นีโคไล วาลูเอฟ
นักการเมืองและอดีตนักมวยรุ่นเฮฟวีเวทชาวรัสเซีย
นีโคไล เซียเกเยวิช วาลูเอฟ (รัสเซีย: Никола́й Серге́евич Валу́ев) นักมวยสากลและนักการเมืองชาวรัสเซีย เจ้าของสถิตินักมวยที่มีส่วนสูงและน้ำหนักตัวสูงที่สุด (213 เซนติเมตร, 328 ปอนด์ (149 กิโลกรัม)) ที่สามารถได้ตำแหน่งแชมป์โลกมาครอง[4][5]
นีโคไล วาลูเอฟ Никола́й Валу́ев | |
|---|---|
 วาลูเอฟ ใน พ.ศ. 2561 | |
| เกิด | นีโคไล เซียเกเยวิช วาลูเอฟ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2516 เลนินกราด, สหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย, สหภาพโซเวียต |
| สัญชาติ | รัสเซีย |
| ชื่ออื่น |
|
| สถิติ | |
| น้ำหนัก | เฮฟวีเวท |
| ส่วนสูง | 213 เซนติเมตร (7 ฟุต 0 นิ้ว)[1][2][3] |
| ช่วงชก | 216 เซนติเมตร |
| รูปแบบการชก | ดั้งเดิม |
| สถิติขึ้นชก | |
| ชกทั้งหมด | 53 |
| ชนะ | 50 |
| ชนะน็อก | 34 |
| แพ้ | 2 |
| ไม่มีการตัดสิน | 1 |
เกียรติประวัติ
แก้- แชมป์ประเทศรัสเซียรุ่นเฮฟวีเวท
- ชิง (ที่ว่าง), 22 มกราคม 2542 ชนะทีเคโอ ยก 6 อะเลกเซย์ โอโซคิน (
รัสเซีย) ที่คาสิโนคอนติไจแอนท์ฮอล เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก ประเทศรัสเซีย - ป้องกันครั้งที่ 1, 15 ธันวาคม 2542 ชนะน็อก ยก 1 อะเลกเซย์ วาราคิน ( รัสเซีย) ที่สเตทเซอร์คัส เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก ประเทศรัสเซีย
- ชิง (ที่ว่าง), 22 มกราคม 2542 ชนะทีเคโอ ยก 6 อะเลกเซย์ โอโซคิน (
- แชมป์เฉพาะกาล PABA รุ่นเฮฟวีเวท
- ชิง (ที่ว่าง), 6 มิถุนายน 2543 ชนะคะแนน ยูรีย์ เยลิสตราตอฟ (
ยูเครน) ที่ยูบีเลนีย์สปอร์ตพาเลซ เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก ประเทศรัสเซีย - ป้องกันครั้งที่ 1, 29 ตุลาคม 2543 ชนะทีเคโอ ยก 11 โทนี ฟิโซ (
นิวซีแลนด์) ที่ยูบีเลนีย์สปอร์ตพาเลซ เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก ประเทศรัสเซีย
- ชิง (ที่ว่าง), 6 มิถุนายน 2543 ชนะคะแนน ยูรีย์ เยลิสตราตอฟ (
- แชมป์ PABA รุ่นเฮฟวีเวท
- ชิง (ที่ว่าง), 30 มิถุนายน 2544 ชนะทีเคโอ ยก 1 จอร์จ ลินเบอร์เกอร์ (
สหรัฐ) ที่ฮาร์ดร็อกไลฟ์ แอตแลนติกซิตี รัฐนิวเจอร์ซีย์ สหรัฐ - ป้องกันครั้งที่ 1, 28 กันยายน 2544 ชนะคะแนน โทอากิปา ทาเซฟา ( นิวซีแลนด์) ที่ยูบีเลนีย์สปอร์ตพาเลซ เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก ประเทศรัสเซีย
- ป้องกันครั้งที่ 2, 21 กรกฎาคม 2545 ชนะคะแนน ทารัส บิเดนโก ( ยูเครน) ที่โซล ประเทศเกาหลีใต้
- ป้องกันครั้งที่ 3, 10 ตุลาคม 2545 ชนะอาร์ทีดี ยก 10 คอสเตียนตืน ปืรย์ซียุก ( ยูเครน) ที่คาสิโนคอนติไจแอนท์ฮอล เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก ประเทศรัสเซีย
- ป้องกันครั้งที่ 4, 15 ตุลาคม 2546 ชนะคะแนน เปโดร ดานิเอล ฟรันโก (
อาร์เจนตินา) ที่ยูบีเลนีย์สปอร์ตพาเลซ เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก ประเทศรัสเซีย
- ชิง (ที่ว่าง), 30 มิถุนายน 2544 ชนะทีเคโอ ยก 1 จอร์จ ลินเบอร์เกอร์ (
- แชมป์เงาเฉพาะกาล WBA (แชมป์เฉพาะกาล WBA Intercontinental) รุ่นเฮฟวีเวท
- ชิง (ที่ว่าง), 24 กรกฎาคม 2547 ชนะทีเคโอ ยก 6 ริชาร์ด อิกบิเนกฮู (
ไนจีเรีย) ที่บรันเดินบวร์คฮัลเลอ แฟรงก์เฟิร์ต รัฐเฮ็สเซิน ประเทศเยอรมนี
- ชิง (ที่ว่าง), 24 กรกฎาคม 2547 ชนะทีเคโอ ยก 6 ริชาร์ด อิกบิเนกฮู (
- แชมป์เงา WBA (แชมป์ WBA Intercontinental) รุ่นเฮฟวีเวท
- ชิง (ที่ว่าง), 9 ตุลาคม 2547 ชนะทีเคโอ ยก 9 เปาโล วิดอซ (
อิตาลี) ที่แมซเซอแอร์ฟวร์ท แอร์ฟวร์ท รัฐทือริงเงิน ประเทศเยอรมนี - ป้องกันครั้งที่ 1, 20 พฤศจิกายน 2547 ชนะดีคิว ยก 4 เจอรัลด์ โนเบิลส์ ( สหรัฐ) ที่บิกบอกซ์อัลก็อย เค็มพ์เทิน รัฐไบเอิร์น ประเทศเยอรมนี
- ป้องกันครั้งที่ 2, 12 กุมภาพันธ์ 2548 ชนะทีเคโอ ยก 3 อาตติลา เลวิน (
สวีเดน) ที่มักซ์ชมิลิงฮัลเลอ เบอร์ลิน รัฐเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี - ป้องกันครั้งที่ 3, 14 พฤษภาคม 2548 ชนะน็อก ยก 3 คลิฟฟอร์ด เอทิเอน ( สหรัฐ) ที่โอแบร์ฟรังเคินฮัลเลอ ไบร็อยท์ รัฐไบเอิร์น ประเทศเยอรมนี
- ป้องกันครั้งที่ 4 และชกคัดเลือกผู้ท้าชิงแชมป์โลก WBA ในเวลาเดียวกัน, 1 ตุลาคม 2548 ชนะคะแนน แลรี ดอนัลด์ ( สหรัฐ) ที่ไคลเนอเอเวเออาเรนา โอลเดินบวร์ค รัฐนีเดอร์ซัคเซิน ประเทศเยอรมนี
- ชิง (ที่ว่าง), 9 ตุลาคม 2547 ชนะทีเคโอ ยก 9 เปาโล วิดอซ (
- แชมป์โลก WBA รุ่นเฮฟวีเวท
- ชิง, 17 ธันวาคม 2548 ชนะคะแนน จอห์น รุยซ์ ( สหรัฐ) ที่มักซ์ชมิลิงฮัลเลอ เบอร์ลิน รัฐเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี
- ป้องกันครั้งที่ 1, 3 มิถุนายน 2549 ชนะทีเคโอ ยก 3 โอเวน เบก (
จาเมกา) ที่ทเซทอาเกอาเรนา ฮันโนเฟอร์ รัฐนีเดอร์ซัคเซิน ประเทศเยอรมนี - ป้องกันครั้งที่ 2, 7 ตุลาคม 2549 ชนะทีเคโอ ยก 11 มอนเต บาร์เรทท์ ( สหรัฐ) ที่ออลล์สเตตอะรีนา โรสมอนท์ รัฐอิลลินอย สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 3, 20 มกราคม 2550 ชนะอาร์ทีดี ยก 3 จาเมล แมกไคลน์ ( สหรัฐ) ที่แซ็งฌาก็อบแอล บาเซิล รัฐบาเซิล-ชตัท ประเทศสวิตเซอร์แลนด์
- เสียแชมป์, 14 เมษายน 2550 แพ้คะแนน รุสลัน ชากาเอฟ (
อุซเบกิสถาน) ที่พอร์เชออาเรนา ชตุทการ์ท รัฐบาเดิน-เวือร์ทเทิมแบร์ค ประเทศเยอรมนี
- ชิง, 17 ธันวาคม 2548 ชนะคะแนน จอห์น รุยซ์ (
- แชมป์ NABA รุ่นเฮฟวีเวท
- ชิง, 29 กันยายน 2550 ชนะคะแนน ฌ็อง ฟร็องซัว แบแฌร็อง (
แคนาดา) ที่ไคลเนอเอเวเออาเรนา โอลเดินบวร์ค รัฐนีเดอร์ซัคเซิน ประเทศเยอรมนี
- ชิง, 29 กันยายน 2550 ชนะคะแนน ฌ็อง ฟร็องซัว แบแฌร็อง (
- แชมป์โลก WBA รุ่นเฮฟวีเวท (สมัยที่ 2)
- ชิง (ที่ว่าง), 30 สิงหาคม 2551 ชนะคะแนน จอห์น รุยซ์ ( สหรัฐ) ที่มักซ์ชมิลิงฮัลเลอ เบอร์ลิน รัฐเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี
- ป้องกันครั้งที่ 1, 20 ธันวาคม 2551 ชนะคะแนน อีแวนเดอร์ โฮลีฟิลด์ ( สหรัฐ) ที่ฮัลเลินชตาดีอ็อน ซือริช รัฐซือริช ประเทศสวิตเซอร์แลนด์
- เสียแชมป์, 7 พฤศจิกายน 2552 แพ้คะแนน เดวิด เฮย์ (
สหราชอาณาจักร) ที่อาเรนาเนือร์นแบร์คแกร์แฟ็ร์อีเชออุง เนือร์นแบร์ค รัฐไบเอิร์น ประเทศเยอรมนี
- ชิง (ที่ว่าง), 30 สิงหาคม 2551 ชนะคะแนน จอห์น รุยซ์ (
อ้างอิง
แก้- ↑ "Chagaev points win stuns Valuev". BBC Sport. BBC. 14 April 2007. Retrieved 5 April 2021.
- ↑ "Valuev ends Holyfield title dream". BBC Sport. BBC. 20 December 2008. Retrieved 5 April 2021.
- ↑ Davies, Gareth A (6 November 2009). "David Haye v Nikolai Valuev: speed the key as Briton aims to topple the 'Russian Giant'". The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. Retrieved 5 April 2021.
- ↑ Jones, Michael J (24 June 2013). "Giants of the ring; the ten tallest heavyweight champions in history: Part Two" เก็บถาวร 2018-06-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. livefight.com. Retrieved 5 April 2021.
- ↑ Alexander, George (12 January 2017). "Boxing Trivia". boxbets.co.uk. Retrieved 5 April 2021.