เฮฟวีเวท (อังกฤษ: heavyweight) เป็นพิกัดน้ำหนักการชกมวยสากลอาชีพที่จัดว่าเป็นรุ่นที่ใหญ่ที่สุด โดยนักมวยที่จะชกในรุ่นนี้ต้องมีน้ำหนักมากกว่า 200 ปอนด์ (90.900 กิโลกรัม) ขึ้นไป

โดยความเป็นมาของพิกัดน้ำหนักรุ่นนี้ เป็นไปได้ว่ามีมาตั้งแต่ยุคศตวรรษที่ 17 เมื่อ เจมส์ ฟิกก์ นักมวยชาวอังกฤษผู้ประกาศว่าตนเป็นแชมป์โลกคนแรกของโลก ได้พัฒนาการชกมวยให้มีรูปแบบและกติกาที่ชัดเจน ซึ่งในศตวรรษต่อมา มาร์เควซแห่งควีนเบอร์รี ได้สนับสนุนให้มีการชกแบบ 12 ยก และได้ออกกติกาขึ้นมาชัดเจน ในชื่อว่า กติกาแห่งควีนเบอร์รี หรือ กฎมาร์เควซแห่งควีนเบอร์รี ที่กำหนดให้ในแต่ละยกต้องมี 3 นาทีชัดเจน และกำหนดให้นักมวยต้องสวมนวมขึ้นชก และแบ่งพิกัดน้ำหนักออกเป็นรุ่น ๆ ในปี ค.ศ. 1850 โดยแรกเริ่มมีเพียง 3 พิกัดเท่านั้นคือ ไลท์เวท, มิดเดิลเวท และเฮฟวีเวท พร้อมกับศักราชของการชกมวยสากลในแบบสมัยใหม่ก็ได้เริ่มต้นขึ้น[1]

พิกัดน้ำหนักรุ่นเฮฟวีเวทนี้ จัดได้ว่าเป็นรุ่นที่มีประวัติศาสตร์มากมาย ด้วยความที่เป็นรุ่นที่ใหญ่ที่สุด นักมวยที่ขึ้นชกแต่ละคนจะมีรูปร่างใหญ่โตเป็นส่วนใหญ่ จึงสามารถดึงดูดความสนใจของผู้คนได้เป็นอย่างมาก โดยนักมวยที่มีชื่อเสียงที่ได้ชกในพิกัดนี้ ได้แก่ จอห์น แอล. ซัลลิแวน ผู้ได้ชื่อว่าเป็นแชมป์โลกในแบบสวมนวมเป็นคนแรกของโลก, แจ๊ค จอห์นสัน นักมวยผิวดำคนแรกที่ได้แชมป์ในรุ่นนี้, แจ็ก เดมป์ซีย์ นักมวยผิวขาวชาวอเมริกันคนแรกที่ได้แชมป์โลก NBA และรับความนิยมในช่วงทศวรรษที่ 19-20, รอคกี มาร์ซีอาโน นักมวยผิวขาวชาวอเมริกันที่ได้ชื่อว่าเป็นแชมป์โลกคนเดียวจนถึงปัจจุบันนี้ ที่ไม่เคยแพ้ใครจนกระทั่งแขวนนวม[2], โจ หลุยส์ นักมวยผู้ทำสถิติการชกป้องกันตำแหน่งแชมป์โลกได้มากครั้งที่สุดในโลก[3], มูฮัมหมัด อาลี นักมวยผู้ได้เหรียญทองกีฬาโอลิมปิกและเป็นแชมป์โลกถึง 3 ครั้ง ผู้เป็นตำนาน, จอร์จ โฟร์แมน, โจ ฟราเซียร์ ผู้เป็นคู่ปรับคนสำคัญของอาลี, ไมก์ ไทสัน แชมป์โลก 3 สถาบันคนแรกของรุ่นนี้ ผู้สร้างความตื่นตัวของรุ่นในทศวรรษที่ 80[4], อีแวนเดอร์ โฮลีฟิลด์ อดีตนักมวยสากลสมัครเล่นเหรียญทองแดงในกีฬาโอลิมปิก ตลอดจน วิตาลี คลิทช์โก และวลาดิเมียร์ คลิทช์โก นักมวยผิวขาวสองพี่น้องชาวยูเครน รูปร่างสูงใหญ่ ผู้ซึ่งเป็นแชมป์โลก[5] นีโคไล วาลูเอฟ นักมวยชาวรัสเซีย เป็นนักมวยที่สามารถครองแชมป์โลกที่มีความสูงและน้ำหนักตัวมากที่สุด[6][7]

แต่สำหรับมวยสากลสมัครเล่น พิกัดเฮฟวีเวทนี้ ยังไม่ถือว่าเป็นรุ่นที่ใหญ่ที่สุด หากแต่ยังมีรุ่น ซูเปอร์เฮฟวีเวท ที่ใหญ่กว่านี้ กล่าวคือ น้ำหนักมากกว่า 201 ปอนด์ขึ้นไป[8]

อ้างอิง

แก้
  1. ["ประวัติศาสตร์ของกีฬามวยสากล (ไทย)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2012-01-16. ประวัติศาสตร์ของกีฬามวยสากล (ไทย)]
  2. Skehan, Everett M. (1977). Rocky Marciano: Biography of a First Son. Boston, Massachusetts: Houghton Mifflin.
  3. วันเกิด โจ หลุยส์ แชมป์โลกมวยสากลรุ่นเฮฟวีเวท จากสนุกดอตคอม
  4. ไมค์ ไทสัน, นิตยสารมวยโลกฉบับพิเศษ (พ.ศ. 2539) โดย บริษัท สยามสปอร์ต ซินดิเคท จำกัด
  5. วลาดิเมียร์ คลิทช์โก จากไทยรัฐ
  6. Jones, Michael J (24 June 2013). "Giants of the ring; the ten tallest heavyweight champions in history: Part Two" เก็บถาวร 2018-06-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. livefight.com. Retrieved 5 April 2021.
  7. Alexander, George (12 January 2017). "Boxing Trivia". boxbets.co.uk. Retrieved 5 April 2021.
  8. Weight divisions (อังกฤษ)