ภาษาปังกาซีนัน
ภาษาปังกาซีนัน (ฟิลิปีโนและอังกฤษ: Pangasinan) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน สาขามาเลโย-พอลินีเชียน มีผู้พูดราว 1.5 ล้านคนในจังหวัดปังกาซีนัน ทางภาคตะวันตกของเกาะลูซอน คำว่าปังกาซีนันแปลว่าแผ่นดินเกลือหรือแหล่งบรรจุเกลือ เรียงประโยคแบบกริยา-ประธาน-กรรม
ภาษาปังกาซีนัน | |
---|---|
Salitan Pangasinan | |
ออกเสียง | [paŋɡasiˈnan][1]: 36 |
ประเทศที่มีการพูด | ประเทศฟิลิปปินส์ |
ภูมิภาค | เขตอีโลโคส (จังหวัดปังกาซีนันทั้งหมด, จังหวัดลาอูนยอนตะวันตกเฉียงใต้) เขตกิตนางลูโซน (จังหวัดตาร์ลักเหนือ, จังหวัดนูเวบาเอซีฮาตะวันตกเฉียงเหนือ, จังหวัดซัมบาเลสเหนือ) คอร์ดิลเยรา (จังหวัดเบงเก็ตตะวันตกเฉียงใต้) เขตลัมบักนางคากายัน (จังหวัดนูเอวาวิซคายาตะวันตกเฉียงใต้) |
ชาติพันธุ์ | ชาวปังกาซีนัน |
จำนวนผู้พูด | ไม่ทราบ (1.2 ล้านคน อ้างถึง1990 census)[2] ภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากเป็นอันดับ 8 ของประเทศฟิลิปปินส์[3] |
ตระกูลภาษา | ออสโตรนีเซียน
|
ระบบการเขียน | อักษรละติน (ชุดตัวอักษรปังกาซีนัน) อดีตเขียนด้วยอักษร: Kurítan |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | ภาษาประจำภูมิภาคในประเทศฟิลิปปินส์ |
ผู้วางระเบียบ | Komisyon sa Wikang Filipino |
รหัสภาษา | |
ISO 639-2 | pag |
ISO 639-3 | pag |
Linguasphere | 31-CGA-f |
พื้นที่ที่มีผู้พูดภาษาปังกาซีนัน | |
คำสรรพนาม
แก้การกสมบูรณ์ (อิสระ) | การกสมบูรณ์ (ภายใน) | การกเกี่ยวพัน | การกกรรมตรง | |
---|---|---|---|---|
บุรุษที่ 1 เอกพจน์ | siák | ak | -k(o) | ed siak |
บุรุษที่ 1 ทวิพจน์ | sikatá | ita, ta | -ta | ed sikata |
บุรุษที่ 2 เอกพจน์ | siká | ka | -m(o) | ed sika |
บุรุษที่ 3 เอกพจน์ | sikató | - , -a | to | ed sikato |
บุรุษที่ 1 พหูพจน์ รวมผู้ฟัง | sikatayó | itayo, tayo | -tayo | ed sikatayo |
บุรุษที่ 1 พหูพจน์ ไม่รวมผู้ฟัง | sikamí | kamí | mi | ed sikami |
บุรุษที่ 2 พหูพจน์ | sikayó | kayó | yo | ed sikayo |
บุรุษที่ 3 พหูพจน์ | sikara | ira, ra | da | ed sikara |
ตัวเลข
แก้ตัวเลข | ภาษาตากาล็อก | ภาษาปังกาซีนัน |
---|---|---|
1 | isa | sakey, isa |
2 | dalawa | duara, dua |
3 | tatlo | talora, talo |
4 | apat | apatira, apat |
5 | lima | limara, lima |
6 | anim | anemira, anem |
7 | pito | pitora, pito |
8 | walo | walora, walo |
9 | siyam | siamira, siam |
10 | sampu | samplura, samplu |
อ้างอิง
แก้- ↑ Benton, Richard A. (1971). Pangasinan Reference Grammar. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-7910-5.
- ↑ ภาษาปังกาซีนัน ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
- ↑ Philippine Census, 2000. Table 11. Household Population by Ethnicity, Sex and Region: 2000
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี ในภาษาปังกาซีนัน
วิกิท่องเที่ยว มีหนังสือรวมวลีสำหรับ ภาษาปังกาซีนัน