ฟุตบอลหญิงทีมชาติแคนาดา
ฟุตบอลหญิงทีมชาติแคนาดา (ฝรั่งเศส: Équipe du Canada féminine de soccer) เป็นทีมฟุตบอลหญิงตัวแทนของประเทศแคนาดา อยู่ภายใต้การดูแลของสมาคมฟุตบอลแคนาดาและเข้าร่วมแข่งขันในรายการที่จัดขึ้นโดยคอนคาแคฟ
| สมาคม | สมาคมฟุตบอลแคนาดา | ||
|---|---|---|---|
| สมาพันธ์ | คอนคาแคฟ (อเมริกาเหนือ อเมริกากลางและแคริบเบียน) | ||
| หัวหน้าผู้ฝึกสอน | เบฟ พรีสต์แมน | ||
| กัปตัน | คริสติน ซินแคลร์ | ||
| ติดทีมชาติสูงสุด | คริสติน ซินแคลร์ (310) | ||
| ทำประตูสูงสุด | คริสติน ซินแคลร์ (189) | ||
| รหัสฟีฟ่า | CAN | ||
|
| |||
| อันดับฟีฟ่า | |||
| อันดับปัจจุบัน | 10  3 (สิงหาคม 25, 2023)[1] | ||
| อันดับสูงสุด | 4 (สิงหาคม–ธันวาคม ค.ศ. 2016, มิถุนายน ค.ศ. 2017, มีนาคม ค.ศ. 2018) | ||
| อันดับต่ำสุด | 13 (ธันวาคม ค.ศ. 2005) | ||
| เกมระดับนานาชาติครั้งแรก | |||
 สหรัฐ 2–0 แคนาดา .svg){kind=small} (เบลน สหรัฐ; 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1986) | |||
| ชนะสูงสุด | |||
แคนาดา 21–0 ปวยร์โตรีโก  (เอโทบิโก รัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา; 28 สิงหาคม ค.ศ. 1998) | |||
| แพ้สูงสุด | |||
| สหรัฐ 9–1 แคนาดา (แดลลัส สหรัฐ; 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1995) สหรัฐ 9–1 แคนาดา (ซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลีย; 2 มิถุนายน ค.ศ. 2000)  นอร์เวย์ 9–1 แคนาดา (Honefoss ประเทศนอร์เวย์; 19 มิถุนายน ค.ศ. 2001) | |||
| ฟุตบอลโลก | |||
| เข้าร่วม | 7 (ครั้งแรกใน 1995) | ||
| ผลงานดีที่สุด | อันดับที่ 4 (2003) | ||
| คอนคาแคฟวีเมนส์โกลด์คัพ | |||
| เข้าร่วม | 9 (ครั้งแรกใน 1991) | ||
| ผลงานดีที่สุด | ชนะเลิศ (1998, 2010) | ||
| โอลิมปิกฤดูร้อน | |||
| เข้าร่วม | 4 (ครั้งแรกใน 2008) | ||
| ผลงานดีที่สุด |  เหรียญทอง: (2020) | ||
แคนาดาเริ่มมีผลงานที่โดดเด่นในระดับนานาชาติในการแข่งขันฟุตบอลโลกหญิง 2003 ซึ่งทีมได้อันดับที่สี่หลังจากแพ้ในนัดชิงเหรียญทองแดงให้กับสหรัฐ[2] แคนาดาได้เข้าร่วมแข่งขันฟุตบอลในโอลิมปิกฤดูร้อนครั้งแรกในปี 2008 ซึ่งพวกเขาสามารถเข้าถึงรอบก่อนรองชนะเลิศ[3] แคนาดาชนะเลิศคอนคาแคฟวีเมนส์โกลด์คัพสองสมัย ได้รับเหรียญทองโอลิมปิกหนึ่งสมัยในปี 2020 ที่โตเกียว และได้รับเหรียญทองแดงโอลิมปิกอีกสองครั้งในปี 2012 ที่พวกเขาแพ้ฝรั่งเศสที่คอเวนทรี 1–0 และในปี 2016 ที่พวกเขาแพ้เจ้าภาพอย่างบราซิลที่เซาเปาลู 2–1[4]
แฟนฟุตบอลหญิงทีมชาติแคนาดาส่วนใหญ่มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับทีมชาติรุ่นอายุไม่เกิน 20 ปี (ไม่เกิน 19 ปีก่อน ค.ศ. 2006) โดยมีส่วนจากการที่แคนาดาเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันฟุตบอลโลกหญิงเยาวชนอายุไม่เกิน 19 ปี ในปี 2002 ซึ่งแคนดาได้เหรียญเงินต่อหน้าผู้ชม 47,784 คนที่สนามกีฬาเครือจักรภพในเอ็ดมันตัน รัฐแอลเบอร์ตา[5] แคนาดายังเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันฟุตบอลโลกหญิง 2015 ที่พวกเขาตกรอบก่อนรองชนะเลิศหลังแพ้อังกฤษ ในครั้งนั้น มีผู้ชมตลอดทั้งทัวร์นาเมนต์ 1,353,506 คน และมีผู้ชมที่ดูทีมชาติแคนาดาถึง 54,027 คน[6]
เกียรติประวัติ
แก้
อ้างอิง
แก้- ↑ "The FIFA/Coca-Cola Women's World Ranking". FIFA. สิงหาคม 25, 2023. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 25, 2023.
- ↑ "Canadian soccer timeline from 2001 to 2004". Canada Soccer. May 27, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-12. สืบค้นเมื่อ October 11, 2016.
- ↑ "Canadian soccer timeline from 2005 to 2008". Canada Soccer. May 27, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-10. สืบค้นเมื่อ October 11, 2016.
- ↑ FIFA.com. "Women's Olympic Football Tournament, Rio 2016 - Matches - FIFA". FIFA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-02-27. สืบค้นเมื่อ February 26, 2017.
- ↑ FIFA.com. "FIFA U-19 Women's World Championship Canada 2002 - Matches - Canada-USA - FIFA". FIFA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-02-27. สืบค้นเมื่อ February 26, 2017.
- ↑ "Key figures from the FIFA Women's World Cup Canada 2015". FIFA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-05-15. สืบค้นเมื่อ July 14, 2015.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
