วิกิพีเดีย

เรือดำน้ำชั้นดอลฟิน

ระวังสับสนกับ เรือดำน้ำชั้นโดแฟงแห่งราชนาวีเนเธอร์แลนด์

เรือดำน้ำชั้นดอลฟิน (ฮีบรู: הצוללות מסדרת דולפין; อังกฤษ: Dolphin-class submarine) เป็นเรือดำน้ำดีเซล-ไฟฟ้าที่สร้างโดยโฮวัลด์ทสแวร์เค-ด็อยท์เชอแวฟท์ อาเก (HDW) ในคีล ประเทศเยอรมนี สำหรับกองทัพเรืออิสราเอล[4] เรือลำแรกของชั้นนี้มีพื้นฐานมาจากเรือดำน้ำชั้น 209 ของเยอรมันที่ส่งออกเท่านั้น แต่มีการปรับเปลี่ยนและขยายขนาด ซึ่งเรือดำน้ำชั้นย่อยอย่างดอลฟิน 1 มีขนาดใหญ่กว่าแบบ 212 ของกองทัพเรือเยอรมันเล็กน้อยในด้านความยาวและขนาด เรือดำน้ำที่ติดตั้งระบบขับเคลื่อนที่ไม่ใช้อากาศจากภายนอก (AIP) รุ่นใหม่สามลำมีลักษณะคล้ายกับเรือดำน้ำแบบ 212 ในด้านความทนทานใต้น้ำ แต่ยาวกว่า 12 เมตร (39 ฟุต) หนักเกือบ 500 ตันในการทำให้เคลื่อนที่ใต้น้ำ และมีลูกเรือที่มากกว่าทั้งแบบ 212 หรือแบบ 214

เรือดำน้ำชั้นดอลฟิน
ดอลฟิน เรือของกองทัพเรืออิสราเอล (ค.ศ. 2010)
ภาพรวมชั้น
ผู้สร้าง: โฮวัลด์ทสแวร์เค-ด็อยท์เชอแวฟท์ (HDW)
ผู้ใช้งาน: Naval flag of อิสราเอล กองทัพเรืออิสราเอล
ก่อนหน้าโดย: ชั้นแกล
ราคา: 600 ล้านยูโร (ค.ศ. 2016) ต่อหน่วย
เสร็จแล้ว:
  • ดอลฟิน (แปลว่า "โลมา")
  • เลวีอาธาน (แปลว่า "วาฬ" หรือเลวีอาธาน)
  • เทคูมาห์ (แปลว่า "คืนชีพ")
  • ทานิน (แปลว่า "จระเข้" หรือแทนนิน)
  • ราฮัฟ (แปลว่า "อลังการ" หรือราหับ)
ใช้การอยู่: 5 ลำ (ติดตั้งอีก 1 ลำ) (สั่งเพิ่ม 3 ลำ)[1][2]
ลักษณะเฉพาะ
ประเภท: เรือดำน้ำดีเซล-ไฟฟ้า
ขนาด (ระวางขับน้ำ):
  • ชั้นดอลฟิน 1: พื้นน้ำ 1,640 ตัน, ดำน้ำ 1,900 ตัน
  • ชั้นดอลฟิน 2: พื้นน้ำ 2,050 ตัน, ดำน้ำ 2,400 ตัน[3]
ความยาว:
  • 57.3 ม. (188 ฟุต) สำหรับดอลฟิน 1
  • 68.6 ม. (225 ฟุต) สำหรับดอลฟิน 2[3]
    • ความกว้าง: 6.8 ม. (22 ฟุต)
    กินน้ำลึก: 6.2 ม. (20 ฟุต)
    ระบบขับเคลื่อน: ดีเซลไฟฟ้า, 3 ดีเซล, 1 เพลา, 4,243 แรงม้าเพลา (3,164 กิโลวัตต์)
    ความเร็ว:
    • ชั้นดอลฟิน 1: 20 นอต (37 กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 23 ไมล์ต่อชั่วโมง)
    • ชั้นดอลฟิน 2: เกิน 25 นอต (46 กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 29 ไมล์ต่อชั่วโมง)[3]
    ทดสอบความลึก: อย่างน้อย 350 ม. (1,150 ฟุต)
    อัตราเต็มที่: เพิ่มเติม 35 + 10 นาย
    ระบบตรวจการและปฏิบัติการ: ระบบการรบเอสทีเอ็น แอตลัส ไอเอสยูเอส 90-55
    ยุทโธปกรณ์:
    • ท่อยิงตอร์ปิโด 533 มม. (21.0 นิ้ว) 6 ท่อ
    • ท่อยิงตอร์ปิโดขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 650 มม. (26 นิ้ว) 4 ท่อ
    หมายเหตุ: เว้นแต่จะระบุไว้ คุณสมบัติที่ระบุไว้เป็นของรุ่นดั้งเดิมที่ไม่รองรับระบบขับเคลื่อนที่ไม่ใช้อากาศจากภายนอกในคริสต์ทศวรรษ 1990

    ส่วนชั้นดอลฟิน 2 เป็นเรือดำน้ำที่ใหญ่ที่สุดที่สร้างขึ้นในประเทศเยอรมนี นับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง[3] ซึ่งเรือดำน้ำชั้นดอลฟินเป็นยานพาหนะเดี่ยวที่ราคาแพงที่สุดในกองกำลังป้องกันอิสราเอล[5] เรือดำน้ำชั้นดอลฟินได้เข้ามาแทนที่เรือดำน้ำชั้นแกลรุ่นเก่า ซึ่งเข้าประจำการในกองทัพเรืออิสราเอลตั้งแต่ปลายคริสต์ทศวรรษ 1970 เรือดำน้ำชั้นดอลฟินแต่ละลำสามารถบรรทุกตอร์ปิโดและขีปนาวุธร่อนติดเรือดำน้ำ (SLCM) ป๊อปอายเทอร์โบรวมกันได้มากถึง 16 ลูก[6] ขีปนาวุธร่อนมีระยะอย่างน้อย 1,500 กม. (930 ไมล์)[7] และเชื่อกันอย่างแพร่หลาย[8][9] ว่าได้ติดตั้งหัวรบนิวเคลียร์ 200 กิโลตันที่บรรจุพลูโทเนียมได้ถึง 6 กิโลกรัม (13 ปอนด์)[10][11] หากเป็นจริงอย่างหลังนี้ ก็จะช่วยให้อิสราเอลสามารถใช้การตอบโต้ด้วยอาวุธนิวเคลียร์ไกลฝั่งได้[12][13][14][15]

    อ้างอิง แก้

    1. ↑ Eshel, Tamir (6 May 2011). "Israel to Receive a Third Enhanced Dolphin Submarine". Defense Update. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 July 2011. สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
    2. ↑ "Sixth Submarine: "The Contract Continues"". israeldefense.com. 31 October 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 October 2013. สืบค้นเมื่อ 25 December 2014.
    3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Cavas, Christopher P. (15 August 2014). "Israel's Deadliest Submarines Are Nearly Ready". Intercepts. Defense News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2014. สืบค้นเมื่อ 25 December 2014.
    4. ↑ "Israel's Navy Receives the Fifth Dolphin Submarine". Defense-Update.com. 29 April 2013. สืบค้นเมื่อ 25 December 2014.
    5. ↑ "'Spy tool': Commander touts strategic role of new Israeli submarines". World Tribune. 5 December 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 December 2014. สืบค้นเมื่อ 25 December 2014.
    6. ↑ "SSK Dolphin Class, Israel". naval-technology.com. สืบค้นเมื่อ 25 December 2014.
    7. ↑ Friedman, Norman (2006). The Naval Institute guide to world naval weapon systems. Naval Institute Press. p. 505.
    8. ↑ Bergman, Ronen (3 June 2012). "Report: Dolphin subs equipped with nuclear weapons". ynetnews.com. สืบค้นเมื่อ 25 December 2014.
    9. ↑ "International and Professional Press about the new Dolphin Submarines". สืบค้นเมื่อ 25 December 2014.
    10. ↑ "Popeye Turbo". GlobalSecurity.org. สืบค้นเมื่อ 25 December 2014.
    11. ↑ Mahnaimi, Uzi; Campbell, Matthew (18 June 2000). "Israel Makes Nuclear Waves With Submarine Missile Test". Sunday Times. London.
    12. ↑ Cirincione, Joseph; Wolfsthal, Jon B.; Rajkumar, Miriam (2005). Deadly arsenals: nuclear, biological, and chemical threats. Carnegie Endowment. pp. 263–4.
    13. ↑ Plushnick-Masti, Ramit (25 August 2006). "Israel Buys 2 Nuclear-Capable Submarines". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ 25 December 2014.
    14. ↑ Ben-David, Alon (1 October 2009). "Israel seeks sixth Dolphin in light of Iranian 'threat'". Jane's Defence Weekly. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 October 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-11-03.
    15. ↑ Mahnaimi, Uzi (30 May 2010). "Israel stations nuclear missile subs off Iran". The Sunday Times. London. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 6, 2011. สืบค้นเมื่อ 25 December 2014.

    แหล่งข้อมูลอื่น แก้

     
    วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เรือดำน้ำชั้นดอลฟิน
    เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เรือดำน้ำชั้นดอลฟิน&oldid=11184943"