตุจริงไหมเขาได้พูดว่าจริงไม่จริง วนไปมา หลังจากนั้นพี่เลี้ยงได้ยกอาหารมื้อสุดท้ายซึ่งเป็นเเกงเขียวหวานไก่ ข้าวเปล่า ส้มเขียวหวาน น้ำเปล่าและบุหรี่ซึ่งเขากินไป4-5คำเเล้ววางช้อนลงแล้วหันมาพูดกับพี่เลี้ยงว่า"อยากกินเเกงส้มกับเนื้อเค็มทอด"ซึ่งพี่เลียงได้ถามไปว่าจะกินเลยไหม เดี๋ยวจัดหามาให้ เเต่เขาได้บอกว่า"ยังไม่ต้อง อิ่มเเล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ได้"หลังจากนั้นพี่เลี้ยงได้นำเขาและสำรวยไปฟังเทศน์ หลังจากนั้นได้นำสำรวยไปประหารชีวิตก่อนเนื่องนายประยุทธ สนั่นซึ่งเป็นเพชรฆาตมือสองจะทำการประหารชีวิตเป็นครั้งเเรก หลังจากการประหารชีวิตสำรวยเจ้าหน้าที่พี่เลี้ยงสองนายได้พูดคุยกันเสียงดังเกี่ยวกับการประหารชีวิตสำรวยหลังจากเขาได้ยินเขาก็มีอาการขัดขืนจะไม่ไปที่ห้องประหาร เมื่อมาถึงศาลาเย็นใจเขาได้ขัดขืนไม่ให้นำดอกไม้ธูปเทียนใส่มือเเละผูกผ้าปิดตา พี้เลี้ยงได้ใส่กุญเเจมือเขาได้พยายามใช้ปากกัดเเละถ่มน้ำลายใส่เจ้าหน้าที่ เมื่อนำเขามาถึงห้องประหารเขาถูกประหารชีวิตในหลักที่1ซึ่งเป็นหลักที่ประหารชีวิตสำรวยเเละมีเลือดของสำรวยติดอยู่ ในขณะที่นำเขาไปมัดกับหลักประหารเขาได้นำผ้าปิดตาออกทำให้เห็นเลือดที่ติดอยู่กับหลักประหารทำให้เขาดิ้นขัดขืน เขาได้ถ่มน้ำลายใส่พี่เลียงได้นำเขามัดกับหลักประหาร หลังจากมัดเขากับหลักประหารสำเร็จ นายประยุทธ สนั่นซึ่งเป็นเพชรฆาตมือสองได้เหนี่ยวไกปืนประหารชีวิตเมื่อเวลา18.45น. หลังการประหารชีวิตเขาได้ร้องเสียงครางเบาๆเป็นเวลา1นาทีหลังเเล้วเงียบเสียงไป หลังจากการประหารชีวิต3นาทีพี้เลียงเเละเเพทย์ได้ตรวจสอบร่างของเขาและยืนยันว่าเขาเสียชีวิตก่อนปลดเขาออกจากหลักประหารเเล้วนำศพของเขาไปพิมพ์ลายนิ้วมือ

ดูสิ่งนี้ด้วย

• โทษประหารชีวิตในประเทศไทย
• ซีอุย
• กิ่งแก้ว ลอสูงเนิน

ก่อนหน้า สมศักดิ์ พรนารายณ์

บุคคลที่ถูกประหารชีวิตด้วยการเป้าในประเทศไทย พันธ์ สายทอง,สำรวย โตสุข

ถัดไป เดชา สุวรรณสุข

เนติราษฎร์ นพวงศ์
เรืองศักดิ์ ทองกุล
เกิด	เรืองศักดิ์ ทองกุล 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2518 ตำบลปากรอ อำเภอสิงหนคร จังหวัดสงขลา
เสียชีวิต	22 กุมพาพันธ์ พ.ศ 2558 (อายุ 39 ปี) อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา ประเทศไทย
สาเหตุเสียชีวิต	บาดเเผลกระสุนปืนลูกโม่ที่หน้าอก
สัญชาติ	ไทย
ชื่ออื่น	ศักดิ์ ปากรอ
อาชีพ	มือปืนรับจ้าง,มือปืนคุ้มกันนักการเมือง,เพาะพันธุ์ไม้ส่ง (หลังจากพ้นโทษ)
มีชื่อเสียงจาก	การฆาตกรรมครอบครัวบุญทวีเเละการลดโทษ
บุตร	1
พิพากษาลงโทษฐาน	-ร่วมกันฆ่าผู้อื่นโดยเจตนาเเละไตร่ตรองไว้ก่อนโดยทรมานหรือทารุณโหดร้าย -ปล้นทรัพย์จนเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงเเก่ความตาย -รับของโจร บุกรุกป่าสงวน(หลังจากพ้นโทษ)
บทลงโทษ	ประหารชีวิตเปลี่ยนเป็นจำคุดตลอดชีวิตเเต่ลดโทษเหลือ 13 ปี
รางวัลนำจับ	200,000บาท
สถานะการจับกุม	ถูกจับกุม
รายละเอียด
ผู้เสียหาย	7+
ตาย	6+
วันที่ถูกจับ	21 พฤษภาคม พ.ศ.2540
จำคุกที่	เรือนจำกลางบางขวาง เรือนจำกลางสงขลา

ฮามิดา จันดูบี
เกิด	22 กันยายน ค.ศ. 1949 ตูนิส ตูนิเซียในอารักขาของฝรั่งเศส
เสียชีวิต	10 กันยายน ค.ศ. 1977 (อายุ 27 ปี) เรือนจำบัลเมต มาร์แซย์ ฝรั่งเศส
สาเหตุเสียชีวิต	ประหารชีวิตด้วยกิโยตีน
สุสาน	สุสานแซงปีแยร์ มาร์แซย์
สัญชาติ	ตูนิเซีย
ชื่ออื่น	นักฆ่าเเมงดา
มีชื่อเสียงจาก	เป็นบุคคลสุดท้ายที่ถูกประหารชีวิตในฝรั่งเศสและเป็นบุคคลสุดท้ายที่ถูกประหารชีวิตด้วยกิโยติน
สถานะทางคดี	ถูกประหารชีวิต
เหตุจูงใจ	การแก้แค้นสำหรับข้อหาก่อนหน้า
พิพากษาลงโทษฐาน	ฆาตกรรมด้วยพฤติการณ์ที่อุกฉกรรจ์ การจัดหาบุคคลเพื่อค้าประเวณี ข่มขืน (2 กระทง) การใช้ความรุนเเรงโดยไตร่ตรองไว้ก่อน (3 กระทง)
บทลงโทษ	ประหารชีวิต (เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1977)
รายละเอียด
ผู้เสียหาย	เอลิซาเบธ บูสเกต์ อายุ 22 ปี
วันที่	ค.ศ. 1973 – 3 กรากฎาคม ค.ศ. 1974
ประเทศ	ฝรั่งเศส
รัฐ	มาร์กเซย , ล็องซง-โพรวองซ์
วันที่ถูกจับ	11 สิงหาคม ค.ศ. 1974

ลิงค์ google drive

• https://drive.google.com/file/d/13-ZPGtLj48CpbX8m-C0nkQmX0SbnXuiV/view?usp=sharing
• https://drive.google.com/file/d/1yrJMgQuPLLUu5SEPUTSdNHdOJap3rrB7/view?usp=sharing
• https://drive.google.com/file/d/1k9PI8csLx_rV67r2nDrs2npOoOTrJox6/view?usp=sharing
• https://drive.google.com/file/d/1o_fVKjqU2iYfF5Oxrxng_kzgNrpmmfBH/view?usp=sharing
• https://drive.google.com/file/d/1GVkD_PJ16VXmpvQrqwdrUMtn6NgvX2hX/view?usp=sharing
• https://drive.google.com/file/d/1krhicMIKPFC_GrbMFY8o2ZaWuXBTl6FB/view?usp=sharing
• https://drive.google.com/file/d/1taHdH310yaLPr3V753fB6ALH_bxO4AKP/view?usp=sharing
• https://drive.google.com/file/d/1NC5vWwlra8BiU_f_DwGzIvxvdqNO4bej/view?usp=sharing

คดีสุพจน์ เพ็งคล้าย

จำเลยใช้อาวุธปืนยิงผู้เสียหายทั้งสองและผู้ตายรวม4นัดนัดแรกยิงผู้เสียหายที่1เพราะผู้เสียหายที่1ต่อว่าจำเลยที่นำเอาอาวุธปืนออกมาขู่ครั้นผู้เสียหายที่2ส่งเสียงร้องหวีดเพราะตกใจที่เห็นจำเลยยิงผู้เสียหายที่1จำเลยก็ยิงผู้เสียหายที่2เป็นนัดที่2เมื่อผู้ตายยกมือไหว้และขอร้องจำเลยอย่ายิงจำเลยก็ยิงผู้ตายเป็นนัดที่3ก่อนไปจำเลยเห็นผู้เสียหายที่2ที่ถูกยิงยังไม่ตายจึงได้ยิงซ้ำอีก1นัดแสดงว่าการยิงปืนแต่ละนัดตามประสงค์และจุดมุ่งหมายของจำเลยได้แยกออกจากกันว่าการยิงนัดใดจำเลยยิงผู้เสียหายทั้งสองและผู้ตายคนใดเจตนาฆ่าผู้เสียหายทั้งสองและผู้ตายในขณะลงมือกระทำผิดจึงแยกออกจากกันได้การกระทำของจำเลยจึงมิใช่กรรมเดียวแต่เป็นการกระทำหลายกรรมต่างกัน