โจว (จีน: 州; พินอิน: zhōu) เป็นเขตการปกครองและการเมืองในประวัติศาสตร์ของประเทศจีน โจวก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการในยุคราชวงศ์ฮั่นและดำรงอยู่เป็นเวลามากกว่า 200 ปี เขตการปกครองโจวเคยใช้ในเกาหลี (เกาหลี: 주, ju), เวียดนาม (เวียดนาม: châu) และญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 州; โรมาจิ: shū)
โจวของราชวงศ์ฮั่นในปี ค.ศ. 189
ประวัติศาสตร์
แก้
โจวถูกกล่าวถึงครั้งแรกในตำราจีนโบราณ โดยเฉพาะยฺหวี่ก้งซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของชูจิง ทุกตำราระบุตรงกันว่าจีนถูกแบ่งออกเป็นเก้าโจว แม้ว่าชื่อและตำแหน่งจะมีความแตกต่างกันไปบ้าง โจวเหล่านี้เป็นแนวคิดทางภูมิศาสตร์ ไม่ใช่เขตการปกครอง[1]
ราชวงศ์ฮั่นเป็นราชวงศ์แรกที่จัดตั้งโจวให้เป็นเขตการปกครองอย่างแท้จริงโดยจัดตั้งโจวทั้งหมด 13 โจวทั่วดินแดนจีน โจวเหล่านี้เป็นเขตการปกครองของจีนที่ใหญ่ที่สุดในเวลานั้น จึงมักแปลเป็น "มณฑล" อย่างไรก็ตามภายหลังราชวงศ์ฮั่น โจวมีจำนวนที่เพิ่มมากขึ้น ในยุคราชวงศ์สุยมีโจวมากกว่าหนึ่งร้อยโจวทั่วดินแดนจีน
ดูเพิ่ม
แก้
อ้างอิง
แก้
