อาคารใบหยก 2
ตึกใบหยก 2 (อังกฤษ: Baiyoke Tower II) เป็นตึกระฟ้าในกรุงเทพมหานคร ปัจจุบันเป็นตึกที่สูงเป็นลำดับที่ 4 ของประเทศไทย และเคยเป็นตึกที่สูงที่สุดในประเทศไทยระหว่าง พ.ศ. 2540–2559 ก่อนถูกทำลายสถิติโดยตึกคิง เพาเวอร์ มหานคร[1] ซึ่งตึกใบหยก 2 เป็นตึกที่ครองตำแหน่งตึกที่สูงที่สุดในไทยนานที่สุดเป็นเวลา 19 ปี มีลิฟต์แก้วเพื่อขึ้นไปสู่ห้องอาหารชั้นที่ 77 ตั้งอยู่ในย่านประตูน้ำ ซอยราชปรารภ 3 ถนนราชปรารภ แขวงถนนพญาไท เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร
ใบหยก 2 Baiyoke Tower II | |
---|---|
![]() | |
ข้อมูลทั่วไป | |
ที่ตั้ง | 222 ซอยราชปรารภ 3 ถนนราชปรารภ แขวงถนนพญาไท เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร |
ก่อสร้าง | พ.ศ. 2533–2540 |
การใช้งาน | โรงแรม, เสาส่งสัญญาณโทรทัศน์ |
ความสูง | |
เสาอากาศ / ยอด | 328.4 เมตร (1077 ฟุต)[1] |
หลังคา | 304 เมตร (997 ฟุต)[1] |
ชั้นสูงสุด | 290 เมตร (951 ฟุต)[1] |
รายละเอียด | |
จำนวนชั้น | 88 ชั้น (+ ชั้นใต้ดิน 2 ชั้น) |
มูลค่า | 3.6 พันล้านบาท |
บริษัท | |
สถาปนิก | Plan Architects |
วิศวกร | Meinhardt Group |
ผู้พัฒนา | Land Development Corporation |
เจ้าของ | พันธ์เลิศ ใบหยก |
ประวัติแก้ไข
ตึกใบหยก 2 เป็นอาคารในเครือใบหยก ซึ่งมี พันธ์เลิศ ใบหยก เป็นประธานและกรรมการผู้จัดการ ก่อสร้างเสร็จในปี พ.ศ. 2540 โรงแรมเริ่มเปิดให้บริการใน เดือนมกราคม พ.ศ. 2541 และในปีเดียวกันมีการติดตั้งเสาส่งสัญญาณโทรทัศน์ช่อง ไอทีวี ออกอากาศระบบยูเอชเอฟ ช่อง 29 ของตึกใบหยก 2 ที่ความสูง 54 เมตร (150 ฟุต) บนยอดตึก และหลังจากนั้น สทท. กรมประชาสัมพันธ์ ระบบวีเอชเอฟ ช่อง 11 / เดือนสิงหาคม พ.ศ. 2547 โมเดิร์นไนน์ทีวี (ชื่อในขณะนั้นของ ช่อง 9 เอ็มคอตเอชดี) ระบบวีเอชเอฟ ช่อง 9 / เดือนมีนาคม พ.ศ. 2548 ช่อง 3 ได้เปลี่ยนระบบการส่งเป็นระบบยูเอชเอฟ ช่อง 32 ออกอากาศรวมกันโดยใช้เสาส่งสัญญาณโทรทัศน์ช่องไอทีวีออกอากาศ (ต่อมาใช้ชื่อว่า ทีไอทีวี และปัจจุบันใช้ชื่อว่า ไทยพีบีเอส) ซึ่งตึกใบหยก 2 นับว่าเป็น ตึกระฟ้า หลังแรกของ ประเทศไทย ที่มีความสูงเกิน 300 เมตร
ต่อมาในปี พ.ศ. 2556 ได้มีการทดลองการออกอากาศทางโทรทัศน์ระบบดิจิทัลภาคพื้นดิน จึงมีรายละเอียดการออกอากาศดังนี้ ททบ. ระบบยูเอชเอฟ ช่อง 36 (ใช้โครงข่ายที่ 2) / บมจ. อสมท (หรือช่อง 9 เอ็มคอตเอชดี) ระบบยูเอชเอฟ ช่อง 40 (ใช้โครงข่ายที่ 3)[2] และในปี พ.ศ. 2557 ซึ่งเป็นปีที่มีการออกอากาศทางโทรทัศน์ระบบดิจิทัลภาคพื้นดินอย่างเป็นทางการ จึงได้มีการเริ่มออกอากาศช่องความถี่โครงข่ายโทรทัศน์เพิ่มเติมคือ กรมประชาสัมพันธ์ (หรือ สทท.) ช่อง 26 (ใช้โครงข่ายที่ 1) / ไทยพีบีเอส ช่อง 44 (ใช้โครงข่ายที่ 4) / ททบ. ช่อง 52 (ใช้โครงข่ายที่ 5) เพราะด้วยความสูงของอาคาร ทำให้เสาส่งสัญญาณสามารถทำหน้าที่แพร่กระจายสัญญาณโทรทัศน์ได้ทั่วถึงในพื้นที่ กรุงเทพมหานครและปริมณฑล จึงทำให้อาคารฯ กลายเป็นที่ตั้งของสถานีเครื่องส่งโทรทัศน์หลักของ กรุงเทพมหานคร[3]
รายละเอียดของอาคารแก้ไข
อาคารมีความสูง 304 เมตร (994 ฟุต) มีทั้งสิ้น 88 ชั้น (ถ้าไม่นับชั้นใต้ดินจะมี 85 ชั้น) พื้นที่ใช้สอยส่วนใหญ่เป็นโรงแรมที่ชื่อใบหยก สกาย
- ชั้น 1 และชั้น 6-12 เป็นที่จอดรถ
- ชั้น 17 เป็นห้องประชุมและห้องจัดเลี้ยง SKY ROOM และ RAINBOW HALL
- ชั้น 18 เป็นโถงโรงแรม
- ชั้น 19 เป็นห้องประชุมและห้องจัดเลี้ยง KONTENT SPACE
- ตั้งแต่ชั้น 22 ถึง 74 เป็นห้องพักโรงแรม มีทั้งหมด 673 ห้อง ประกอบด้วย สแตนดาร์ดโซน (STANDARD ZONE) ชั้น 22-45 / สกายโซน (SKY ZONE) ชั้น 46-63 และ สเปซโซน (SPACE ZONE) ชั้น 64-74
- ชั้น 22-45 สแตนดาร์ดโซน (STANDARD ZONE)
- ห้องซูพีเรีย (Superior Room) 73 ห้อง
- ห้องจูเนียร์สวีท (Junior Suite) 76 ห้อง
- ห้องซูพีเรียสวีท (Superior Suite) 111 ห้อง
- ชั้น 46-63 สกายโซน (SKY ZONE)
- ห้องดีลักซ์ (Deluxe Room) / ห้องดีลักซ์ สำหรับสุภาพสตรี (Deluxe Room Lady) 75 ห้อง
- ห้องจูเนียร์สวีท (Junior Suite) / ห้องจูเนียร์สวีท สำหรับสุภาพสตรี (Junior Suite Lady) 68 ห้อง
- ห้องซูพีเรียสวีท (Superior Suite) 16 ห้อง
- ชั้น 64-74 สเปซโซน (SPACE ZONE)
- ห้องดีลักซ์ (Deluxe Room) 48 ห้อง
- ห้องจูเนียร์สวีท (Junior Suite) 21 ห้อง
- ห้องซูพีเรียสวีท (Superior Suite) 4 ห้อง
- ห้องเพรซซิเดนเชิลสวีท (Presidential Suite) 5 ห้อง
- ชั้น 22-45 สแตนดาร์ดโซน (STANDARD ZONE)
- ชั้น 18, 76, 78, 79, 81 และ 82 เป็นห้องอาหาร (ชั้นที่ 75 ตลาดน้ำใบหยก (BAIYOKE FLOATING MARKET) ไม่สามารถใช้ได้ชั่วคราว) ชั้น 83 เป็นบาร์ดาดฟ้า (THE ROOF TOP BAR)
- ชั้นที่ 18 (SKY COFFEE SHOP / บุฟเฟต์ผลไม้)
- ชั้นที่ 76 (BANGKOK SKY RESTAURANT)
- ชั้นที่ 78 (BANGKOK SKY RESTAURANT)
- ชั้นที่ 79 (STELLA PALACE)
- ชั้นที่ 81 (BANGKOK BALCONY)
- ชั้นที่ 82 (CRYSTAL GRILL)
- ชั้น 77 และ 84 เป็นชั้นสำหรับชมทิวทัศน์ โดยที่ชั้น 84 เป็นดาดฟ้าหมุนได้รอบ ทั้งสองชั้นนี้เปิดให้เข้าชมระหว่างเวลา 11.00 ถึง 23.00 น.
- ลิฟต์โดยสารอาคารนี้มีความเร็วสูงสุด 4.0 เมตร/วินาที (14.4 กิโลเมตร/ชั่วโมง) (ส่วนพื้นที่โรงแรม) ความเร็วสูงสุด 2.1 เมตร/วินาที (7.56 กิโลเมตร/ชั่วโมง) (ส่วนพื้นที่พลาซาและลานจอดรถ)
- ลิฟต์และบันไดเลื่อน ภายในอาคารส่วนใหญ่จะเป็นของบริษัทฮิตาชิ จากประเทศญี่ปุ่น
อุบัติเหตุแก้ไข
วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เกิดอุบัติเหตุกับพนักงานติดป้ายโฆษณาของบริษัทโตชิบากำลังปฏิบัติงานอยู่ที่ชั้น 68 ของตึกใบหยก 2 จนทำให้พนักงานตกลงมาเสียชีวิตทันที 3 รายและบาดเจ็บอีก 2 ราย[4]
ตึกใบหยก 1แก้ไข
ตึกใบหยก 1 ตั้งอยู่เลขที่ 130 ถนนราชปรารภ มีชั้นทั้งหมด 43 ชั้น มีความสูง 151 เมตร สร้างเสร็จเมื่อปี พ.ศ. 2530 และเคยเป็นตึกที่สูงที่สุดใน ประเทศไทย ช่วง พ.ศ. 2530 ถึง พ.ศ. 2536 ก่อนจะถูกตึก สินสาธร ทาวเวอร์ ทำลายสถิติในปี พ.ศ. 2536 ตัวตึกมีจุดเด่นคือยอดตึกมีลักษณะเป็นโครงสามเหลี่ยมยอดแหลมและทาสีไล่เฉดเป็นสีรุ้ง เป็นที่ตั้งของโรงแรมใบหยกสวีทและมีร้านอาหารบนยอดตึกชื่อสกายเลาจน์ ชั้นล่างเป็นศูนย์รวมส่งเสื้อผ้าและศูนย์การค้าขนาดเล็ก
ระเบียงภาพแก้ไข
ดูเพิ่มแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Baiyoke Tower II. The Skyscraper Center.
- ↑ "ดูได้แล้ว !!! ทดสอบรับชม "ทีวีดิจิตอล" ด้วย "เสาหนวดกุ้ง" และ "เสาก้างปลา"". lcdtvthailand. 31 สิงหาคม 2013.
- ↑ "ปีนี้! เริ่มการเปลี่ยนถ่ายสู่ดิจิตอลทีวี จัดโดย กสทช. ThaiPBS". EnergyThai. 25 กรกฎาคม 2015.
- ↑ "ความคืบหน้า สลิงนั่งร้านขาด". Nation Channel. 7 พฤษภาคม 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 ธันวาคม 2012. สืบค้นเมื่อ 14 พฤษภาคม 2022.
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: อาคารใบหยก 2 |
- Baiyoke Group of Hotels
- แผนที่และภาพถ่ายทางอากาศของ อาคารใบหยก 2
- ภาพถ่ายดาวเทียมจากวิกิแมเปีย หรือกูเกิลแมปส์
- แผนที่จากลองดูแมป หรือเฮียวีโก
- ภาพถ่ายทางอากาศจากเทอร์ราเซิร์ฟเวอร์
พิกัดภูมิศาสตร์: 13°45′14″N 100°32′28″E / 13.75384°N 100.540974°E
- อาคารใบหยก 2 ที่ฐานข้อมูลโครงสร้าง (Structurae) (เรียกข้อมูลวันที่ 2009-09-23)
- การจัดงานแต่งงานในตึกใบหยก 2
- โรงแรมใบหยกสกายกรุงเทพ ประตูน้ำ ประเทศไทย
ก่อนหน้า | อาคารใบหยก 2 | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
จิวเวอร์รี่ เทรด เซ็นเตอร์ | อาคารที่สูงที่สุดในไทย (พ.ศ. 2540–2559) |
คิง เพาเวอร์ มหานคร |