เซลล์เดนไดรต์ หรือ เซลล์รูปดาว[1] (อังกฤษ: dendritic cells ตัวย่อ DCs) เป็นเซลล์แสดงแอนติเจน (antigen-presenting cell) ของระบบภูมิคุ้มกันในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม มีหน้าที่จัดการแอนติเจนแล้วนำไปที่ผิวของเซลล์เองเพื่อแสดงแก่เซลล์ทีของระบบภูมิคุ้มกัน เป็นตัวสื่อสารระหว่างระบบภูมิคุ้มกันโดยกำเนิด (innate immune system) กับระบบภูมิคุ้มกันแบบจำเพาะ (adaptive immune system)

เซลล์เดนไดรต์
(Dendritic cell)
เซลล์เดนไดรต์ผิวหนัง
ภาพสร้างของผิวเซลล์เดนไดรต์ในมนุษย์ซึ่งแสดงส่วนงอกอันมีลักษณะเป็นแผ่นซึ่งพับกลับไปที่ผิวเยื่อหุ้มเซลล์ เมื่อสัมผัสกับเชื้อเอชไอวี นักวิชาการบางพวกเชื่อว่าแผ่นเช่นนี้จะจับไวรัสให้อยู่กับที่เพื่อให้สัมผัสกับเซลล์ทีซึ่งสืบหาการติดเชื้อ
รายละเอียด
ระบบระบบภูมิคุ้มกัน
ตัวระบุ
ภาษาละตินcellula dendritiformis
MeSHD003713
THH1.00.01.0.00038
FMA83036
อภิธานศัพท์กายวิภาคศาสตร์

เซลล์เดนไดรต์พบในเนื้อเยื่อที่สัมผัสกับสิ่งแวดล้อมภายนอก เช่น ผิวหนัง (ซึ่งมีเซลล์เดนไดรต์พิเศษอันเรียกว่า เซลล์ลังเกอร์ฮันส์) และที่เยื่อบุจมูก บุปอด บุท้อง และบุลำไส้ และยังพบในเลือดด้วยในสภาพที่ยังไม่เจริญเติบโตเต็มที่ เมื่อเกิดสภาพกัมมันต์ (activation) แล้ว มันจะย้ายไปอยู่ที่ต่อมน้ำเหลืองในที่ซึ่งจะมีปฏิสัมพันธ์กับเซลล์ทีและเซลล์บี เป็นการเริ่มและปรับการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันแบบจำเพาะ ในช่วงพัฒนาการ มันมีส่วนยื่นออกมาซึ่งเรียกว่า เดนไดรต์ (ไม่เกี่ยวกับระบบประสาท) ที่ให้ชื่อแก่เซลล์ (คำกรีกว่า δένδρον หรือ déndron หมายถึง ต้นไม้) แม้จะดูคล้าย ๆ กัน ส่วนยื่นเช่นนี้ก็ต่างกับที่พบในส่วนเดนไดรต์ของเซลล์ประสาท เซลล์ที่ยังไม่เจริญเต็มที่ยังเรียกด้วยว่า veiled cells เพราะมันมี 'ม่าน/ผ้าคลุมหน้า' แทนเดนไดรต์


ดูเพิ่ม แก้

เชิงอรรถและอ้างอิง แก้

  1. "Search result for dendritic cell". Longdo Dict. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-10-28. (อังกฤษ-ไทย: คลังศัพท์ไทย โดย สวทช) Dendritic Cells - เซลล์รูปดาว, เซลล์เดนไดรท์ [การแพทย์]

แหล่งข้อมูลอื่น แก้