ปืนกลเอ็ม1917 บราวนิง

บราวนิง โมเดล 1917
บราวนิง โมเดล 1917
	บราวนิง โมเดล เอ็ม1917เอ1 ปืนกลแบบระบายความร้อนด้วยน้ำ
ชนิด	ปืนกลหนัก
แหล่งกำเนิด	สหรัฐอเมริกา
บทบาท
ประจำการ	1917 – late 1960s (U.S.)
ผู้ใช้งาน	See Users
สงคราม	สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง; การปฏิวัติแม็กซิโก; สงครามบานานา; Chaco War; สงครามโลกครั้งที่สอง; สงครามเกาหลี; สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง; วิกฤตการณ์คองโก; สงครามเวียดนาม[ต้องการอ้างอิง]
ประวัติการผลิต
ผู้ออกแบบ	จอห์น เอ็ม. บราวนิง
ช่วงการออกแบบ	1917
จำนวนที่ผลิต	128,369
แบบอื่น	M1917, M1917A1, Colt models
ข้อมูลจำเพาะ
มวล	103 lb (47 kg) (gun, tripod, water, and ammunition)
ความยาว	980 mm
ความยาวลำกล้อง	24 in (609 mm)
กระสุน	.30-06 Springfield; Other cartridges 6.5×54mm Greek; 6.5×55mm Swedish; 7.5×54mm French; 7×57mm Mauser; 7.62×51mm NATO; 7.65×53mm Mauser; 7.92×57mm Mauser; 7,92 × 61 mm [no]; 8x52mmR Siam; 8×63mm;
การทำงาน	Recoil-operated automatic
อัตราการยิง	450 round/min, 600 round/min for M1917A1
ความเร็วปากกระบอก	2,800 ft/s (853.6 m/s)
ระบบป้อนกระสุน	250 round fabric belt

เอ็ม1917 ปืนกลบราวนิง เป็นปืนกลหนักที่ถูกใช้งานโดยกองทัพสหรัฐในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สงครามโลกครั้งที่สอง และสงครามเกาหลี มันยังได้ถูกใช้โดยประเทศอื่นๆ มันเป็นปืนกลที่ต้องใช้พลประจำปืนสามคนคือคนยิง คนถือขาตั้งปืน และถือสายกระสุน(ซึ่งตัวปืนนั้นมีน้ำหนักมากจึงต้องใช้กำลังในการยกปืนไปไหนมาไหนได้) นอกจากนั้นจะต้องใช้น้ำราดบนตัวปืนเพื่อระบายความร้อน มีการทำงานที่ใกล้เคียงกับบราวนิง เอ็ม1919 ที่มีน้ำหนักเบาและระบายความร้อนได้ดีกว่า มันได้ถูกใช้ในระดับกองพันและมักจะติดตั้งบนยานพาหนะ(เช่น รถจิป) มีการกล่าวถึงปืนสองรุ่นหลัก: เอ็ม1917 ซึ่งถูกใช้ในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และเอ็ม1917เอ1 ซึ่งถูกใช้ในช่วงเวลาหลังจากนั้น เอ็ม1917 ซึ่งได้ถูกใช้ในเครื่องบินบางลำเช่นเดียวกันบทบาททางภาคพื้นดิน มีอัตราเร็วในการยิงตามวงรอบ(CYCLIC RATE)อยู่ที่ 450 นัดต่อนาที ส่วนเอ็ม1917เอ1 จะมีอัตราเร็วในการยิงตามวงรอบอยู่ที่ 450 ถึง 600 นัดต่อนาที