พระเวสสภูพุทธเจ้า
พระเวสสภูพุทธเจ้า เป็นพระพุทธเจ้าที่ตรัสรู้เมื่อ 31 กัปที่แล้ว[1] นับเป็นพระองค์ที่ 21 ในพุทธวงศ์ของพระโคตมพุทธเจ้า[2]
| พระเวสสภูพุทธเจ้า | |
|---|---|
| สันสกฤต | विश्वभू |
| บาลี | वेस्सभू |
| พม่า | ဝေဿဘူဘုရား |
| จีน | 毗舍婆佛 |
| ญี่ปุ่น | 毘舎浮仏 |
| เกาหลี | 비사부불 |
| ทิเบต | ཐམས་ཅད་སྐྱོབ་ |
| เวียดนาม | Phật Tỳ Xá Phù |
| ข้อมูล | |
| นับถือใน | เถรวาท |
 สถานีย่อยพระพุทธศาสนา | |
พระประวัติ แก้
คัมภีร์มธุรัตถวิลาสินีระบุว่า หลังจากที่พระเวสสภูโพธิสัตว์จุติจากการเป็นท้าวสันดุสิตแล้ว ได้ทรงปฏิสนธิในครรภ์ของพระนางยสวดี พระอัครมเหสีในพระเจ้าสุปปตีตะแห่งกรุงอโนมะ ได้รับพระนามว่าเจ้าชายเวสสภู เมื่อเจริญพระชนม์ขึ้นได้เสกสมรสกับพระนางสุจิตตา มีพระโอรสด้วยกันพระองค์หนึ่งชื่อเจ้าชายสุปปพุทธะ
เมื่อพระชนมายุได้ 6,000 พรรษา ได้ทอดพระเนตรเห็นเทวทูต 4 จึงตัดสินพระทัยทรงพระวอทองออกผนวช พร้อมด้วยข้าราขบริพาร 70,000 คน ตามเสด็จออกบวชด้วย บำเพ็ญอยู่ 6 เดือนจึงตรัสรู้ แล้วออกประกาศพระศาสนา ทรงตั้งพระโสณะและพระอุตตระเป็นพระอัครสาวก พระอุปสันตะเป็นพระพุทธอุปัฏฐาก พระรามาและพระสมาลาเป็นคู่พระอัครสาวิกา
พระเวสสภูพุทธเจ้า เสด็จดับขันธปรินิพพานที่เขมมิคทายวัน กรุงอุสภวดี สิริพระชนมายุได้ 60,000 พรรษา[1]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 มธุรัตถวิลาสินี, เวสสภูพุทธวงศ์, อรรถกถา ขุททกนิกาย พุทธวงศ์
- ↑ พุทธวงศ์, พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๕ ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ -พุทธวังสะ-จริยาปิฎก