ชามะลิ

ชาหอมกลิ่นดอกมะลิ

ชามะลิ (จีน: 茉莉花茶; พินอิน: mòlìhuāchá[1]) เป็นชาประเภทหนึ่งที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศจีน[2]

ชามะลิ
ใบชามะลิที่ทำเป็นรูปร่างต่าง ๆ 3 แบบ
ภาษาจีน茉莉花茶

ชามะลิถูกจัดอยู่ในประเภท ชาดอกไม้ (花茶, huāchá[1]) ซึ่งเป็นกลุ่มของชาที่แยกต่างหากจากกลุ่มชาหกชนิดทั่วไปของจีน และในบางกรณีก็รวมชาดอกไม้เป็นชนิดที่เจ็ดของชาจีน

การผลิตทำโดยดูดซับกลิ่นหอมของดอก มะลิลา ซึ่งเป็นดอกไม้ในวงศ์มะลิ เข้าไปในใบชา ทำให้มีกลิ่นดอกไม้แรงแต่ไม่รบกวนรสชาติของชา โดยทั่วไปจะใช้ชาเขียว แต่ก็ยังอาจใช้ชาขาว ชาอูหลง หรือ ชาผูเอ่อร์ ด้วย

ที่ประเทศจีน เมืองฝูโจวในมณฑลฝูเจี้ยน เป็นที่รู้จักในฐานะพื้นที่การผลิตที่สำคัญของชาชนิดนี พื้นที่การผลิต กระบวนการผลิต และวัฒนธรรมชาได้รับการขึ้นทะเบียนเป็น มรดกทางการเกษตรโลก โดยองค์การอาหารและการเกษตรแห่งสหประชาชาติ ในชื่อ "ชามะลิและระบบวัฒนธรรมแห่งเมืองฝูโจว" ที่ภาพเหนือของจีนถือเป็นเรื่องปกติที่จะถวายชามะลิเพื่อเป็นการต้อนรับผู้มาเยือน[2]

ซัมปินจะ

แก้
 
ซัมปินจะเป็นชามะลิแบบโอกินาวะ

ที่จังหวัดโอกินาวะของญี่ปุ่น ได้นำชามะลิมาทำเป็นแบบโอกินาวะ เรียกว่า ซัมปินจะ (ญี่ปุ่น: さんぴん茶โรมาจิsanpincha)[3] ที่มาของชื่อมาจากภาษาจีนว่า เซียงเพี่ยนฉา (香片茶) ซึ่งเป็นอีกคำที่หมายถึงชามะลิ

อ้างอิง

แก้
  1. 1.0 1.1 布目潮渢 (1998). 中国茶文化と日本. 汲古選書. 汲古書院. ISBN 4762950211.
  2. 2.0 2.1 Gong, Wen. Lifestyle in China. 五洲传播出版社, 2007. Retrieved October 23, 2010, from
  3. 沖縄のお茶はさんぴん茶だけじゃない デイリーポータルZ:@nifty