ห้ามล่วงประเวณีผัวเมียเขา

ห้ามล่วงประเวณีผัวเมียเขา[1][2] หรือ อย่าผิดประเวณี[3] (อังกฤษ: Thou shalt not commit adultery) เป็นหนึ่งในข้อบทบัญญัติสิบประการ ซึ่งพระยาห์เวห์ได้ประทานให้กับชนชาติอิสราเอลผ่านทางโมเสส ซึ่งเป็นบัญญัติข้อที่ 6 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบไฟโล แบบออกัสตินแห่งฮิปโป แบบคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก และแบบลูเทอแรน และเป็นบัญญัติข้อที่ 7 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบเซปตัวจินต์ แบบทาลมุด และแบบคริสตจักรปฏิรูป

บัญญัติข้อนี้มีบันทึกในหนังสืออพยพ 20:14 และหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 5:18 ในคัมภีร์ฮีบรูหมวดโทราห์ของศาสนายูดาห์ และในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิมของศาสนาคริสต์

ห้าม​ล่วง‍ประ‌เวณี​ผัว‍เมีย​เขา

— หนังสืออพยพ 20:14

เนื้อหา แก้

ห้าม​ล่วง‍ประ‌เวณี​ผัว‍เมีย​เขา บัญญัติข้อนี้เป็นข้อที่เจ็ดที่ห้ามการล่วงประเวณี[4][5] ซึ่งครอบคลุมถึงการผิดประพฤติผิดศีลธรรมและบาปทางเพศทุกอย่าง[6][7] การล่วงประเวณี (นั่นคือ ความไม่ซื่อสัตย์ต่อคู่ชีวิต) เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจในสายพระเนตรของพระเจ้ามากจนกระทั่งพระคัมภีร์ประณามการประพฤติเช่นนี้ทั่วไปหมด พระคัมภีร์ได้สอนเรื่องการล่วงประเวณีไว้ดังต่อไปนี้

  1. เป็นการล่วงละเมิดบทบัญญัติศีลธรรมของพระเจ้าตามที่ปรากฏอยู่ในบัญญัติสิบประการ
  2. บทบัญญัติของพันธสัญญาเดิมมีบทลงโทษถึงตาย[8][9]
  3. ส่งผลถาวรและร้ายแรง[10][11][12] ผู้ที่ล่วงประเวณีจะได้รับความอับอายตลอดชีวิต[13]
  4. การล่วงประเวณีเป็นบาปที่น่าเกลียดชังอย่างยิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกระทำโดยผู้นำประชากรของพระเจ้า ถ้าหรือเมื่อพวกเขาทำบาปแบบนี้ ก็เท่ากับพวกเขาดูหมิ่นพระวจนะของพระเจ้าและพระเจ้าพระองค์เอง[14] โดยการผิดประเวณีในชีวิตสมรสผู้ที่อ้างตนว่าเป็นคริสตชนจะทำให้ตนเองขาดคุณสมบัติที่จะได้รับเลือกหรือดำรงตำแหน่งการเป็นผู้นำในคริสตจักรอีกต่อไป
  5. การล่วงประเวณีและการสำส่อนทางเพศในท่ามกลางผู้นำและสมาชิกของประชากรของพระเจ้ามักจะเป็นผลที่เกิดจากการล่วงประเวณีฝ่ายวิญญาณก่อน นั่นคือ ความไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า[15] การละทิ้งจากความเชื่อ
  6. การล่วงประเวณีเริ่มจากความปรารถนาในใจก่อนที่จะถูกแสดงออกเป็นการกระทำฝ่ายร่างกาย ตัณหาเป็นบาปที่ถูกกล่าวถึงในพระคัมภีร์อย่างชัดเจน[16]
  7. การล่วงประเวณีเป็นบาปที่หนักหนาและส่งผลอย่างมากจนกระทั่งพฤติกรรมเช่นนี้ให้สิทธิแก่ฝ่ายที่ไร้เดียงสาในการขอยุติชีวิตสมรสด้วยการหย่าร้างได้[17][18]
  8. การผิดศีลธรรมทางเพศภายในคริสตจักรจะต้องถูกลงวินัยและจะต้องไม่อะลุ่มอล่วย[19]
  9. ผู้ล่วงประเวณีที่ไม่ยอมกลับใจใหม่จะไม่มีส่วนในอาณาจักรของพระเจ้า นั่นคือ พวกเขาจะถูกแยกออกจากชีวิตและความรอดของพระเจ้า[20][21]
  10. การล่วงประเวณีและการประพฤติตนเยี่ยงโสเภณี เป็นศัพท์ที่ถูกใช้ในการพูดถึงคริสตจักรที่ละทิ้งพระเจ้าและน่ารังเกียจที่ก่อให้เกิดขึ้น[22]

อ้างอิง แก้

  1. หนังสืออพยพ 20:14, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  2. หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 5:18, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  3. อพยพ 20 เก็บถาวร 2016-03-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, พระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิม, คณะกรรมการคาทอลิกเพื่อคริสตศาสนธรรม แผนกพระคัมภีร์
  4. หนังสือเลวีนิติ 20:10, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  5. หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 22:22, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  6. พระวรสารนักบุญมัทธิว 5:27-32, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  7. จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 6:13-20, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  8. หนังสือเลวีนิติ 20:10, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  9. หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 22:22, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  10. หนังสือซามูเอล ฉบับที่ 2 11:1-17,12:14, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  11. หนังสือเยเรมีย์ 23:10-11, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  12. จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 6:16-18, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  13. หนังสือสุภาษิต 6:32-33, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  14. หนังสือซามูเอล ฉบับที่ 2 12:9-10, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  15. หนังสือโฮเชยา 4:13-14,9:1, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  16. หนังสือโยบ 31:1,7, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  17. พระวรสารนักบุญมัทธิว 19:9, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  18. พระวรสารนักบุญมาระโก 10:11, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  19. จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 5:1-13, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  20. จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 6:9, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  21. จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวกาลาเทีย 5:19-21, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  22. หนังสือวิวรณ์ 17:1-5, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011