เจ้าจอมมารดาเที่ยง ในรัชกาลที่ 4

(เปลี่ยนทางจาก เจ้าจอมมารดาเที่ยง)

เจ้าจอมมารดาเที่ยง[1] ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (สกุลเดิม โรจนดิศ, 27 ธันวาคม พ.ศ. 2374 - 24 มกราคม พ.ศ. 2456) เป็นเจ้าจอมมารดาของ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงสมรรัตนศิริเชฐ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นราชศักดิ์สโมสร และพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นพงษาดิศรมหิป

เจ้าจอมมารดา

เที่ยง ในรัชกาลที่ 4

เกิด27 ธันวาคม พ.ศ. 2374
เสียชีวิต24 มกราคม พ.ศ. 2456 (81 ปี)
คู่สมรสพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
บุตร10 พระองค์
บุพการีพระยาอัพภันตริกามาตย์ (ดิศ โรจนดิศ)
คล้าย โรจนดิศ

ประวัติ แก้

เจ้าจอมมารดาเที่ยง เกิดเมื่อ พ.ศ. 2374 เป็นธิดาคนโตของพระยาอัพภันตริกามาตย์ (ดิศ โรจนดิศ) และขรัวยายคล้าย[2] มีน้องสาวที่เข้าถวายตัวเป็นเจ้าจอมในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวด้วยกัน คือ เจ้าจอมมารดาชุ่ม(พระมารดาในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ และ เจ้าจอมมารดาทับทิม (ธิดาขรัวยายอิ่ม) และเจ้าจอมมารดาแส (ธิดาขรัวยายบาง) เจ้าจอมในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดปรานและไว้วางพระราชหฤทัยเจ้าจอมมารดาเที่ยง โปรดเกล้าฯ ให้บัญชาการห้องพระเครื่องต้น [3] เจ้าจอมมารดาเที่ยงให้พระประสูติการพระราชโอรส พระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ถึง 10 พระองค์ คือ

  1. พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงสมรรัตนศิริเชฐ (พ.ศ. 2395-2474)
  2. พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเสวตรวรลาภ (พ.ศ. 2397-2402)
  3. พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าศรีนาคสวาดิ (พ.ศ. 2398-2456)
  4. พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นราชศักดิ์สโมสร (พ.ศ. 2399-2474) ต้นราชสกุลกมลาศน์
  5. พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้ากนกวรรณเลขา (พ.ศ. 2400-2461)
  6. พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิง (ประสูติเมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2402 สิ้นพระชนม์เมื่อมีพระชันษาได้ 8 วัน)
  7. พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นพงษาดิศรมหิป (พ.ศ. 2404-2478) ต้นราชสกุลชยางกูร
  8. พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าแขไขดวง (พ.ศ. 2406-2472)
  9. พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจรูญฤทธิเดช (พ.ศ. 2408 สิ้นพระชนม์เมื่อมีพระชันษาได้ 9 วัน)
  10. พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าพวงสร้อยสอางค์ (พ.ศ. 2409-2493)

เจ้าจอมมารดาเที่ยงเป็นผู้สร้างวัดมัชฌันติการามขึ้นที่ตำบลบางซื่อ เมื่อ พ.ศ. 2417 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระราชทานนามวัด มีความหมายว่า "วัดของเจ้าจอมมารดาเที่ยง"[4]

เจ้าจอมมารดาเที่ยงถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2456 สิริอายุ 81 ปี 28 วัน[5] มีพระราชพิธีพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2457 ณ พระเมรุ วัดราชาธิวาสราชวรวิหาร[6]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ แก้

อ้างอิง แก้

  1. "ประวัติเจ้าจอมมารดาเที่ยง – วัดมัชฌันติการาม (วัดน้อย) ธ."
  2. http://dl.kids-d.org/bitstream/handle/123456789/HASHf162d1e5f26c675a3dad7b/doc.pdf?sequence=1[ลิงก์เสีย] หน้า 11
  3. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-12-30. สืบค้นเมื่อ 2007-02-19.
  4. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-20. สืบค้นเมื่อ 2020-07-20.
  5. ราชกิจจานุเบกษา,ข่าวอสัญกรรม
  6. ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเพลิงพระศพและศพที่พระเมรุวัดราชาธิวาส พุทธศักราช ๒๔๕๗ เล่ม 31, ตอน ๐ ง, 21 มิถุนายน พ.ศ. 2457, หน้า 668
  7. ราชกิจจานุเบกษา,พระราชทานเครื่องราชอิศริยาภรณ์จุลจอมเกล้าฝ่ายใน เล่ม 20 หน้า 616 วันที่ 29 พฤศจิกายน 2456
  8. ราชกิจจานุเบกษา,ถวายบังคมพระบรมรูปแลพระราชทานเครื่องราชอิศริยาภรณ์ เล่ม 12 หน้า 305
  9. ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๐, ตอน ๓๕, ๒๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๓๖, หน้า ๓๗๔
  10. ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ ฝ่ายใน เก็บถาวร 2015-10-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม 21, ตอน 32, 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2447, หน้า 570