วิสูตร อรรถยุกติ

วิสูตร อรรถยุกติ หรือ อำมาตย์โท หลวงวิสูตรวิรัชชเทศ (พ.ศ. 2446 - พ.ศ. 2517)[1] เป็นอดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศ 2 สมัย ในรัฐบาลของนายพจน์ สารสิน และรัฐบาลของจอมพลถนอม กิตติขจร เป็นอดีตเอกอัคราชทูตไทยประจำหลายประเทศ และเป็นเอกอัครราชทูตไทยคนแรกประจำกรุงสต๊อกโฮล์ม ประเทศสวีเดน อดีตปลัดกระทรวงการต่างประเทศ

วิสูตร อรรถยุกติ
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
ดำรงตำแหน่ง
23 กันยายน พ.ศ. 2500 – 7 สิงหาคม พ.ศ. 2501 (0 ปี 318 วัน)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดพ.ศ. 2446
เสียชีวิตพ.ศ. 2517
คู่สมรสคุณหญิงเผชิญ อรรถยุกติ

ประวัติ

แก้

วิสูตร อรรถยุกติ เดิมชื่อ ถวิล อรรถยุกติ เป็นบุตรของพระยาเผด็จดุลยบดีศรีสรคม เขาสมรสกับคุณหญิงเผชิญ อรรถยุกติ (สกุลเดิม โชติกเสถียร) บุตรสาวคนโตของ นาวาเอก พระวิทยุทูระลิขิต (ทั่ง โชติกเสถียร)

วิสูตร อรรถยุกติ รับราชการในสังกัดกระทรวงการต่างประเทศ เคยดำรงตำแหน่งเอกอัคราชทูตไทยประจำหลายประเทศ และเป็นเอกอัครราชทูตไทยคนแรกประจำกรุงสต๊อกโฮล์ม ประเทศสวีเดน[2] และดำรงตำแหน่งสูงสุด คือ ปลัดกระทรวงการต่างประเทศ[3]

งานการเมือง

แก้

วิสูตร อรรถยุกติ ได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ในปี พ.ศ. 2500[4] ในรัฐบาลของนายพจน์ สารสิน ต่อมาในปี พ.ศ. 2501 ได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศอีกครั้ง ในรัฐบาลของจอมพลถนอม กิตติขจร

วิสูตร ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2502 หลังการรัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2501 ต่อมาเขาได้ลาออกจากตำแหน่งในเดือนพฤษภาคมของปีเดียวกัน[5]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

แก้

วิสูตร อรรถยุกติ ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทั้งไทยและต่างประเทศ ดังนี้

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย

แก้

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. ระเบียบพิธีปฏิบัติทางการทูต และกฎหมายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางกงสุล. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พระจันทร์, 2518
  2. http://thaiembassy.se/en/embassy/list-of-ambassadors/60/
  3. http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2490/D/021/796.PDF
  4. พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งและแต่งตั้งคณะรัฐมนตรี (จำนวน ๒๙ ราย)
  5. "รายงานการประชุมสภาร่างรัฐธรรมนูญ". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-10-29. สืบค้นเมื่อ 2020-05-22.
  6. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๗๔ ตอนที่ ๑๐๗ ง หน้า ๒๙๙๓, ๑๗ ธันวาคม ๒๕๐๐
  7. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๗๔ ตอนที่ ๖ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๖, ๑๒ มกราคม ๒๕๐๐
  8. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๘๒ ตอนที่ ๓๙ ง หน้า ๑๔๐๑, ๑๑ พฤษภาคม ๒๕๐๘
  9. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญช่วยราชการเขตภายใน, เล่ม ๖๐ ตอนที่ ๔๒ ง หน้า ๒๕๓๑, ๑๐ สิงหาคม ๒๔๘๖
  10. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญช่วยราชการเขตภายใน, เล่ม ๖๑ ตอนที่ ๓๓ ง หน้า ๙๓๗, ๓๐ พฤษภาคม ๒๔๘๗
  11. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๖๘ ตอนที่ ๗๕ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑๗๕, ๑๒ ธันวาคม ๒๔๙๔
  12. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความ เรื่อง ให้ประดับตราต่างประเทศ, เล่ม ๕๑ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๑๑๙๔, ๒๒ กรกฎาคม ๒๔๗๗
  13. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง ให้ประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม ๕๖ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๕๕๗, ๒๐ พฤศจิกายน ๒๔๘๒
  14. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความ เรื่อง ให้ประดับตราต่างประเทศ, เล่ม ๕๑ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๖๐๕, ๑๔ ตุลาคม ๒๔๗๗
  15. 15.0 15.1 ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม ๗๒ ตอนที่ ๕๓ ง หน้า ๑๕๘๗, ๑๙ กรกฎาคม ๒๔๙๘
  16. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม ๖๕ ตอนที่ ๖๕ ง หน้า ๑๖๓๑, ๙ พฤศจิกายน ๒๔๙๑
  17. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม ๖๙ ตอนที่ ๒๗ ง หน้า ๑๐๘๓, ๒๙ เมษายน ๒๔๙๕
  18. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม ๗๓ ตอนที่ ๕๐ ง หน้า ๑๗๙๔, ๒๖ มิถุนายน ๒๔๙๙