จักรพรรดิถังไท่จง
สมเด็จพระจักรพรรดิถังไท่จง (อังกฤษ: Emperor Taizong of Tang; จีน: 唐太宗; พินอิน: Táng Tàizōng; เวด-ไจลส์: T'ai-Tsung; 1170-1186) พระนามเดิม หลี่ซื่อหมิน จักรพรรดิรัชกาลที่สองแห่งราชวงศ์ถังของประเทศจีน (ราว 1,600 ปี) ได้ยึดถือหลักคำสอนของขงจื๊อในการปกครองประเทศ และทำให้ประเทศจีนในยุคที่พระองค์ปกครองรุ่งเรืองที่สุดยุคหนึ่งในประวัติศาสตร์จีนเป็นประเทศมหาอำนาจของโลกในยุคสมัยของพระองค์ราชวงศ์ถังนั้นยิ่งใหญ่มากมายนั้นเลยก็ว่าได้
| จักรพรรดิถังไท่จง | |
|---|---|
 พระบรมฉายาลักษณ์ ของ จักรพรรดิถังไท่จง | |
| จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ถังของจีน | |
| ครองราชย์ | 4 กันยายน ค.ศ. 626 – 10 กรกฎาคม ค.ศ. 649 (22 ปี 309 วัน) |
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิถังเกาจู่ |
| ถัดไป | จักรพรรดิถังเกาจง |
| พระราชสมภพ | 23 มกราคม พ.ศ. 1142[1] |
| สวรรคต | 10 กรกฎาคม พ.ศ. 1192 (50 พรรษา)[2] |
| คู่อภิเษก | จักรพรรดินีจ่างซุน |
| ราชวงศ์ | ถัง |
| พระราชบิดา | จักรพรรดิถังเกาจู่ |
| พระราชมารดา | จักรพรรดินีไท่มู่ |
แม้ว่าพระองค์มีพระราชอำนาจสูงสุด สามารถตัดสินพระทัยสั่งการใด ๆ ก็ได้ พระองค์ก็มิได้ปฏิบัติเช่นนั้น พระองค์จะไต่ถามความเห็นของเหล่าเสนาบดี และที่ปรึกษาของพระองค์ก่อนที่จะตัดสินพระทัยเสมอ โดยเฉพาะที่ปรึกษาท่านหนึ่งนามเว่ยเจิง ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ปรึกษาของพี่ชายพระองค์ที่เป็นรัชทายาท และได้แนะนำให้พี่ชายของพระองค์ วางแผนสังหารพระองค์ เนื่องจากที่ปรึกษาท่านนี้มองเห็นว่า พระองค์จะเป็นภัยก่อการกบฏยึดราชบัลลังก์ของพี่ชาย เนื่องจากถังไท่จงเหนือชั้นกว่า จึงวางแผนซ้อนแผน แทนที่พระองค์จะถูกสังหาร พี่ชายของพระองค์กลับถูกปลิดพระชนม์ชีพแทน แต่ถังไท่จงรับสั่งมิให้ทหารของพระองค์ทำร้ายที่ปรึกษาผู้นั้น นอกจากไม่ทำร้ายแล้ว พระองค์ยังแต่งตั้งเขาขึ้นเป็นประธานที่ปรึกษา เมื่อพระองค์ขึ้นครองราชย์สืบต่อจากพระราชบิดาอีก ด้วยเหตุผลก็คือ พระองค์ท่านจะได้มีที่ปรึกษาอย่างน้อยหนึ่งท่านที่คิดแตกต่าง หรือไม่เหมือนกับที่พระองค์คิด กล้าคัดค้านพระองค์อย่างตรงไปตรงมาโดยไม่เกรงกลัว หรือหวาดหวั่นต่อพระราชอำนาจ
จักรพรรดิถังไท่จงได้รับการยกย่องจากนักประวัติศาสตร์ให้เป็นมหาจักรพรรดิของจีนเพราะพระองค์แตกต่างจากจักรพรรดิทั้งปวง กล่าวคือ ไม่ว่าเชื้อพระวงศ์ก็ดี หรือเสนาบดีก็ดี หรือที่ปรึกษาก็ดีไปแอบนินทา ให้ร้ายพระองค์ลับหลัง พระองค์ก็จะทรงลงพระอาญา เพราะถือว่า พระองค์ให้โอกาสวิพากษ์วิจารณ์อย่างเปิดเผย และถูกต้องแล้วบุคคลเหล่านี้กลับไม่ทำ หรือไม่ใช้โอกาสดังกล่าว กลับมาแอบทำลับหลังพระองค์ จึงต้องถูกลงโทษให้เป็นเยี่ยงอย่าง ส่วนผู้ที่กล้าวิพากษ์วิจารณ์ หรือคัดค้านพระองค์ต่อหน้าพระพักตร์อย่างชนิดตรงไปตรงมา อย่างเช่น อดีตที่ปรึกษาของพระเชษฐาขององค์จักรพรรดิถังไท่จงก็ทรงปูนบำเหน็จรางวัลให้เพื่อให้บรรดาเหล่าขุนนาง หรือข้าราชบริพารมีความกล้าที่จะใช้โอกาสดังกล่าวคัดค้านพระองค์ด้วยเหตุด้วยผล ไม่ใช่ไปแอบทำข้างหลัง
นอกจากนั้นพระองค์ก็ปลอมเป็นสามัญชนไปกับประธานที่ปรึกษาออกตระเวนเยี่ยมประชาชนของพระองค์ และตรวจงานการปฏิบัติราชการของ เหล่าข้าราชบริพารเป็นประจำทุกปี เพื่อจะได้ทรงทราบว่า บรรดารายงานของข้าราชการที่ส่งไปให้พระองค์อ่านที่เมืองหลวงนั้นมีความถูกต้อง สอดคล้องกับความเป็นจริงมากเพียงใด ไม่ใช่อยู่แต่ในวังหลวงพึ่งพารายงานจากข้าราชการอย่างเดียว บางครั้ง หากพระองค์ประชวร พระองค์ก็จะส่งประธานที่ปรึกษาของพระองค์ออกทำงานแทนพระองค์ จักรพรรดิถังไท่จงถือว่าประชาชนมีความสำคัญกว่าพระองค์ และพระราชวงศ์ เวลาพระองค์จะตัดสินพระทัยทำอะไร ก็มักจะมองไปที่ผลประโยชน์ของประชาชนก่อนเสมอ
ก่อนที่จะขึ้นครองราชย์นั้น พระองค์มีพระนามว่า "หลี่ ซื่อหมิน" ประสูติเมื่อ ค.ศ. 599 (พ.ศ. 1142) โดยเป็นพระราชโอรสองค์รองของจักรพรรดิถังเกาจู่ฮ่องเต้ (หลี่หยวน) ต่อมาช่วงค.ศ. 620-627 โอรสทั้ง 3 เกิดแย่งชิงอำนาจกันแต่ก็เป็น โอรสองค์รององค์ชายหลี่ซื่อหมินที่ได้ชัยชนะและบังคับให้พระราชบิดาตั้งพระองค์เป็นไท่จื้อ (รัชทายาท) ต่อมาในปีค.ศ. 627 (พ.ศ. 1170) จักรพรรดิถังเกาจู่ประกาศสละราชสมบัติและรัชทายาทหลี่ซื่อหมินชันษา 28 พรรษาขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิถังไท่จง ทรงพระปรีชาสามารถทุกด้าน
ช่วงปลายรัชกาลได้เชิญซินแสชื่อหยวนเทียนกัง มาทำนายพระลักษณะขององค์ชายใหญ่ องค์ชาย4 (หลี่ไท่) และองค์ชายเล็ก (หลี่จื้อ) ปรากฏว่าหยวนเทียนกังได้ทำนายว่าองค์ชายเล็กจะได้ครองราชย์ ถังไท่จงจึงตั้งองค์ชายเล็กเป็นรัชทายาทแทนองค์ชายใหญ่เมื่อถังไท่จงสวรรคตลงเมื่อปี ค.ศ. 649 (พ.ศ. 1192) ขณะพระชนม์ 50 พรรษา องค์รัชทายาทหลี่จื้อจึงขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิถังเกาจง
พระบรมวงศานุวงศ์
แก้- พระราชบิดา: จักรพรรดิถังเกาจู่
- พระราชมารดา: จักรพรรดินีไท่มู่
- พระเชษฐาและพระอนุชา
- พระเชษฐภิคินีและพระขนิษฐา
- พระอัครมเหสี
- พระมเหสี
- กุ้ยเฟย สกุลเหวย หลังจักรพรรดิถังไท่จงสวรรคตได้รับการสถาปนาเป็น จี่หวังกั๋วไท่เฟย
- เฟย(สันนิษฐานว่าคือตำแหน่งซู่เฟย) สกุลหยาง
- เฟย(สันนิษฐานว่าคือตำแหน่งเต๋อเฟย) สกุลอิน
- เสียนเฟย สกุลเจิ้ง
- เสียนเฟย สกุลหยาง หลังจักรพรรดิถังไท่จงสวรรคตได้รับการสถาปนาเป็น เจาหวังกั๋วไท่เฟย
- เจาอี๋ สกุลโหว
- ชงหรง สกุลสวี่ หลังสิ้นพระชนม์จักรพรรดิถังเกาจงได้อวยพระยศย้อนหลังเป็น สวี่เสียนเฟย
- พระสนม
- เจี๋ยอวี๋ สกุลหยาง
- ไฉเหริน สกุลอู่
- พระราชโอรส
- หลี่เฉิงเฉียน อดีตรัชทายาท (พระโอรสในจ่างซุนฮองเฮา)
- หลี่เค่อ อู๋หวัง (พระโอรสในหยางเฟย)
- หลี่ไท่ เว่ยหวัง (พระโอรสในจ่างซุนฮองเฮา)
- หลี่อิ้ว
- หลี่เจิน
- หลี่จื้อ จิ้นหวัง/จักรพรรดิถังเกาจง (พระโอรสในจ่างซุนฮองเฮา)
- หลี่เสิ่น จี่หวัง (พระโอรสในเหวยกุ้ยเฟย)
- หลี่ฝู เจาหวัง (พระโอรสในหยางเสียนเฟย)
- พระราชธิดา
อ้างอิง
แก้- ↑ Directory of historical figures. Pasadena: Salem Press. 2000. p. 613. ISBN 978-0-89356-334-9.
- ↑ McNair, Amy (2007). Donors of Longmen: Faith, politics and patronage in medieval Chinese Buddhist sculpture. Honolulu: University of Hawaii press. p. 88. ISBN 978-0-8248-2994-0.
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิถังไท่จง | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| จักรพรรดิถังเกาจู่ | 
|
จักรพรรดิจีน (พ.ศ. 1170 - พ.ศ. 1192) |
|
จักรพรรดิถังเกาจง |
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |