ซินเป
ซินเป มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า ซิน ฉ่าง (จีน: 辛敞; พินอิน: Xīn Chǎng) ชื่อรอง ไท่ยง (จีน: 泰雍; พินอิน: Tàiyōng) เป็นขุนนางของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นบุตรชายของซินผีและเป็นน้องชายของซินเหียนเอ๋ง
ซินเป (ซิน ฉ่าง) | |
---|---|
辛敞 | |
เสนาบดีกรมรักษาราชวัง (衛尉 เว่ย์เว่ย์) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
เจ้าเมืองโห้ลาย (河內太守 เหอเน่ย์ไท่โฉ่ว) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 264 หรือ 265 – ค.ศ. ? | |
กษัตริย์ | โจฮวน |
เสนาธิการทัพ (參軍 ชานจฺวิน) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
กษัตริย์ | โจฮอง |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ก่อน ค.ศ. 191 นครยฺหวี่โจว มณฑลเหอหนาน |
เสียชีวิต | ไม่ทราบ |
บุพการี |
|
ญาติ | ซินเหียนเอ๋ง (พี่สาว) |
อาชีพ | ขุนนาง |
ชื่อรอง | ไท่ยง (泰雍) |
บรรดาศักดิ์ | อิ่งเซียงโหว (潁鄉侯) |
ภูมิหลังครอบครัวและประวัติช่วงต้น
แก้บ้านเกิดของซินเปคือในอำเภอหยางจ๋าย (陽翟縣 หยางจ๋ายเซี่ยน) เมืองเองฉวน (潁川郡 อิ่งชฺวานจฺวิ้น) ซึ่งอยู่บริเวณนครยฺหวี่โจว มณฑลเหอหนานในปัจจุบัน[1] บรรพบุรุษของซินเปแท้จริงแล้วมาจากเมืองหลงเส (隴西郡 หล่งซีจฺวิ้น; อยู่บริเวณนครติ้งซี มณฑลกานซู่ในปัจจุบัน) แต่ย้านถิ่นฐานมายังเมืองเองฉวนในช่วงศักราชเจี้ยนอู่ (建武; ค.ศ. 25–56) ในรัชสมัยจักรพรรดิฮั่นกองบู๊ช่วงต้นยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก[2]
บิดาของซินเปคือซินผี ผู้รับราชการเป็นขุนนางของขุนศึกโจโฉผู้กุมอำนาจราชสำนักส่วนกลางและคุมองค์พระเจ้าเหี้ยนเต้จักรพรรดิหุ่นเชิดในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก หลังราชวงศ์ฮั่นตะวันออกล่มสลาย ซินผีได้รับราชการต่อมากับรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กและมีตำแหน่งสูงสุดเป็นเสนาบดีกรมรักษาราชวัง (衛尉 เว่ย์เว่ย์) ซินเปมีพี่สาวชื่อซินเหียนเอ๋ง ผู้แต่งงานกับหยาง ตาน (羊耽) เสนาบดีกรมพิธีการ (太常 ไท่ฉาง)[3]
ซินเปสืบทอดบรรดาศักดิ์อิ่งเซียงโหว (潁鄉侯) ของซินผีผู้บิดาหลังซินผีเสียชีวิตเมื่อราวปี ค.ศ. 235[a]
ต้นรัชสมัยจักรพรรดิโจฮอง (ครองราชย์ ค.ศ. 239-254) ช่วงที่โจซองเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ซินเปรับราชการเป็นเสนาธิการทัพ (參軍 ชานจฺวิน) ของโจซอง และพำนักในนครหลวงลกเอี๋ยง[5]
การก่อรัฐประหารของสุมาอี้
แก้ในวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 249[b] สุมาอี้ก่อการรัฐประหารยึดอำนาจโจซองในนครลกเอี๋ยง เวลานั้นโจซองตามเสด็จจักรพรรดิโจฮองออกจากลกเอี๋ยงไปสุสานโกเบงเหลง (高平陵 เกาผิงหลิง) ส่วนซินเปอยู่ในลกเอี๋ยง สุมาเล่าจี๋ผู้เป็นนายกองพันหรือสุมา (司馬 ซือหม่า) ได้นำกำลังทหารของโจซองที่อยู่ในลกเอี๋ยงเข้าสังหารทหารเฝ้าประตูเพื่อหนีจากลกเอี๋ยง สุมาเล่าจี๋ยังเรียกซินไปให้ไปพบโจซองด้วยกันกับตน[7] ซินเปหวาดกลัวสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงไปปรึกษากับซินเหียนเอ๋งผู้เป็นพี่สาว[8] ซินเหียนเอ๋งเชื่อว่าสุมาอี้ไม่ได้ตั้งใจจะก่อกบฏ เพียงแต่ต้องการโค่นล่มโจซองผู้เป็นเผด็จการเท่านั้น แต่ซินเหียนเอ๋งก็ยังแนะนำซินเปให้ยังปฏิบัติตามหน้าที่ของตนให้ดีเพราะซินเปมีฐานะเป็นเสนาธิการทัพของโจซอง ซินเปฟังคำแนะนำของพี่สาวแล้วจึงติดตามสุมาเล่าจี๋ออกทางประตูนครลกเอี๋ยงไป[9] ต่อมาเมื่อสุมาอี้สั่งประหารชีวิตโจซองและละเว้นโทษให้ซินเป ซินเปจึงพูดว่า "ถ้าเราไม่ปรึกษาพี่สาวเสียก่อน ก็คงทำสิ่งที่ไม่ชอบธรรมไปแล้ว"[10]
การรับราชการในภายหลัง
แก้ในช่วงศักราชเสียนซี (ค.ศ. 264-265) ซินเปมีตำแหน่งเป็นเจ้าเมือง (太守 ไท่โฉ่ว) ของเมืองโห้ลาย (河內 เหอเน่ย์)[11] ท้ายที่สุดได้ขึ้นมามีตำแหน่งสูงสุดที่ตำแหน่งเสนาบดีกรมรักษาราชวัง (衛尉 เว่ย์เว่ย์)[12]
ดูเพิ่ม
แก้หมายเหตุ
แก้- ↑ วันที่ซินผีเสียชีวิตไม่มีบันทึกในจดหมายเหตุสามก๊ก เรฟ เดอ เครสพิกนี นักจีนวิทยาชาวออสเตรเลียเขียนว่าซินผีเสียชีวิต "ราวปี ค.ศ. 235"[4]
- ↑ วันเจี๋ยอู่ (甲午) ของเดือน 1 ในศักราชเจียผิงปีที่ 1 ตามพระราชประวัติโจฮองในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 4[6]
อ้างอิง
แก้- ↑ (辛毗字佐治,潁川陽翟人也。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- ↑ (其先建武中,自隴西東遷。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- ↑ (其先建武中,自隴西東遷。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- ↑ de Crespigny (2007), pp. 896–897.
- ↑ (弟敞爲大將軍曹爽參軍。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- ↑ (嘉平元年春正月甲午,車駕謁高平陵。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 4.
- ↑ (司馬宣王將誅爽,因爽出,閉城門。大將軍司馬魯芝將爽府兵,犯門斬關,出城門赴爽,來呼敞俱去。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- ↑ (敞懼,問憲英曰:『天子在外,太傅閉城門,人云將不利國家,於事可得爾乎?』) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- ↑ (憲英曰:『天下有不可知,然以吾度之,太傅殆不得不爾!明皇帝臨崩,把太傅臂,以後事付之,此言猶在朝士之耳。且曹爽與太傅俱受寄託之任,而獨專權勢,行以驕奢,於王室不忠,於人道不直,此舉不過以誅曹爽耳。』敞曰:『然則事就乎?』憲英曰:『得無殆就!爽之才非太傅之偶也。』敞曰:『然則敞可以無出乎?』憲英曰:『安可以不出。職守,人之大義也。凡人在難,猶或卹之;爲人執鞭而棄其事,不祥,不可也。且爲人死,爲人任,親昵之職也,從衆而已。』敞遂出。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- ↑ (宣王果誅爽。事定之後,敞歎曰:『吾不謀於姊,幾不獲於義。』) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- ↑ (子敞嗣,咸熈中爲河內太守。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
- ↑ (敞字泰雍,官至衞尉。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 25.
บรรณานุกรม
แก้- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
- ฝาน เสฺวียนหลิง (648). พงศาวดารราชวงศ์จิ้น (จิ้นชู).
- ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.
- de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN 9789004156050.