จักรวรรดิมราฐา

จักรวรรดิมราฐา (มราฐี: मराठा साम्राज्य; อังกฤษ: Maratha Empire) เป็นจักรวรรดิที่มีอำนาจในช่วง ค.ศ. 1674–1818 โดยมีอาณาเขตครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของประเทศอินเดีย บางส่วนของประเทศปากีสถาน และพื้นที่บางส่วนของประเทศบังกลาเทศในปัจจุบัน มีจักรพรรดิองค์แรกคือ สมเด็จพระจักรพรรดิศิวาจี

จักรวรรดิมราฐา मराठा साम्राज्य
พ.ศ. 2217–พ.ศ. 2361
ธงชาติ
แผนที่ประเทศอินเดียในพ.ศ. 2303 จักรวรรดิมราฐาเน้นสีเหลือง
สถานะ	สมบูรณาญาสิทธิราชย์
เมืองหลวง	ป้อมไรกาด พูเน สาตระ
ภาษาราชการ	ภาษามราฐี ภาษาสันสกฤต
ภาษาทั่วไป	ภาษาอื่น ๆ ในเอเชียใต้
ศาสนา	ฮินดู
การปกครอง	สมบูรณาญาสิทธิราชย์ (2217-2274) คณาธิปไตย (2274-2361)
จักรพรรดิ
• พ.ศ. 2217–2223	สมเด็จพระจักรพรรดิศิวาจี
• พ.ศ. 2351–2361	สมเด็จพระจักรพรรดิประทับสิงห์
ประวัติศาสตร์
• ก่อตั้ง	6 มิถุนายน พ.ศ. 2217
• ล่มสลาย	20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2361
พื้นที่
2,800,000 ตารางกิโลเมตร (1,100,000 ตารางไมล์)
ประชากร
• พ.ศ. 2217	150000000
สกุลเงิน	ฮอน, รูปี, ไปซา, โมฮอร์, ชีฟไร
ก่อนหน้า ถัดไป จักรวรรดิโมกุล จักรวรรดิซิกข์ การปกครองของบริษัทในอินเดีย