จังหวัดบูลูบุนดูคิน

จังหวัดบูลูบุนดูคิน (ฟิลิปปินส์: Lalawigang Bulubundukin) เป็นจังหวัดที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลในเขตบริหารคอร์ดิลเยรา เกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองหลักคือโบนโตก จังหวัดนี้มักรู้จักกันในชื่อ จังหวัดเมาน์เทน เนื่องจากพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นแนวเทือกเขาคอร์ดิลเยราเซนทรัล ซึ่งอยู่ทางตอนบนของเกาะลูซอน

จังหวัดบูลูบุนดูคิน
จังหวัด
แม่น้ำชิโก
ธงของจังหวัดบูลูบุนดูคิน
ธง
ตราอย่างเป็นทางการของจังหวัดบูลูบุนดูคิน
ตรา
ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์
ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์
ประเทศ ฟิลิปปินส์
เขตเขตบริหารคอร์ดิลเยรา
ก่อตั้งค.ศ. 1908
เมืองหลักโบนโตก
การปกครอง
 • ประเภทสภาจังหวัด
 • ผู้ว่าราชการจังหวัดKathy Jyll Mayaen-Luis (Independent)
 • รองผู้ว่าราชการจังหวัดBoni Lacwasan (Independent)
พื้นที่[1]
 • ทั้งหมด2,157.38 ตร.กม. (832.97 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่58 จาก 81
ความสูงจุดสูงสุด (ภูเขาซิงกากัลซา)2,717 เมตร (8,914 ฟุต)
ประชากร
 (ค.ศ. 2015)[2]
 • ทั้งหมด154,590 คน
 • อันดับ76 จาก 81
 • ความหนาแน่น72 คน/ตร.กม. (190 คน/ตร.ไมล์)
 • อันดับความหนาแน่น75 จาก 81
เขตการปกครอง
 • นครอิสระ0
 • นคร0
 • เทศบาล10
 • บารังไกย์144
 • DistrictsLone district of Mountain Province
เขตเวลาUTC+8 (PHT)
รหัสไปรษณีย์2616–2625
ไอดีดี:รหัสโทรศัพท์+63 (0)74
รหัส ISO 3166PH
ภาษา
เว็บไซต์mountainprovince.gov.ph

จังหวัดเมาน์เทน เคยเป็นชื่อจังหวัดในอดีตที่ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดในเขตบริหารคอร์ดิลเยราในปัจจุบัน อดีตจังหวัดแห่งนั้นจัดตั้งโดยคณะกรรมาธิการฟิลิปปินในปี ค.ศ. 1908[3][4][5] และถูกแยกออกในปี ค.ศ. 1966 ในชื่อจังหวัดบูลูบุนดูคิน, จังหวัดเบงเก็ต, จังหวัดคาลิงกา-อาปาเยา และจังหวัดอีฟูเกา[6][7][8]

จังหวัดนี้มีชื่อเสียงในด้านถ้ำมัมมี่ที่มีชื่อเสียง ซึ่งมีร่างที่ถูกทำมัมมี่อยู่จริง[6]

อ้างอิง

แก้
  1. "List of Provinces". PSGC Interactive. Makati City, Philippines: National Statistical Coordination Board. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-21. สืบค้นเมื่อ 23 December 2013.
  2. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-10. สืบค้นเมื่อ 2018-03-28.
  3. Worcester, Dean C.; Philippine Commission (1908). Seventh Annual Report of the Secretary of the Interior to the Philippine Commission for the Fiscal Year Ended June 30, 1908 (Digitized by Google on 23 Nov 2005 (Original file from the University of Michigan)). Manila: U.S. Government Printing Office. pp. 17–19. สืบค้นเมื่อ 2 January 2015. (Google Books link) {{cite book}}: ตรวจสอบค่า |archiveurl= (help); แหล่งข้อมูลอื่นใน |quote= (help)
  4. Keesing, Felix Maxwell; Keesing, Marie Margaret; Keesing, Marie Martin; Institute of Pacific Relations (contributor); International Research Committee (contributor) (1934). Taming Philippine Headhunters: A Study of Government and of Cultural Change in Northern Luzon. Stanford University Press. p. 69. ISBN 9780804721103. สืบค้นเมื่อ 2 January 2015. {{cite book}}: |last4= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)
  5. Ingles, Raul Rafael (2008). 1908 :The Way it Really was : Historical Journal for the UP Centennial, 1908-2008. Diliman, Quezon City: University of the Philippines Press. p. 339. ISBN 9789715425803. สืบค้นเมื่อ 22 October 2014.
  6. 6.0 6.1 Lancion, Jr., Conrado M.; de Guzman, Rey (cartography) (1995). "The Provinces". Fast Facts about Philippine Provinces (The 2000 Millenium ed.). Makati, Metro Manila: Tahanan Books. pp. 108–109. ISBN 971-630-037-9. สืบค้นเมื่อ 16 January 2015.
  7. "Natural Attractions found in Atok". Province of Benguet. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-23. สืบค้นเมื่อ 13 August 2013.
  8. "Republic Act No. 4695: An Act Creating the Provinces of Benguet, Mountain Province, Ifugao and Kalinga-Apayao". Chan Robles Virtual Law Library. สืบค้นเมื่อ 22 October 2014.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
แผนที่พิกัดทั้งหมดใน "Mountain Province" กำลังใช้ OpenStreetMap 
ดาวน์โหลดพิกัดเป็น KML