เยื่อเมือก (อังกฤษ: mucous membranes, mucosa) เป็นชั้นที่บุผิวที่มักเจริญมาจากเอนโดเดิร์ม (endoderm) ปกคลุมด้วยเนื้อเยื่อบุผิว มีส่วนเกี่ยวข้องในการดูดซึมและหลั่งสาร เยื่อเมือกจะดาดอยู่ที่หลายช่องว่างของอวัยวะซึ่งติดต่อกับสิ่งแวดล้อมภายนอกและอวัยวะภายใน เยื่อเมือกในหลายที่ที่ติดต่อมาจากผิวหนัง เช่นที่รูจมูก (nostril), ริมฝีปาก, หู บริเวณอวัยวะสืบพันธุ์ และทวารหนัก สารข้นเหนียวที่หลั่งออกมาจากเยื่อเมือกและต่อมเรียกว่า เมือก หรือมูก (mucus)

ในเยื่อเมือก
(Mucous membrane)
ภาพตัดขวางของหลอดอาหาร กำลังขยายปานกลาง
a. เนื้อเยื่อเส้นใยปกคลุม (Fibrous covering)
b. ชั้นกล้ามเนื้อตามยาว (longitudinal muscular coat)
c. ชั้นกล้ามเนื้อแนวขวาง (Transverse muscular fibers)
d. ชั้นใต้เยื่อเมือก (Submucous หรือ areolar layer)
e. มัสคิวลาริส มิวโคซา (mucolaris mucosa)
f. ชั้นเยื่อเมือก (mucous membrane) และหลอดเลือดและส่วนของน้ำเหลืองปกติ (lymphoid nodule)
g. เนื้อเยื่อบุผิวชนิดสตราทิฟายด์ (Stratified epithelial lining)
h. ต่อมเมือก (Mucous gland)
i. ท่อต่อม (Gland duct)
m’. ใยกล้ามเนื้อมัดใหญ่
รายละเอียด
ตัวระบุ
ภาษาละตินtunica mucosa
MeSHD009092
TA98A05.4.01.015
A05.3.01.029
A05.5.01.029
A05.6.01.009
A05.6.01.010
A05.7.01.006
A05.7.01.007
A05.8.02.009
A06.1.02.017
A06.2.09.019
A06.3.01.010
A06.4.02.029
A08.1.05.011
A08.2.01.007
A08.3.01.023
A09.1.02.013
A09.1.04.011
A09.2.03.012
A09.3.05.010
A09.3.06.004
A09.4.02.015
A09.4.02.020
A09.4.02.029
A15.3.02.083
อภิธานศัพท์กายวิภาคศาสตร์

ช่องว่างภายในร่างกายที่พบเยื่อเมือกนี้รวมถึงส่วนใหญ่ของระบบทางเดินหายใจ ลึงค์ (ส่วนหัวขององคชาต) และส่วนหัวของคลิตอริส และภายในของหนังหุ้มปลายองคชาต (prepuce หรือ foreskin) ต่างเป็นเยื่อเมือก ไม่ใช่ผิวหนัง​ทุกปกติ

องค์ประกอบ

ภาพอื่นๆ

แหล่งข้อมูลอื่น

  บทความนี้รวมเอาข้อความซึ่งเป็นสาธารณสมบัติจากหน้าที่ 1110 ของหนังสือเกรย์อนาโตมีฉบับพิมพ์ครั้งที่ 20 (ค.ศ. 1918 )