วิกิพีเดีย

ไฮม์แวร์

ไฮม์แวร์ (เยอรมัน: Heimwehr; แปลว่า ผู้พิทักษ์บ้านเกิด) หรือ ไฮมัทชุทซ์ (เยอรมัน: Heimatschutz; แปลว่า ผู้ปกป้องบ้านเกิดเมืองนอน)[6] เป็นองค์กรกึ่งทหารฝักใฝ่ชาตินิยมที่ดำเนินการอยู่ในประเทศออสเตรียในระหว่าง ค.ศ. 1918-1919 ถึง ค.ศ. 1936[7] ซึ่งการเคลื่อนไหว อุดมการณ์ และโครงสร้างขององค์กรมีลักษณะคล้ายคลึงกับไฟรคอร์ของเยอรมนี อีกทั้งองค์กรยังยกย่องระบอบเผด็จการของประเทศข้างเคียงอย่างอิตาลีและฮังการีด้วย[8] ด้วยอุดมการณ์ที่เป็นปฏิกิริยา เป้าหมายหลักขององค์กรจึงเป็นการจัดตั้งระบอบเผด็จการแทนที่ระบบการเมืองแบบสาธารณรัฐ ซึ่งเชื่อว่าจะสามารถสร้างผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจและสังคมได้[9] ขบวนการฟาสซิสต์ล้มเหลวในความพยายามที่จะยึดอํานาจในออสเตรีย และไม่ประสบผลสำเร็จในการรักษาแรงสนับสนุนของประชาชนอย่างยั่งยืนในวงกว้าง อย่างไรก็ดี องค์กรยังคงได้รับการสนับสนุนจากอิตาลีและฮังการีสำหรับการขจัดอำนาจทางการเมืองของกลุ่มสังคมนิยมและยุติระบบรัฐสภาประชาธิปไตย[7]

ไฮม์แวร์
ควบรวมกับแนวร่วมปิตุภูมิ[1]
ก่อตั้งพฤษภาคม ค.ศ. 1920
ผู้ก่อตั้งริชาร์ด ชไตด์เลอ
ยุติตุลาคม ค.ศ. 1936
ประเภทกองกำลังกึ่งทหาร
ถิ่นดั้งเดิมผลที่ตามมาจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
พื้นที่ให้บริการ
สาธารณรัฐออสเตรียที่ 1
สมาชิก
Steady 400,000 คนโดยประมาณ (ค.ศ. 1929)[3]
บุคลากรหลัก
วัลเทอร์ ฟรีเมอร์
วัลเดมาร์ พับสท์
กลุ่มผู้พิทักษ์บ้านเกิด
Heimatblock
ก่อตั้งพฤษภาคม ค.ศ. 1930
ถูกยุบ27 กันยายน ค.ศ. 1933
อุดมการณ์ชาตินิยมออสเตรีย
การต่อต้านลัทธิคอมมิวนิสต์
รัฐบรรษัทนิยม[4][5]
จุดยืนฝ่ายขวาถึงขวาจัด
สภาแห่งชาติ (ค.ศ. 1930)
8 / 165 (5%)
การเมืองออสเตรีย
รายชื่อพรรคการเมือง
การเลือกตั้ง

เดิมทีแล้ว องค์กรเป็นเพียงกลุ่มติดอาวุธที่ต้องการปกป้องพรมแดนของสาธารณรัฐออสเตรียที่ 1 และดูแลทรัพย์สินของชาติภายหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง แต่เมื่อเวลาผ่านไป องค์กรได้รับการสนับสนุนนายธนาคารอุตสาหกรรมและได้รับเงินทุนกับอาวุธจากเยอรมนี ฮังการี และอิตาลี[10] แม้การโฆษณาชวนเชื่อของไฮม์แวร์จะมีลักษณะแบบปฏิกิริยา แต่ผู้นำหลักขององค์กรไม่ได้มาจากชนชั้นอภิสิทธิ์ของอดีตจักรวรรดิ โดยพวกเขาเป็นกลุ่มชนชั้นกลางและนายทหารบก[11] สำหรับอุดมการณ์เชิงรัฐบรรษัทนิยมแท้จริงเป็นเพียงการโฆษณาชวนเชื่อเพื่อปกปิดเป้าหมายหลักขององค์กรเท่านั้น ซึ่งก็คือการยึดอำนาจทางการเมืองของประเทศ[12] จุดอ่อนสำคัญขององค์กรเกิดจากหลายปัจจัย อันประกอบด้วยการไร้แรงผลักดันในลัทธิชาตินิยมออสเตรีย การพึ่งพาต่างชาติมากเกินไป ความเป็นไปไม่ได้ในการฟื้นฟูความรุ่งโรจน์แบบสมัยจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี การได้รับการสนับสนุนอย่างจำกัดจากคริสตจักรคาทอลิกที่มีอำนาจ และการขาดผู้นำที่เข็มแข็งเมื่อเปรียบเทียบกับขบวนการอื่น ๆ ในเวลาเดียวกันอย่างฮิตเลอร์และมุสโสลินี[13] ภายในองค์กรก็เกิดการแข่งขันกันระหว่างผู้นำระดับท้องถิ่นและระดับภูมิภาค[13] นอกจากนี้ การดำเนินกิจการต่าง ๆ ขององค์กรนั้นขึ้นอยู่กับการสนับสนุนทางการเงินจากต่างประเทศอย่างมีนัยสําคัญ ซึ่งคาดการณ์ว่าจะเป็นจำนวนมากกว่าที่ได้รับจากผู้สนับสนุนในออสเตรียอีกด้วย[14]

ในช่วงปลายทศวรรษ 1920 ไฮม์แวร์มีจำนวนสมาชิกอยู่ในจุดสูงสุด (400,000 คนโดยประมาณ) โดยในช่วงห้าปีสุดท้ายของการดำรงอยู่ องค์สามารถเข้าถึงอำนาจทางการเมืองสูงสุดของประเทศผ่านการเป็นพันธมิตรกับนายกรัฐมนตรีเอ็งเงิลแบร์ท ด็อลฟูส และความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้นำอิตาลีเบนิโต มุสโสลินี[15] ประวัติขององค์กรถูกแบ่งออกเป็นหลายช่วงเวลาด้วยกัน โดยในช่วงแรกเริ่มในระหว่าง ค.ศ. 1918–1921 องค์กรเป็นเพียงกองกำลังฝ่ายขวาที่ก่อตั้งขึ้นหลังสงครามโลกและมีการติดต่อกับองค์กรที่คล้ายคลึงกันในเยอรมนีและฮังการี ต่อมาระหว่าง ค.ศ. 1921–1927 เป็นสมัยแห่งความเสื่อมโทรม แต่สามารถกลับสู่สมัยฟื้นคืนประสิทธิภาพอีกครั้งในช่วง ค.ศ. 1927–1929 หลังจากนั้นองค์กรต้องเผชิญกับวิกฤตการณ์ครั้งใหม่ในช่วง ค.ศ. 1929–1930 เนื่องจากสูญเสียความเชื่อมั่นของผู้สนับสนุนทั้งในและต่างประเทศ และในช่วงห้าปีสุดท้ายที่อยู่ในอำนาจรัฐบาลก่อนการยุบองค์กรใน ค.ศ. 1936[16]

องค์กรมีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในการก่อให้เกิดสงครามกลางเมืองออสเตรีย ซึ่งได้ยกเลิกทางการเมืองของฝ่ายค้านสังคมนิยมและปูทางสำหรับการประกาศใช้รัฐธรรมนูญเผด็จการฉบับใหม่เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1934[15]

อ้างอิง แก้

  1. ↑ Bundesgesetz über die „Vaterländische Front". In: BGBl 1936/160. Wien 20. Mai 1936 (Online auf ALEX).
  2. ↑ "Kako se je Rudolf Maister boril za severno mejo". Prvi interaktivni multimedijski portal, MMC RTV Slovenija. สืบค้นเมื่อ 21 April 2016.
  3. ↑ Edmondson 1978, p. 70.
  4. ↑ Badie, Bertrand; Berg-Schlosser, Dirk; Morlino, Leonardo, บ.ก. (7 September 2011). International Encyclopedia of Political Science. SAGE Publications (ตีพิมพ์ 2011). ISBN 9781483305394. สืบค้นเมื่อ 9 September 2020. [...] fascist Italy [...] developed a state structure known as the corporate state with the ruling party acting as a mediator between 'corporations' making up the body of the nation. Similar designs were quite popular elsewhere in the 1930s. The most prominent examples were Estado Novo in Portugal (1932-1968) and Brazil (1937-1945), the Austrian Standestaat (1933-1938), and authoritarian experiments in Estonia, Romania, and some other countries of East and East-Central Europe.
  5. ↑ R.J.B. Bosworth, The Oxford Handbook of Fascism, Oxford University Press, 2009, p. 439
  6. ↑ Jelavich, Barbara (1987). Modern Austria : Empire & Republic 1815-1986. Cambridge: Cambridge University Press. p. 182. ISBN 0-521-31625-1.
  7. ↑ 7.0 7.1 Edmondson 1978, p. 2.
  8. ↑ Macartney 1929, p. 631.
  9. ↑ Macartney 1929, pp. 631–632.
  10. ↑ Biles 1979, p. 4.
  11. ↑ Edmondson 1978, p. 5.
  12. ↑ Edmondson 1978, p. 6.
  13. ↑ 13.0 13.1 Edmondson 1978, p. 7.
  14. ↑ Kondert 1972, p. iv.
  15. ↑ 15.0 15.1 Kondert 1972, p. ii.
  16. ↑ Kondert 1972, p. iii.

บรรณานุกรม แก้

 

บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ไฮม์แวร์&oldid=11069967"