ไฟรเออร์[1] (อังกฤษ: Friar) เป็นนักบวชคาทอลิกประเภทหนึ่ง ซึ่งสังกัดคณะนักบวชภิกขาจาร คำว่า ไฟรเออร์ มาจากภาษาอังกฤษ Friar ซึ่งมาจากภาษาฝรั่งเศส frère และภาษาละติน frater แปลว่า ภราดา (พี่น้องชาย) เป็นคำที่คริสตชนยุคแรกใช้เรียกกันภายในกลุ่มเพื่อแสดงความสัมพันธ์ฉันพี่น้อง นักบุญฟรังซิสแห่งอัสซีซีจึงนำคำนี้มาใช้เป็นชื่อคณะนักบวชที่ตนเองก่อตั้งขึ้น ว่า Ordo Fratrum Minorum (ในประเทศไทยแปลกันว่า คณะภราดาน้อย) ต่อมาคำว่าไฟรเออร์จึงแพร่หลายไปใช้กับคณะนักบวชอื่น ๆ (เฉพาะบางคณะ)

ไฟรเออร์คณะออกัสติเนียนรีคอลเลกต์

ข้อแตกต่างระหว่างไฟรอาร์กับนักพรต

แก้

ทั้งไฟรเออร์และนักพรต (monk) ต่างเป็นนักบวชคาทอลิก แต่มีวัตรปฏิบัติต่างกัน ไฟรเออร์เป็นนักบวชที่เน้นวัตรด้านเผยแพร่ศาสนา ในยุคแรก ๆ ไฟรเออร์ไม่มีที่พักประจำ แต่จะเร่ร่อนไปเรื่อย ๆ ดำรงชีวิตโดยขอปัจจัยยังชีพจากประชาชน ไฟรเออร์จึงมีความเป็นอยู่ใกล้ชิตกับสังคมมาก[2] ขณะที่นักพรตจะเน้นวัตรการอธิษฐาน (prayer) การเพ่งพินิจ (contemplation) มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งเรียกว่าอารามซึ่งแยกต่างหากจากสังคม ยังชีพด้วยการเกษตรเลี้ยงตนเองภายในอารามนั้น[3]

คณะนักบวชไฟรเออร์

แก้

ตามสภาสังคายนาลียงครั้งที่สอง ระบุว่าคณะไฟรเออร์แบ่งเป็น 2 ชั้น คือคณะใหญ่ 4 คณะ [2] ได้แก่

คณะเล็กมี 10 คณะ [2] ได้แก่

อ้างอิง

แก้
  1. ราชบัณฑิตยสถาน, สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่ :เอเชีย เล่ม 3 อักษร E-G ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, 2552
  2. 2.0 2.1 2.2 Friar CATHOLIC ENCYCLOPEDIA เรียกข้อมูลวันที่ 4 มี.ค. พ.ศ. 2554
  3. monk. CATHOLIC ENCYCLOPEDIA เรียกข้อมูลวันที่ 4 มี.ค. พ.ศ. 2554