จังหวัดอีฟูเกา

จังหวัดอีฟูเกา (อีฟูเกา: Probinsia ti Ifugao; ฟิลิปปินส์: Lalawigan ng Ifugao) เป็นจังหวัดไม่มีทางออกสู่ทะเลในเขตบริหารคอร์ดิลเยรา เกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์ เมืองหลักคือลากาเว มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดเบงเก็ตทางทิศตะวันตก จังหวัดบูลูบุนดูคินทางทิศเหนือ จังหวัดอีซาเบลาทางทิศตะวันออก และจังหวัดนูเอวาวิซคายาทางทิศใต้

จังหวัดอีฟูเกา
จังหวัด
นาขั้นบันไดฟิลิปปินคอร์ดิลเยรา หนึ่งในแหล่งมรดกโลก
ธงของจังหวัดอีฟูเกา
ธง
ตราอย่างเป็นทางการของจังหวัดอีฟูเกา
ตรา
ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์
ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์
ประเทศ ฟิลิปปินส์
เขตเขตบริหารคอร์ดิลเยรา
ก่อตั้ง18 มิถุนายน ค.ศ. 1966
เมืองหลักลากาเว
การปกครอง
 • ประเภทสภาจังหวัด
 • ผู้ว่าราชการจังหวัดPedro Mayam-o (PDP–Laban)
 • รองผู้ว่าราชการจังหวัดJordan Gullitiw (LP)
พื้นที่[1]
 • ทั้งหมด2,628.21 ตร.กม. (1,014.76 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่50 จาก 81
ความสูงจุดสูงสุด (ภูเขาปูลัก)2,926 เมตร (9,600 ฟุต)
ประชากร
 (ค.ศ. 2015)[2]
 • ทั้งหมด202,802 คน
 • อันดับ72 จาก 81
 • ความหนาแน่น77 คน/ตร.กม. (200 คน/ตร.ไมล์)
 • อันดับความหนาแน่น74 จาก 81
เขตการปกครอง
 • นครอิสระ0
 • นคร0
 • เทศบาล11
 • บารังไกย์175
 • DistrictsLone district of Ifugao
เขตเวลาUTC+8 (PHT)
รหัสไปรษณีย์3600–3610
ไอดีดี:รหัสโทรศัพท์+63 (0)74
รหัส ISO 3166PH
Spoken languages

จังหวัดนี้เป็นที่ตั้งของนาขั้นบันไดฟิลิปปินคอร์ดิลเยราและนาขั้นบันไดบานาเว ซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญของจังหวัด เชื่อกันว่านาขั้นบันไดเหล่านี้มีอายุประมาณ 2,000 ปี อย่างไรก็ตาม จากการวิจัยโดยใช้การหาอายุจากคาร์บอนกัมมันตรังสี นาขั้นบันไดมีอายุน้อยกว่านั้น[3] ในปี ค.ศ. 1995 นาขั้นบันไดทั้งสองแห่งถูกประกาศให้เป็นแหล่งมรดกโลกของยูเนสโก[4] ต่อมาในปี ค.ศ. 2008 และ 2015 เพลงฮัดฮัดแห่งอีฟูเกา และ พิธีปุนนัก ก็ถูกจัดให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของยูเนสโกเช่นกัน[5][6]

ชื่อแก้ไข

อีฟูเกามาจากคำว่า i-pugo ("i" [มาจาก/ผู้คน] และ pugo [เนินเขา]) รวมกันจึงแปลว่า ผู้คนแห่งเนินเขา[7]

อ้างอิงแก้ไข

  1. "List of Provinces". PSGC Interactive. Makati City, Philippines: National Statistical Coordination Board. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-21. สืบค้นเมื่อ 20 December 2013. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  2. https://www.psa.gov.ph/sites/default/files/attachments/hsd/pressrelease/2015%20population%20counts%20Summary_0.xlsx
  3. Cabreza, Vincent (July 15, 2013). [newsinfo.inquirer.net/445493/for-ifugao-rice-terraces-age-should-not-matter "For Ifugao rice terraces, age should not matter"]. Inquirer.net (ภาษาอังกฤษ). {{cite news}}: ตรวจสอบค่า |url= (help)
  4. "Rice Terraces of the Philippine Cordilleras". UNESCO World Heritage Centre. สืบค้นเมื่อ 2 January 2015.
  5. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-04-02. สืบค้นเมื่อ 2018-03-28.
  6. http://www.unesco.org/archives/multimedia/?pg=33&s=films_details&id=1735
  7. "Facts & Figures: Ifugao Province". Philippine Statistics Authority - National Statistical Coordination Board. Department of the Interior and Local Government - Cordillera Administrative Region. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-13. สืบค้นเมื่อ 2 January 2015.

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข