โจฮู (ก่อน ค.ศ. 211–278) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เฉา ยฺหวี่ (จีน: 曹宇; พินอิน: Cáo Yǔ) ชื่อรอง เผิงจู่ (จีน: 彭祖; พินอิน: Péngzǔ)[1] เป็นเจ้าชายแห่งรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นบุตรชายของโจโฉขุนศึกผู้ขึ้นมามีอำนาจในช่วงยุคสิ้นราชวงศ์ฮั่นและวางรากฐานของวุยก๊ก โจฮวนโอรสของโจฮูเป็นจักรพรรดิลำดับที่ 5 และลำดับสุดท้ายของวุยก๊ก

โจฮู (เฉา ยฺหวี่)
曹宇
ก๋งแห่งเอียน (燕公 เยียนกง)
ดำรงตำแหน่งค.ศ. 265–?
เอียนอ๋อง / เอี๋ยนอ๋อง (燕王 เยียนหวาง)
ดำรงตำแหน่งค.ศ. 232–265
ประสูติระหว่าง ค.ศ. 196 ถึง ค.ศ. 211[a]
สวรรคตค.ศ. 278
พระชายาจางชื่อ
พระราชบุตรโจฮวน
พระนามเต็ม
ชื่อสกุล: โจ (曹 เฉา)
ชื่อตัว: ฮู (宇 ยฺหวี่)
ชื่อรอง: เผิงจู่ (彭祖)
ราชวงศ์ราชวงศ์วุย
พระราชบิดาโจโฉ
พระราชมารดาหฺวานฟูเหริน

ประวัติ

แก้

โจฮูเป็นบุตรชายของโจโฉกับหฺวานฟูเหริน (環夫人) ผู้เป็นอนุภรรยาของโจโฉ โจฮูมีพี่ชาย 2 คนที่เกิดจากหฺวานฟูเหรินคือ เฉา ชง (曹沖) และโจกี๋ (曹據 เฉา จฺวี้)[2] โจฮูได้รับบรรดาศักดิ์ระดับตูเซียงโหว (都鄉侯) เมื่อ ค.ศ. 211 ในรัชสมัยพระเจ้าเหี้ยนเต้แห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออก และได้รับการเลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น "หลู่หยางโหว" (魯陽侯) เมื่อ ค.ศ. 217[3]

เมื่อ ค.ศ. 221 หนึ่งปีหลังจากโจผีผู้เป็นพี่ชายต่างมารดาของโจฮูล้มล้างราชวงศ์ฮั่นและก่อตั้งรัฐวุยก๊ก โจฮูขึ้นมีฐานันดรศักดิ์เป็นก๋ง (公 กง) ในปี ค.ศ. 222 โจฮูได้รับการเลื่อนบรรดาศักดิ์เป็นอ๋องแห่งแห้ฝือ (下邳王 เซี่ยพีหวาง) เมื่อ ค.ศ. 224 เขตศักดินาของโจฮูเปลี่ยนจากแห้ฝือ (下邳 เซี่ยพี; ปัจจุบันคือนครพีโจว มณฑลเจียงซู) เป็นอำเภอช่านฟู่ (單父縣 ช่านฟู่เซี่ยน; ปัจจุบันคืออำเภอช่าน มณฑลชานตง)[4]

เมื่อ ค.ศ. 232 ในรัชสมัยของโจยอย (พระโอรสและผู้สืบราชบัลลังก์ถัดจากโจผี) ฐานันดรศักดิ์ของโจฮูเปลี่ยนเป็น "เอียนอ๋อง / เอี๋ยนอ๋อง" (燕王 เยียนหวาง) โจยอยทรงสนิทกับโจฮูในวัยเยาว์และโปรดปรานโจฮูอย่างมาก โจยอยจึงทรงปฏิบัติต่อโจฮูอย่างดีเป็นพิเศษหลังขึ้นครองราชย์เมื่อ ค.ศ. 226 หลังจากพระบิดาสวรรคต

เมื่อ ค.ศ. 260 หลังโจมอ จักรพรรดิลำดับที่ 4 แห่งวุยก๊กถูกปลงพระชนม์ระหว่างการพยายามก่อรัฐประหารเพื่อโค่นอำนาจสุมาเจียว โจฮวนโอรสของโจฮูผู้มีฐานันดรศักดิ์เป็นฉางเต้าเซียงกง (常道鄉公) ได้รับเลือกเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่และขึ้นครองราชย์หลังโจมอสวรรคตไปไม่นาน โจฮูยังคงมีฐานันดรศักดิ์เป็นเอียนอ๋องในช่วงที่โอรสของพระองค์เป็นจักรพรรดิแต่ในนามภายใต้การควบคุมของสุมาเจียว ศักดินาในเขตศักดินาของพระองค์เพิ่มขึ้นตลอดรัชสมัยของโจยอย โจฮอง โจมอ และโจฮวน จนกระทั่งมีจำนวนถึง 5,500 ครัวเรือน[5] ต่อมา เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 266 สุมาเอี๋ยนบุตรชายของสุมาเจียวบังคับให้โจฮวนสละราชบัลลังก์ให้ตน ทำให้รัฐวุยก๊กสิ้นสุดลงและราชวงศ์จิ้นได้รับการก่อตั้งขึ้น สุมาเอี๋ยนขึ้นเป็นจักรพรรดิและทรงแต่งตั้งให้โจฮวนเป็นตันลิวอ๋อง (陳留王 เฉินหลิวหวาง)[6] สถานะของโจฮูลดลงจากอ๋องเป็นก๋ง ทำให้โจฮูเป็นที่รู้จักในฐานะ "ก๋งแห่งเอียน" (燕公 เยียนกง) โจฮูสิ้นชีวิตเมื่อ ค.ศ. 278[7]

ครอบครัว

แก้

พระชายาและพระโอรส:

  • จางชื่อ (張氏)
    • โจฮวน จักรพรรดิยฺเหวียน (元皇帝 曹奐; ค.ศ. 246–302)

บรรพบุรุษ

แก้
โจโก๋ (เสียชีวิต ค.ศ. 193)
โจโฉ (155–220)
ติ้งชื่อ
โจฮู (เสียชีวิต ค.ศ. 278)
หฺวานฟูเหริน

ดูเพิ่ม

แก้

หมายเหตุ

แก้
  1. เฉา ชง พี่ชายแท้ ๆ ของโจฮู เกิดในปี ค.ศ. 196

อ้างอิง

แก้
  1. (燕王宇字彭祖。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 20.
  2. (武皇帝二十五男: ... 環夫人生鄧哀王沖、彭城王據、燕王宇, ...) สามก๊กจี่ เล่มที่ 20.
  3. (建安十六年,封都鄉侯。二十二年,改封魯陽侯。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 20.
  4. (黃初二年,進爵為公。三年,為下邳王。五年,改封單父縣。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 20.
  5. (景初、正元、景元中,累增邑,并前五千五百戶。常道鄉公奐,宇之子,入繼大宗。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 20.
  6. (帝初以禮讓,魏朝公卿何曾、王沈等固請,乃從之。 ... 封魏帝為陳留王, ...) จิ้นชู เล่มที่ 3.
  7. ([咸寧]四年,陳留國上,燕公是王之父,王出奉明帝祀,今於王為從祖父。) ทงเตี่ยน เล่มที่ 93.