สำรอง
| สำรอง | |
|---|---|
| |
| ต้นสำรองในมาเลเซีย | |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Rosids |
| อันดับ: | Malvales |
| วงศ์: | Malvaceae |
| สกุล: | Scaphium |
| สปีชีส์: | S. macropodum |
| ชื่อทวินาม | |
| Scaphium macropodum (Miq.) Buem. | |
สำรอง (อังกฤษ: Malva nut; ชื่อวิทยาศาสตร์: Scaphium macropodium Beaum)หรือ พุงทะลาย หมากจอง เป็นพืชที่อยู่ใน วงศ์ Sterculiaceae หรือ Malvaceae ซึ่งเป็นพืชท้องถิ่นดั้งเดิมในเขตจังหวัดจันทบุรีและตราด[1] และพบได้ในบางจังหวัด เช่น ระยอง กาญจนบุรี ยะลา นราธิวาสและอุบลราชธานี นอกจากในไทยแล้วยังพบได้ใน กัมพูชา อินโดนีเซีย มาเลเซีย สิงคโปร์ และ เวียดนาม
สำรองออกดอกติดผลทุกปีหรือเว้น 1-3 ปี โดยออกดอกในช่วงเดือนธันวาคมถึงมกราคม ผลแก่ประมาณเดือนมีนาคมถึงเมษายน แก่แล้วจะมีแห้ง ผิวเหี่ยวย่นสีน้ำตาล กว้าง 1.0-1.5 เซนติเมตร ยาว 1.5-2.0 เซนติเมตรเมื่อนำผลสำรองมาแช่น้ำ เนื้อบางๆ ที่หุ้มเมล็ด จะดูดน้ำ พองตัวออก มีลักษณะเป็นแผ่นวุ้น เมื่อแยกแผ่นวุ้นออกมา สามารถนำไปแปรรูปได้หลายอย่าง เช่น ยำ ลาบ น้ำพริก แกงจืด สำรองลอยแก้ว น้ำสำรองและสำรองผง โดยแผ่นวุ้นจากสำรองนี้มีสรรพคุณแก้อาการร้อนในและกระหายน้ำ[1]
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 วรัญญา โนนม่วง ชาติชาย ไชยช่วย ทองจวน วิพัฒน์เจริญลาภ และ นฤมล มงคลธนวัฒน์. 2552. การยืดอายุการเก็บรักษาผลสำรองโดยการอบแห้ง[ลิงก์เสีย]. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก. ปีที่ 2 ฉบับที่ 1 มกราคม-มิถุนายน 2552 หน้า 24 – 28
- World Conservation Monitoring Centre 1998. Scaphium macropodium[ลิงก์เสีย]. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. Downloaded on 23 August 2007.