ลักคี (พม่า: လိုက်ဂီ, ออกเสียง: [laɪ̯ʔ.gì]) เจ้าเมือง หงสาวดี ในปลาย คริสต์ศตวรรษที่ 13 และต้น คริสต์ศตวรรษที่ 14 เขาได้เป็นเจ้าเมืองเมื่อประมาณ ค.ศ. 1296 ภายหลังจาก พระเจ้าฟ้ารั่ว ปฐมกษัตริย์แห่ง อาณาจักรเมาะตะมะ มีชัยชนะเหนือผู้ตั้งตนเป็นกษัตริย์แห่งหงสาวดี พระเจ้าตราพระยา[1] ซึ่งก่อนที่จะได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าเมืองหงสาวดีเขาเคยรับราชการเป็นอัครมหาเสนาบดีแห่งอาณาจักรเมาะตะมะตั้งแต่สถาปนาเมื่อ ค.ศ. 1287 และเคยเป็นหัวหน้าคณะทูตเดินทางไปยังราชสำนักของ พ่อขุนรามคำแหงมหาราช กษัตริย์องค์ที่ 3 แห่ง อาณาจักรสุโขทัย เมื่อประมาณ ค.ศ. 1286–1287 และสุโขทัยให้การสนับสนุนพระเจ้าฟ้ารั่วในประกาศเอกราชจาก อาณาจักรพุกาม[2]

ลักคี
เจ้าเมืองหงสาวดี
ดำรงตำแหน่ง
ประมาณ 1296 – ประมาณ 1307
กษัตริย์พระเจ้าฟ้ารั่ว
ก่อนหน้าตำแหน่งใหม่
ถัดไปไม่ทราบ
อัครมหาเสนาบดีแห่ง เมาะตะมะ
ดำรงตำแหน่ง
30 มกราคม 1287 – ประมาณ 1296
กษัตริย์พระเจ้าฟ้ารั่ว
ก่อนหน้าตำแหน่งใหม่
ถัดไปไม่ทราบ

อ้างอิง

แก้
เชิงอรรถ
  1. Pan Hla 2005: 31
  2. Pan Hla 2005: 24–25
บรรณานุกรม
  • Pan Hla, Nai (1968). Razadarit Ayedawbon (ภาษาพม่า) (8th printing, 2005 ed.). Yangon: Armanthit Sarpay.