ลอมบาร์ด หรือ ลังโกบาร์ด หรือ ลองโกบาร์ด (อังกฤษ: Lombards หรือ Langobards หรือ Longobards, ละติน: Langobardi) เป็นสาขาหนึ่งของกลุ่มชาติพันธุ์เจอร์มานิคที่เดิมมาจากยุโรปเหนือและมาตั้งถิ่นฐานอยู่ที่ลุ่มแม่น้ำดานูบ จากบริเวณนั้นลอมบาร์ดก็เข้ารุกรานจักรวรรดิไบแซนไทน์[1]ในคาบสมุทธอิตาลีในปี ค.ศ. 568 ภายใต้การนำของอัลบอยน์ ลอมบาร์ดก่อตั้งราชอาณาจักรอิตาลีที่รุ่งเรืองมาจนถึงปี ค.ศ. 774 เมื่อถูกพิชิตโดยแฟรงค์

มงกุฎเหล็กแห่งลอมบาร์ดี

อ้างอิง

แก้
  1. CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: The Byzantine Empire[1]

ดูเพิ่ม

แก้