หลุยส์-อาแล็กซ็องดร์ แบร์ตีเย
หลุยส์-อาแล็กซ็องดร์ แบร์ตีเย (ฝรั่งเศส: Louis-Alexandre Berthier) เป็นผู้บัญชาการทหารชาวฝรั่งเศสในช่วงสงครามปฏิวัติฝรั่งเศสและสงครามนโปเลียน เขาดำรงตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการสงครามสองสมัย และได้เป็นหนึ่งในนายทหารสิบแปดคนแรกที่ได้ยศจอมพลแห่งจักรวรรดิในปี 1804
หลุยส์-อาแล็กซ็องดร์ แบร์ตีเย เจ้าผู้ครองเนอชาแตลและวาล็องแฌ็ง เจ้าชายแห่งวากรัม | |
|---|---|
 ภาพเหมือนโดย Jacques Pajou ค.ศ. 1808 | |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการสงคราม | |
| ดำรงตำแหน่ง 11 พฤศจิกายน 1799 – 2 เมษายน 1800 | |
| ก่อนหน้า | ดูบัว-คร็องเซ |
| ถัดไป | ลาซาร์ การ์โน |
| ดำรงตำแหน่ง 8 ตุลาคม 1800 – 19 สิงหาคม 1807 | |
| ก่อนหน้า | ลาซาร์ การ์โน |
| ถัดไป | อ็องรี ดยุกแห่งเฟ็ลเตร |
| เจ้าผู้ครองเนอชาแตลและวาล็องแฌ็ง | |
| ดำรงตำแหน่ง 25 กุมภาพันธ์ 1806 – 3 มิถุนายน 1814 | |
| ก่อนหน้า | ฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 3 แห่งปรัสเซีย |
| ถัดไป | ฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 3 แห่งปรัสเซีย |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 20 พฤศจิกายน ค.ศ. 1753 แวร์ซาย ราชอาณาจักรฝรั่งเศส |
| เสียชีวิต | 1 มิถุนายน ค.ศ. 1815 (61 ปี) บัมแบร์ค ราชอาณาจักรบาวาเรีย |
| ญาติ | ฌ็อง-บาติสต์ แบร์ตีเย (พ่อ) César Berthier (brother) Napoléon Alexandre Berthier (ลูกชาย) |
| รางวัล | มหากางเขนแห่งเลฌียงดอเนอร์ ผู้บัญชาการเครื่องอิสริยาภรณ์แซ็งหลุยส์ Vice-Grand Constable of France |
| ลายมือชื่อ |  |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| รับใช้ |  ฝรั่งเศส ราชอาณาจักรฝรั่งเศส ฝรั่งเศส ฝรั่งเศส ราชอาณาจักรฝรั่งเศส |
| สังกัด | กองทัพบก |
| ประจำการ | 1764–1815 |
| ยศ | จอมพลแห่งจักรวรรดิ |
| ผ่านศึก | สงครามปฏิวัติอเมริกา สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส สงครามนโปเลียน |
แบร์ตีเยเป็นบุตรของนายทหารช่าง เขาเรียนทหารช่างตามรอยบิดาและสำเร็จการศึกษาในวัยสิบสองปี และได้บรรจุเป็นร้อยตรีในปี 1772[1] เขาเคยปฏิบัติหน้าที่ในสงครามปฏิวัติอเมริการะหว่างปี 1780 ถึง 1783 และเคยถูกสงสัยว่าเป็นพวกนิยมเจ้าในช่วงที่รอแบ็สปีแยร์เรืองอำนาจ แต่ก็เอาตัวรอดมาได้ เขาก้าวหน้าในชั้นยศอย่างรวดเร็วในช่วงสงครามปฏิวัติฝรั่งเศส และได้พบกับนโปเลียนครั้งแรกในเดือนมีนาคม 1796 ในช่วงการทัพอิตาลี จากนั้น เขาก็เป็นเสนาธิการประจำนโปเลียนเรื่อยมา[1] เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่สามารถอ่านลายมือของนโปเลียน และแปลข้อความของนโปเลียนเป็นภาษาที่เข้าใจได้ง่าย ก่อนที่จะถ่ายทอดสู่ผู้ใต้บังคับบัญชาคนอื่น นอกจากนี้ เขาเป็นคนเก่งในการจัดการบริหารองค์กร เขาสามารถวางแผนบริหารกองทัพใหญ่ซึ่งมีกำลังพลนับแสนนายได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ภายหลังนโปเลียนสละราชสมบัติครั้งแรก แบร์ตีเยเกษียณจากราชการและใช้ชีวิตอยู่ในคฤหาสน์ขนาดหนึ่งพันห้าร้อยไร่ ไม่นานเขาก็กลับเข้ารับราชการภายใต้พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 ต่อมาเมื่อนโปเลียนหนีจากเกาะเอลบาในปี 1815 แบร์ตีเยเป็นผู้ตามเสด็จพระเจ้าหลุยส์ลี้ภัยจากปารีสสู่เมืองเกนต์ แต่พอถึงที่นั่น เขากลับถูกองค์กษัตริย์และคนอื่นมองด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ อีกด้านหนึ่ง นโปเลียนก็ประกาศถอดยศเขาจากจอมพล ฐานที่เขาตามเสด็จพระเจ้าหลุยส์[2] แบร์ตีเยไม่รู้จะทำอย่างไรต่อ จึงเดินทางไปอยู่บ้านน้องสะใภ้ที่เมืองบัมแบร์ค จากนั้นไม่นาน เขาถูกพบเป็นศพจากการตกจากหน้าต่าง พฤติการณ์ที่ตายของเขาไม่แน่ชัด บันทึกบางฉบับบระบุว่าเขาถูกสังหารโดยองค์กรลับ บ้างระบุว่าเขาฆ่าตัวตาย การขาดทักษะและความสามารถของแบร์ตีเยในยุทธการที่วอเตอร์ลูทำให้นโปเลียนนึกเสียดายมาก จนเคยรำพึงรำพันว่า "ถ้าแบร์ตีเยอยู่ที่นั่น ข้าคงไม่เจอโชคร้ายแบบนี้"[3]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 Gambiez, Fernand (1987). "BERTHIER, Louis-Alexandre, (1753-1815), prince de Neufchâtel, prince de Wagram, maréchal". Dictionnaire Napoléon. Éditions Fayard.
- ↑ Nathan D. Jensen Marshal Louis Alexandre Berthier
- ↑ "Berthier, The Indispensable Marshal". www.napoleon-series.org.
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |