ไรอันแอร์
ไรอันแอร์ (ไอริช: Ryanair) เป็นกลุ่มสายการบินราคาประหยัดพิเศษสัญชาติไอริช ที่สำนักงานใหญ่ในซอร์ดส ดับลิน[12] โดยบริษัทแม่ บริษัท ไรอันแอร์โฮลดิ้ง จำกัด (มหาชน) ประกอบด้วยสายการบินลูก ไรอันแอร์ ดีเอซี[13] มอลตาแอร์ บัซซ์ เลาดายุโรป และไรอันแอร์ ยูเค โดยไรอันแอร์ ดีเอซี สายการบินที่เก่าแก่ที่สุดในกลุ่ม ได้ก่อตั้งขึ้นในปี 1984[1] และได้มีการก่อตั้งไรอันแอร์โฮลดิ้งในปี 1996 เป็นบริษัทผู้ถือหุ้นของไรอันแอร์ที่มีผู้ถือหุ้นและคณะกรรมการบริหารเดียวกัน[14] ในปี 2019 ได้มีการแปรสภาพไรอันแอร์และสายการบินลูกอื่นเป็นๆ เป็นบริษัทลูกของไรอันแอร์โฮลดิ้ง[15] ต่อมามอลตาแอร์ได้เข้าเป็นบริษัทลูกของไรอันแอร์โฮลดิ้งในปีเดียวกัน[16]
| |||||||
ก่อตั้ง | 28 พฤศจิกายน ค.ศ. 1984 (40 ปี)[1] | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำเนินงาน | 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1985 (39 ปี) | ||||||
ขนาดฝูงบิน | 305 | ||||||
บริษัทแม่ | บริษัท ไรอันแอร์โฮลดิ้ง จำกัด (มหาชน) | ||||||
สำนักงานใหญ่ | สวอร์ดส ดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ | ||||||
บุคลากรหลัก | เอ็ดดี วิลสัน (ซีอีโอไรอันแอร์ ดีเอซี) | ||||||
ผู้ก่อตั้ง | คริสโตเฟอร์ ไรอัน | โทนี ไรอัน | เลียม โลเนอร์แกน |
ไรอันแอร์ถูกมองว่าเป็นหนึ่งในสายการบินที่มีการเติบโตอย่างรวดเร็วตั้งแต่การยกเลิกกฎระเบียบในอุตสาหกรรมการบินในยุโรปเมื่อปี 1997 และความสำเร็จในรูปแบบธุรกิจของสายการบินราคาประหยัด กลุ่มสายการบินมีเครื่องบินประจำการในฝูงบินกว่า 500 ลำ[17] และให้บริการเที่ยวบินสู่ 36 ประเทศในยุโรป อเมริกาเหนือ แอฟริกา และตะวันออกกลาง[18] โดยมีฐานการบินหลักในดับลิน ลอนดอน–สแตนสเต็ด และมิลาน–แบร์กาโม[19] ไรอันแอร์เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดของประเทศไอร์แลนด์[20] และในปี 2016 เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในโลกตามจำนวนผู้โดยสารระหว่างประเทศ[21]
บ่อยครั้งสายการบินถูกวิพากษ์วิจารณ์ในสภาพการทำงานที่ย่ำแย่ ค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมจำนวนมาก การบริการลูกค้าที่ไม่ดี[22] และแนวโน้มที่จะเจตนาสร้างความขัดแย้งเพื่อการประชาสัมพันธ์[23]
กิจการองค์กร
แก้ผลประกอบการ
แก้ผลประกอบการของกลุ่มสายการบินไรอันแอร์ระหว่างปี ค.ศ. 2010-2023 มีดังนี้ (สำหรับปีงบประมาณสิ้นสุดในวันที่ 31 มีนาคม):
2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
มูลค่ากาซื้อขาย (ล้นยูโร) | 2,988 | 3,629 | 4,390 | 4,884 | 5,037 | 5,654 | 6,536 | 6,648 | 7,151 | 7,697 | 8,495 | 1,636 | 4,801 | 10,780 |
กำไร (ล้นยูโร) | 305 | 375 | 560 | 569 | 523 | 867 | 1,559 | 1,316 | 1,450 | 885 | 649 | −1,015 | −241 | 1,314 |
จำนวนพนักงาน (คน) | 7,032 | 8,063 | 8,438 | 9,059 | 9,501 | 9,586 | 10,926 | 12,438 | 13,803 | 15,938 | 17,268 | 15,016 | 19,116 | 22,261 |
จำนวนผู้โดยสาร (ล้านคน) | 67 | 72 | 76 | 79 | 82 | 91 | 106 | 120 | 130 | 142 | 148 | 28 | 97 | 169 |
อัตราบรรทุกผู้โดยสาร (%) | 82 | 83 | 82 | 82 | 83 | 88 | 93 | 94 | 95 | 96 | 95 | 71 | 82 | 93 |
จำนวนจุดหมายปลายทาง | 153 | 158 | 159 | 167 | 186 | 190 | 200 | 207 | 216 | 219 | 242 | 225 | 223 | 222 |
จำนวนประเทศที่ให้บริการ | 27 | 27 | 28 | 28 | 30 | 30 | 33 | 34 | 37 | 37 | 40 | 37 | 36 | 36 |
ฝูงบิน (ณ สิ้นปี) | 232 | 272 | 294 | 305 | 297 | 308 | 341 | 383 | 431 | 471 | 466 | 451 | 500 | 537 |
หมายเหตุ/อ้างอิง | [24] [25] |
[24] [26] |
[24] [27] |
[28] [29] |
[28] | [30] | [31] | [32] | [32] | [32] [33] |
[34] [35] |
[36] | [37] [38] |
[39] [40] |
ณ เดือนมกราคม ค.ศ. 2024 กลุ่มสายการบินคาดการณ์รายได้ของปีถึง 1.85–1.95 พันล้านยูโร[41]
จุดหมายปลายทาง
แก้ฐานการบินที่ใหญ่ที่สุดของไรอันแอร์อยู่ที่ท่าอากาศยานลอนดอนสแตนสเต็ด และตามมาด้วยฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานดับลิน[44] ไรอันแอร์มีฐานการบินทั่วทวีปยุโรป และบางส่วนของตะวันออกกลางและแอฟริกาตอนเหนือ[45]
โดยส่วนมากไรอันแอร์จะให้บริการสู่ท่าอากาศยานขนาดเล็กหรือท่าอากาศยานรอง เช่น ลอนดอน–สแตนสเต็ด หรือปารีส–โบเวส์ ซึ่งตั้งอยู่นอกตัวเมือง ทั้งนี้เป็นมาตรการในการลดต้นทุน โดยเป็นการลดค่าธรรมเนียมท่าอากาศยานและลดเวลาการดำเนินการภาคพื้นดิน ไรอันแอร์ถึงกับได้ระบุว่าท่าอากาศยานบราติสลาวาในสโลวาเกียเป็น "เวียนนา–บราติสลาวา" ถึงแม้จะอยู่ห่างจากกรุงเวียนนาถึง 80 กิโลเมตร (50 ไมล์) ในอีกประเทศหนึ่ง ในบางกรณี ท่าอากาศยานรองไม่ได้ตั้งห่างจากตัวเมืองนั้นมากนัก และอาจตั้งอยู่ใกล้กับท่าอากาศยานหลักเลยก็ได้ เช่น ท่าอากาศยานโรมคัมปิโน
นอกจานี้แล้วไรอันแอร์ยังให้บริการสู่ท่าอากาศยานหลักหลายแห่ง เช่น อัมสเตอร์ดัม–สคิปโฮล สต็อกโฮล์ม–ออลันดา เอเธนส์ บาร์เซโลนา–อัลปรัต บูคาเรสต์–ออโตเปนี บูดาเปสต์ โคเปนเฮเกน ดับลิน ลิสบอน ลอนดอน–แกตวิก มาดริด–บาราฆัส มาร์แซย์ ออสโล–การ์เดอร์มอน และโรม–ฟีอูมีชีโน โดยบายเมืองที่กล่าวมานี้ไม่มีท่าอากาศยานรองที่ไรอันแอร์สามารถใช้งานได้ โดยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ไรอันแอร์ได้ขยายอิทธิพลไปยังท่าอากาศยานหลักเพื่อหวังจะดึงดูดผู้โดยสารมากขึ้นในช่วงฤดูร้อน ค.ศ. 2014 สายการบินเปิดฐานการบินในเอเธนส์ ลิสบอน และท่าอากาศยานหลักของบรัสเซลส์และโรมเป็นครั้งแรก
ไรอันแอร์ทำการบินในรูปแบบจุดต่อจุด ต่างจากรูปแบบฮับแอนด์สโปค ที่ผู้โดยสารต้องต่อเครื่องที่ท่าอากาศยานหลัก รูปแบบจุดต่อจุดสามารถทำให้ไรอันแอร์ให้บริการเที่ยวบินมากขึ้นได้[46][47] ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2017 ไรอันแอร์ได้เพิ่มการต่อเครื่องที่ท่าอากาศยานโรมฟีอูมีชีโน[48] ถึงแม้ไรอันแอร์จะเป็นสายการบินสัญชาติไอริช แต่สายการบินก็ยังมีอิทธิพลในฝรั่งเศส เยอรมนี อิตาลี โปแลนด์ สเปน สหราชอาณาจักร และในหลายๆ ประเทศในยุโรป ในปัจจุบันนี้ตลาดที่ใหญ่ที่สุดของไรอันแอร์คืออิตาลี โดยมีฐานการบิน 14 แห่งและจุดหมายปลายทางที่ไม่ใช่ฐานการบินอีกเก้าแห่ง
ฝูงบิน
แก้ฝูงบินปัจจุบัน
แก้ณ เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2024 กลุ่มสายการบินไรอันแอร์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[49][50][51][52][53]
เครื่องบิน | ประจำการ | คำสั่งซื้อ | ผู้โดยสาร | ผู้ให้บริการ | หมายเหตุ | |
---|---|---|---|---|---|---|
แอร์บัส เอ320-200 | 27 | — | 180 | เลาดายุโรป | เช่าจนถึงปี ค.ศ. 2028 | |
โบอิง 737-700 | 1 | — | 148[54] | บัซซ์ | ให้บริการเที่ยวบินท่องเที่ยวแบบเช่าเหมาลำสำหรับบริษัทท่องเที่ยวในโปแลนด์[55] | |
โบอิง 737-800 | 410 | 205 | — | 189[56] | ไรอันแอร์ | ผู้ใหบริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น |
131 | มอลตาแอร์ | |||||
59 | บัซซ์ | |||||
15 | ไรอันแอร์ ยูเค | |||||
โบอิง 737 แมกซ์ 200 | 156 | 105 | 49[57] | 197[58] | ไรอันแอร์ | ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น ส่งมอบจนถึงปี ค.ศ. 2025[59] |
43 | มอลตาแอร์ | |||||
13 | บัซซ์ | |||||
โบอิง 737 แมกซ์ 10 | — | 150 | 228 | รอประกาศ | สั่งซื้อพร้อม 150 ตัวเลือก ส่งมอบตั้งแต่ปี ค.ศ. 2027[60] | |
รวม | 599 | 199 |
กลุ่มสายการบินไรอันแอร์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 9.7 ปี
-
แอร์บัส เอ320-200 ของเลาดายุโรป
-
โบอิง 737-700 ของบัซซ์
-
โบอิง 737-800 ของไรอันแอร์ ยูเค
-
โบอิง 737 แมกซ์ 200 ของไรอันแอร์
-
โบอิง 737 แมกซ์ 200 ของมอลตาแอร์
ฝูงบินในอดีต
แก้ไรอันแอร์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:
เครื่องบิน | จำนวน | เริ่มประจำการ | ปลดประจำการ | หมายเหตุ | อ้างอิง |
---|---|---|---|---|---|
เอทีอาร์ 42-300 | ไม่ทราบ | 1989 | 1991 | [61] | |
บีเอซี 1-11 500 | ไม่ทราบ | 1986 | 1994 | [62] | |
คอนแวร์ 580 | ไม่ทราบ | 1988 | 1988 | ให้บริการโดยพาร์ทแนร์ | [ต้องการอ้างอิง] |
โบอิง 737-200 | 21 | 1994 | 2005 | ทดแทนด้วยโบอิง 737-800 20 ลำขายให้กับ บริษัท ออโตไดเรกต์เอวิเอชัน จำกัด เป็นเงิน 8.1 ล้านเหรียญในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2004 โดยเป็นที่ปลดประจำการแล้วหกลำ และที่ดำเนินการอยู่ 14 ลำซึ่งได้โอนย้ายระหว่างปี ค.ศ. 2004 และ 2005 |
[63][61] |
โบอิง 737-300 | 7 | 2002 | 2004 | ทดแทนด้วยโบอิง 737-800 | [61] |
โบอิง 737-400 | 1 | 2004 | 2005 | เช่าจากแอร์แอตแลนตาไอซ์แลนดิกและแอร์เอกซ์พลอร์ | [64][61] |
เอ็มบราเออร์ อีเอ็มบี 110 บาเดรันเต | ไม่ทราบ | 1985 | 1989 | [62] | |
ฮ็อคเกอร์-ซิดเดลีย์ เอชเอส 748 | ไม่ทราบ | 1986 | 1990 | [62] | |
ชอร์ต เอส-25 ซันเดอร์ลันด์ 5 | ไม่ทราบ | 1989 | 1989 | [62] |
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 Aldous, Richard (2013). Tony Ryan: Ireland's Aviator. Gill & Macmillan Ltd. p. 80. ISBN 978-0-7171-5781-5.
- ↑ "Ryanair to relaunch at Billund Airport with 26 destinations". The Local. 5 May 2021.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 "Ryanair Opens Three New Bases In Greece For Summer '21 | Ryanair's Corporate Website". corporate.ryanair.com. 24 March 2021.
- ↑ "Ryanair Closes Frankfurt Am Main Base". ryanair.com. 7 January 2022. สืบค้นเมื่อ 7 January 2022.
- ↑ "Ryanair announces new base in Riga for Winter '21 with two based aircraft and 16 new routes". 28 April 2021.
- ↑ "Ryanair to start flying from Arlanda this autumn". The Local. 6 May 2021.
- ↑ "Ryanair Announces New Base At Venice Treviso". ryanair.com. 4 December 2020. สืบค้นเมื่อ 4 December 2020.
- ↑ "New Ryanair Base At Venice Marco Polo Airport". ryanair.com. 7 October 2021. สืบค้นเมื่อ 7 October 2021.
- ↑ "Ryanair Opens A New Zadar Base For Summer '21 | Ryanair's Corporate Website". corporate.ryanair.com. 30 March 2021.
- ↑ "Ryanair Announces New Base In Zagreb | Ryanair's Corporate Website". corporate.ryanair.com. 30 March 2021.
- ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 11.4 11.5 11.6 11.7 "FY 2024 Annual Report (Form 20-F)". US Securities and Exchange Commission. June 27, 2024.
- ↑ "Ryanair Holdings Public Limited Company". lei-ireland.ie. สืบค้นเมื่อ September 17, 2023.
- ↑ "Registered address and VAT number". ryanair.com. สืบค้นเมื่อ 14 September 2023.
- ↑ "FORM 20-F" (PDF). Ryanair. p. 61. สืบค้นเมื่อ October 29, 2023.
- ↑ "Ryanair to transition to group structure in 2019". ch-aviation (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-09-17.
- ↑ "Malta Air – Ryanair's new Malta-based airline officially established in Malta". gov.mt. June 11, 2019. สืบค้นเมื่อ October 29, 2023.
- ↑ "Latest Register and Monthly Changes". www.iaa.ie. Irish Aviation Authority. 30 January 2023. สืบค้นเมื่อ 5 April 2023.
- ↑ "About us". Ryanair.com. สืบค้นเมื่อ 5 April 2023.
- ↑ Efthymiou, Marina; Christidis, Panayotis (2023-07-01). "Low-Cost Carriers route network development". Annals of Tourism Research. 101: 103608. doi:10.1016/j.annals.2023.103608. ISSN 0160-7383.
- ↑ "Largest airports and airlines in Ireland". Worlddata.info (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-09-17.
- ↑ O'Halloran, Barry (25 August 2016). "Ryanair carries more international passengers than any other airline". Irish Times. สืบค้นเมื่อ 2 April 2017.
- ↑ Topham, Gwyn (5 January 2019). "Ryanair ranked 'worst airline' for sixth year in a row". The Guardian.
- ↑ Davies, Rob (24 September 2017). "Michael O'Leary: a gift for controversy and an eye on the bottom line". The Observer. สืบค้นเมื่อ 19 September 2019.
- ↑ 24.0 24.1 24.2 "Annual Report 2012". www.ryanair.com. Ryanair. 27 July 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 November 2014. สืบค้นเมื่อ 10 November 2014.
- ↑ "About Us". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 December 2010.
- ↑ "About Us". Ryanair. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 May 2011.
- ↑ "About Us". Ryanair. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 April 2012.
- ↑ 28.0 28.1
"Annual Report 2014". www.ryanair.com. Ryanair. 25 July 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 November 2014. สืบค้นเมื่อ 10 November 2014. - ↑ "About Us". Ryanair. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 May 2013.
- ↑ "Full Year Results 2015". www.ryanair.com. Ryanair. 26 May 2015. สืบค้นเมื่อ 26 May 2015.
- ↑ "Ryanair Financial Report 2016" (PDF).
- ↑ 32.0 32.1 32.2 "Ryanair Holdings plc 2019 Annual Report" (PDF). www.ryanair.com. Ryanair Holdings plc. 26 July 2019. สืบค้นเมื่อ 13 October 2019.
- ↑ "Ryanair Financial Results 2019" (PDF). Ryanair. สืบค้นเมื่อ October 22, 2023.
- ↑ O'Leary, Michael (31 March 2020). "Ryanair 2020 Financial report (Year ending 31st March 2020)" (PDF).
- ↑ "Ryanair Financial Results 2020" (PDF). Ryanair. สืบค้นเมื่อ October 22, 2023.
- ↑ "Ryanair Holdings Annual Report for 2021 (Year ending March 31st)" (PDF). Ryanair. May 2021.
- ↑ "Ryanair Group Annual Report 2022" (PDF). Ryanair. July 2022.
- ↑ "Ryanair Holdings Annual Report for 2022 (Year ending March 31st)" (PDF). Ryanair. July 2022.
- ↑ "RYANAIR REPORTS FULL YEAR PROFIT OF €1.43BN" (PDF). Ryanair. June 2023.
- ↑ "Ryanair Annual Report 2023" (PDF). Ryanair. 21 July 2023.
- ↑ "Ryanair Holdings Q3 F24 Results" (PDF). Ryanair. January 24, 2024. p. 15. สืบค้นเมื่อ March 20, 2024.
- ↑ "Ryanair Online Booking". Ryanair. 13 June 2023.
- ↑ "Ryanair Route Map". Ryanair. 13 June 2023.
- ↑ "Airline In Focus: Ryanair". 13 October 2022.
- ↑ Page 3 on"FY23 Results – May 2023" (PDF). 16 May 2023.
- ↑ "The Times | UK News, World News and Opinion". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 July 2012. สืบค้นเมื่อ 26 April 2010.
- ↑ "Ryanair says Air France stifling regional airports – EU Business News". EUbusiness.com. 24 March 2010. สืบค้นเมื่อ 16 May 2010.
- ↑ "Ryanair will Umsteigeflüge anbieten". สืบค้นเมื่อ 11 April 2017.
- ↑ "Ryanair Holdings Group". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2024-07-13.
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "Buzz Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2024-07-04.
- ↑ "Lauda Europe Fleet Details and History". www.planespotters.net.
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "Malta Air Fleet Details and History". www.planespotters.net. 29 พฤษภาคม 2024.
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "Ryanair UK Fleet Details and History". www.planespotters.net. 4 เมษายน 2567.
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "Ryanair Corporate Jet – Customised Boeing 737-700 for Private Charter". 7 November 2018. สืบค้นเมื่อ 15 September 2022.
- ↑ "Ryanair's Buzz deploys only B737-700 on leisure charters". ch-aviation.com.
- ↑ "About Us – Our Fleet". www.ryanair.com. Ryanair. สืบค้นเมื่อ 10 November 2014.
- ↑ "Ryanair Q1 Results – July 2022 Presentation" (PDF). 26 July 2022. สืบค้นเมื่อ 15 September 2022.
- ↑ Podsada, Janice (26 April 2018). "Ryanair to buy 25 high-capacity 737 MAX 8 airliners". The Herald. สืบค้นเมื่อ 29 June 2018.
- ↑ "Ryanair Negotiations For A Boeing MAX10 Order End Without Agreement". Ryanair. 6 September 2021. สืบค้นเมื่อ 15 September 2022.
- ↑ Goodbody, Will (2023-05-09). "Ryanair inks $40bn Boeing deal for up to 300 aircraft". RTÉ.ie (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ 61.0 61.1 61.2 61.3 "RyanAir Check In Policy". 2023-07-28. สืบค้นเมื่อ 2023-12-15.
- ↑ 62.0 62.1 62.2 62.3 Wickstead, Maurice J (2014). Airlines of the British Isles since 1919. Air-Britain. ISBN 978-0-85130-456-4. สืบค้นเมื่อ 2023-12-21.
- ↑ Keane, Connor (5 October 2004). "Ryanair sells 20 jets for €8.1m". Irish Examiner. สืบค้นเมื่อ 22 June 2020.
- ↑ "Ryanair to lease B737-400s, −800s from Slovakia's Air Explore". ch-aviation.