นายกรัฐมนตรีมาเลเซีย
นายกรัฐมนตรีมาเลเซีย (มลายู: Perdana Menteri Malaysia; อักษรยาวี: ڤردان منتري مليسيا) เป็นหัวหน้ารัฐบาลของประเทศมาเลเซีย นายกรัฐมนตรีทำหน้าที่ควบคุมฝ่ายอำนาจบริหารของรัฐบาลกลาง ยังดีเปอร์ตวนอากงทรงแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีที่สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรผู้มีความเห็นว่ามีแนวโน้มสูงสุดที่จะได้รับความไว้วางใจจากสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรส่วนใหญ่ นายกรัฐมนตรีมักจะเป็นผู้นำของพรรคที่ได้รับที่นั่งมากที่สุดในการเลือกตั้งทั่วไป
นายกรัฐมนตรีมาเลเซีย | |
---|---|
Perdana Menteri Malaysia ڤردان منتري مليسيا | |
![]() | |
รัฐบาลมาเลเซีย สำนักนายกรัฐมนตรี | |
การเรียกขาน | ท่านนายกรัฐมนตรี (ไม่ทางการ) ยังอามัตเบอร์โฮร์มัต (ทางการ) เดอะไรต์ออนะระเบิล (ในเครือจักรภพแห่งประชาชาติ) ฮิสเอ็กเซลเลนซี (ทางการทูต) |
สมาชิกของ |
|
รายงานต่อ | รัฐสภา |
จวน | เซอรีเปอร์ดานา ปูตราจายา |
ที่ว่าการ | เปอร์ดานาปูตรา ปูตราจายา |
ผู้แต่งตั้ง | ยังดีเปอร์ตวนอากง |
วาระ | 5 ปี, ต่ออายุได้ |
ตราสารจัดตั้ง | รัฐธรรมนูญมาเลเซีย |
ผู้ประเดิมตำแหน่ง | ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน |
สถาปนา | 31 สิงหาคม 1957 |
เงินตอบแทน | 22,826.65 ริงกิต หรือ 5,106 ดอลลาร์สหรัฐต่อเดือน[1] |
เว็บไซต์ | www |
หลังการสถาปนามาเลเซียในวันที่ 16 กันยายน ค.ศ. 1963 ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน หัวหน้าคณะรัฐมนตรีแห่งสหพันธรัฐมาลายา กลายเป็นนายกรัฐมนตรีมาเลเซียคนแรก
การดำรงตำแหน่ง
แก้ตามรัฐธรรมนูญมาเลเซีย ยังดีเปอร์ตวนอากงจำเป็นต้องแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีให้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะรัฐมนตรี นายกรัฐมนตรีจะต้องเป็นสมาชิกเดวันรักยัต (สภาผู้แทนราษฎร) และตามดุลพินิจของพระมหากษัตริย์ มีแนวโน้มที่จะได้รับความไว้วางใจจากสมาชิกสภาฯ ส่วนใหญ่ นายกรัฐมนตรีจะต้องเป็นพลเมืองมาเลเซียที่ไม่ได้รับสัญชาติโดยการแปลงสัญชาติหรือจดทะเบียน ยังดีเปอร์ตวนอากงจะแต่งตั้งรัฐมนตรีคนอื่น ๆ จากเดวันรักยัตหรือเดวันเนอการา (วุฒิสภา) โดยได้รับคำแนะนำจากนายกรัฐมนตรี
นายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรีจะต้องสาบานตนและลงนามในคำสาบานในการรับตำแหน่งและแสดงความจงรักภักดี รวมถึงสาบานตนว่าจะรักษาความลับต่อหน้ายังดีเปอร์ตวนอากงก่อนจึงจะปฏิบัติหน้าที่ได้ คณะรัฐมนตรีต้องรับผิดชอบต่อรัฐสภามาเลเซียโดยรวม รัฐมนตรีในคณะรัฐมนตรีถูกห้ามไม่ให้ดำรงตำแหน่งอื่น ๆ ที่จะก่อให้เกิดการขัดกันแห่งผลประโยชน์ สำนักนายกรัฐมนตรีเป็นหน่วยงานและกระทรวงที่นายกรัฐมนตรีปฏิบัติหน้าที่และมีอำนาจ
ในกรณีที่รัฐบาลไม่สามารถผ่านร่างกฎหมายการจัดสรรงบประมาณผ่านสภาผู้แทนราษฎรได้ หรือเมื่อสภาผู้แทนราษฎรลงมติ "ไม่ไว้วางใจ" รัฐบาล นายกรัฐมนตรีจะต้องลาออกทันทีตามระเบียบแบบแผน รัฐมนตรีทุกคนดำรงตำแหน่งตามพระราชประสงค์ของยังดีเปอร์ตวนอากง เว้นแต่พระมหากษัตริย์จะเพิกถอนการแต่งตั้งรัฐมนตรีคนใดคนหนึ่งตามคำแนะนำของนายกรัฐมนตรี
หลังจากการลาออกในสถานการณ์อื่น ๆ การพ่ายแพ้ในการเลือกตั้ง หรือการเสียชีวิตของนายกรัฐมนตรี โดยทั่วไปแล้ว ยังดีเปอร์ตวนอากงจะแต่งตั้งผู้นำคนใหม่ของพรรครัฐบาลหรือพรรคร่วมรัฐบาลเป็นนายกรัฐมนตรีคนใหม่
รายชื่อ
แก้ตัวช่วยสี (สำหรับกลุ่มการเมือง/พรรคการเมือง):
พรรคพันธมิตร (2) บารีซันนาซีโยนัล (6) ปากาตันฮาราปัน (2) เปอรีกาตันนาซีโยนัล (1)
ลำดับ | รูปภาพ | ชื่อ (เกิด–เสียชีวิต) เขตเลือกตั้ง |
ดำรงตำแหน่ง | อาณัติ[a] | พรรค[b] | รัฐบาล | พระมหากษัตริย์ | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เข้ารับตำแหน่ง | พ้นจากตำแหน่ง | ระยะเวลา | ||||||||
1 | ฮิสไฮเนส ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน تونکو عبد الرحمن (1903–1990) สส. จากกัวลาเกอดะฮ์ |
31 สิงหาคม 1957 |
22 กันยายน 1970 |
13 ปี 23 วัน | 1955 | พันธมิตร (อุมโน) | ระฮ์มันที่ 1 | อับดุล ระฮ์มัน
| ||
1959 | ระฮ์มันที่ 2 | |||||||||
1964 | ระฮ์มันที่ 3 | |||||||||
1969 | ระฮ์มันที่ 4 | |||||||||
2 | ตุน ฮาจี อับดุล ราซัก ฮุซเซน عبد الرزاق حسين (1922–1976) สส. จากเปอกัน |
22 กันยายน 1970 |
14 มกราคม 1976[c] |
5 ปี 115 วัน | – | พันธมิตร (อุมโน) | ราซักที่ 1 | อับดุล ฮาลิม
| ||
1974 | BN (อุมโน) | ราซักที่ 2 | ||||||||
3 | ตุน ฮุซเซน อนน์ حسين عون (1922–1990) สส. จากซรีกาดิง |
15 มกราคม 1976 |
16 กรกฎาคม 1981 |
5 ปี 183 วัน | – | BN (อุมโน) | ฮุซเซนที่ 1 | ยะฮ์ยา เปตรา
| ||
1978 | ฮุซเซนที่ 2 | |||||||||
4 | ตุน ดร. มาฮาดีร์ โมฮามัด محاضير محمد (เกิด ค.ศ. 1925) สส. จากกูบังปาซู |
16 กรกฎาคม 1981 |
30 ตุลาคม 2003 |
22 ปี 107 วัน | — | BN (อุมโน) | มาฮาดีร์ที่ 1 | อะฮ์มัด ชะฮ์
| ||
1982 | มาฮาดีร์ที่ 2 | |||||||||
1986 | มาฮาดีร์ที่ 3 | |||||||||
1990 | มาฮาดีร์ที่ 4 | |||||||||
1995 | มาฮาดีร์ที่ 5 | |||||||||
1999 | มาฮาดีร์ที่ 6 | |||||||||
5 | ตุน อับดุลละฮ์ อะฮ์มัด บาดาวี عبد الله أحمد بدوي (1939–2025) สส. จากเกอปาลาบาตัซ |
31 ตุลาคม 2003 |
3 เมษายน 2009 |
5 ปี 155 วัน | — | BN (อุมโน) | อับดุลละฮ์ที่ 1 | ซีราจุดดิน
| ||
2004 | อับดุลละฮ์ที่ 2 | |||||||||
2008 | อับดุลละฮ์ที่ 3 | |||||||||
6 | ดาโต๊ะ ซรี ฮาจี นาจิบ ราซัก نجيب رزاق (เกิด ค.ศ. 1953) สส. จากเปอกัน |
3 เมษายน 2009 |
9 พฤษภาคม 2018 |
9 ปี 37 วัน | — | BN (อุมโน) | นาจิบที่ 1 | มีซัน ไซนัล อาบีดิน
| ||
2013 | นาจิบที่ 2 | |||||||||
7 | ตุน ดร. มาฮาดีร์ โมฮามัด محاضير محمد (เกิด ค.ศ. 1925) สส. จากลังกาวี |
10 พฤษภาคม 2018 |
24 กุมภาพันธ์ 2020 |
1 ปี 291 วัน | 2018 | PH (เบอร์ซาตู) | มาฮาดีร์ที่ 7 | มูฮัมมัดที่ 5
| ||
ในช่วงเวลาดังกล่าว มาฮาดีร์ โมฮามัด นายกรัฐมนตรีคนปัจจุบัน ดำรงตำแหน่งรักษาการนายกรัฐมนตรี (24 กุมภาพันธ์ – 1 มีนาคม 2020) | อับดุลละฮ์ | |||||||||
8 | ตัน ซรี ดาโต๊ะ ฮาจี มุฮ์ยิดดิน ยัซซิน محيي الدين ياسين (เกิด ค.ศ. 1947) สส. จากปาโกะฮ์ |
1 มีนาคม 2020 |
16 สิงหาคม 2021 |
1 ปี 169 วัน | — | PN (เบอร์ซาตู) | มุฮ์ยิดดิน | |||
ในช่วงเวลาดังกล่าว มุฮ์ยิดดิน ยัซซิน นายกรัฐมนตรีคนปัจจุบัน ดำรงตำแหน่งรักษาการนายกรัฐมนตรี (16–21 สิงหาคม 2021) | ||||||||||
9 | ดาโต๊ะ ซรี อิซมาอิล ซับรี ยักกบ إسماعيل صبري يعقوب (เกิด ค.ศ. 1960) สส. จากเบอรา |
21 สิงหาคม 2021 |
24 พฤศจิกายน 2022 |
1 ปี 96 วัน | — | BN (อุมโน) | อิซมาอิล ซับรี | |||
10 | ดาโต๊ะ เซอรี อันวาร์ อิบราฮิม أنوار إبراهيم (เกิด ค.ศ. 1947) สส. จากตัมบุน |
24 พฤศจิกายน 2022 |
ดำรงตำแหน่ง | 2 ปี 154 วัน | (2022) | PH (พีเคอาร์) | อันวาร์ | อับดุลละฮ์
|
หมายเหตุ
แก้- ↑ รายละเอียดในส่วนอาณัติ:
- 1955ปี
- ระบุการเลือกตั้งทั่วไปที่รัฐบาลได้รับชัยชนะหรือนำไปสู่การจัดตั้งรัฐบาล (ปีเชื่อมโยงกับบทความการเลือกตั้ง);
- (2022)ปีในวงเล็บ
- ระบุการเลือกตั้งที่ไม่มีพรรคการเมืองหรือกลุ่มพันธมิตรใดได้รับชัยชนะเหนือเสียงข้างมากในรัฐสภา (ปีเชื่อมโยงกับบทความการเลือกตั้ง);
- —ยัติภาค
- ระบุการจัดตั้งรัฐบาลเสียงข้างมากโดยไม่มีการเลือกตั้ง
- ↑ คอลัมน์นี้ระบุชื่อพรรคของนายกรัฐมนตรีเท่านั้น รัฐบาลอาจเป็นกลุ่มพันธมิตรที่ซับซ้อนซึ่งประกอบด้วยพรรคการเมืองและพรรคอิสระหลายพรรค ซึ่งไม่ได้ระบุไว้ในนี้
- ↑ เสียชีวิตขณะดำรงตำแหน่ง
อดีตนายกรัฐมนตรีที่ยังมีชีวิตอยู่
แก้- อดีตนายกรัฐมนตรีที่ยังมีชีวิตอยู่
อ้างอิง
แก้- ↑ "CPPS Policy Factsheet: Remuneration of Elected Officials in Malaysia" (PDF). Centre for Public Policy Studies. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 11 May 2016. สืบค้นเมื่อ 11 May 2016.