ผูเอ่อร์
ผูเอ่อร์ (จีน: 普洱市; พินอิน: Pǔ'ěr Shì) เป็นนครระดับจังหวัดแห่งหนึ่งในตอนใต้ของมณฑลยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน ชื่อเมืองผูเอ่อร์มีมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1729 ต่อมาได้เปลี่ยนเป็น ซือเหมา ในปี ค.ศ. 1950 หลังจากการปฏิวัติคอมมิวนิสต์ แต่ได้กลับมาใช้ชื่อ ผูเอ่อร์ เหมือนเดิมในปี ค.ศ. 2007 และให้เขตเมืองที่เป็นศูนย์กลางการบริหารของผูเอ่อร์ชื่อว่า เขตซือเหมา ซึ่งเป็นชื่อเดิมของจังหวัด การเปลี่ยนชื่อนี้ส่งผลต่อขนาดพื้นที่การผลิตชาผูเอ่อร์ ผลิตภัณฑ์หลักของภูมิภาค ในปี ค.ศ. 2007 ราคาชาผูเอ่อร์ตกต่ำครั้งใหญ่ เป็นเหตุทำให้เศรษฐกิจในจังหวัดอยู่ในวิกฤตอย่างรุนแรง[4] แต่ราคาก็ได้ฟื้นตัวในเวลาต่อมา และยังคงมีส่วนสำคัญในการสร้างรายได้ในจังหวัด
ผูเอ่อร์ 普洱市 | |
|---|---|
.png) ที่ตั้งของผูเอ่อร์ ในมณฑลยูนนาน | |
  ผูเอ่อร์ ที่ตั้งของตัวเมืองในมณฑลยูนนาน | |
| พิกัด (เขตซือเหมา): 22°47′13″N 100°58′37″E / 22.787°N 100.977°E | |
| ประเทศ | สาธารณรัฐประชาชนจีน |
| มณฑล | ยูนนาน |
| GB/T 2260 CODE | 530800 |
| ศูนย์กลางการปกครอง | เขตซือเหมา |
| เขตการปกครอง | |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 45,385 ตร.กม. (17,523 ตร.ไมล์) |
| ความสูง[1] | 1,306 เมตร (4,285 ฟุต) |
| ความสูงจุดสูงสุด | 3,306 เมตร (10,846 ฟุต) |
| ความสูงจุดต่ำสุด | 376 เมตร (1,234 ฟุต) |
| ประชากร | |
| • ทั้งหมด | 2,360,000 คน |
| • ความหนาแน่น | 52 คน/ตร.กม. (130 คน/ตร.ไมล์) |
| เขตเวลา | UTC+8 (เวลามาตรฐานจีน) |
| รหัสไปรษณีย์ | 665000 |
| รหัสพื้นที่ | 0879 |
| รหัส ISO 3166 | CN-YN-08 |
| ป้ายทะเบียนรถ | 云J |
| เว็บไซต์ | www |
| สำนักสถิติมณฑลยูนนาน[2] เว็บไซต์มณฑลยูนนาน[3] | |
ภูมิศาสตร์
แก้ผูเอ่อร์ตั้งอยู่ทางใต้ของมณฑลยูนนาน มีแม่น้ำโขงไหลผ่านทางตะวันตกของจังหวัด (ในประเทศจีนเรียกว่าแม่น้ำหลานชาง) มีอาณาเขตติดต่อกับยูวีซีทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ หงเหอทางทิศตะวันออก สิบสองปันนาทางทิศใต้ หลินชางทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ และต้าหลี่กับฉู่สยงทางทิศเหนือ รวมทั้งติดต่อกับจังหวัดเดี่ยนเบียนของประเทศเวียดนาม แขวงพงสาลีของประเทศลาว และรัฐฉานของประเทศพม่า ทำให้เป็นจังหวัดเดียวในมณฑลยูนนานที่มีพรมแดนติดทั้งสามประเทศ ภูมิประเทศเป็นเทือกเขาครอบคลุมพื้นที่ร้อยละ 98.3% ของจังหวัด เช่นเดียวกับพื้นที่ส่วนมากของมณฑล ผูเอ่อร์มีความสูงจากระดับน้ำทะเลตั้งแต่ 376 เมตร ถึง 3,306 เมตร[1]
เขตการปกครอง
แก้| แผนที่ | |||||
|---|---|---|---|---|---|
อำเภอปกครองตนเอง
หนิงเอ่อร์ อำเภอปกครองตนเอง
เจิ้นหยวน อำเภอปกครองตนเอง
จิ่งตง อำเภอปกครองตนเอง
จิ๋งกู่ อำเภอปกครองตนเอง
มั่วเจียง อำเภอปกครองตนเอง
ซีเหมิง อำเภอปกครองตนเอง
หลานชาง อำเภอปกครองตนเอง
เจียงเฉิง | |||||
| ชื่อ | อักษรจีน | พินอิน | ประชากร (ประมาณการณ์ ค.ศ. 2003) |
พื้นที่ (ตร.กม.) | ความหนาแน่น (คน/ตร.กม.) |
| เขตซือเหมา | 思茅区 | Sīmáo Qū | 200,000 | 4,093 | 49 |
| อำเภอปกครองตนเองชนชาติฮาหนีและอี๋ หนิงเอ่อร์ | 宁洱哈尼族彝族自治县 | Níng'ěr Hānízú Yízú Zìzhìxiàn | 190,000 | 3,670 | 52 |
| อำเภอปกครองตนเองชนชาติฮาหนี มั่วเจียง | 墨江哈尼族自治县 | Mòjiāng Hānízú Zìzhìxiàn | 350,000 | 5,459 | 64 |
| อำเภอปกครองตนเองชนชาติอี๋ จิ่งตง | 景东彝族自治县 | Jǐngdōng Yízú Zìzhìxiàn | 350,000 | 4,532 | 77 |
| อำเภอปกครองตนเองชนชาติไทและอี๋ จิ๋งกู่ | 景谷傣族彝族自治县 | Jǐnggǔ Dǎizú Yízú Zìzhìxiàn | 290,000 | 7,777 | 37 |
| อำเภอปกครองตนเองชนชาติอี๋ ฮาหนี และลาหู่ เจิ้นหยวน | 镇沅彝族哈尼族拉祜族自治县 | Zhènyuán Yízú Hānízú Lāhùzú Zìzhìxiàn | 200,000 | 4,223 | 47 |
| อำเภอปกครองตนเองชนชาติฮาหนีและอี๋ เจียงเฉิง | 江城哈尼族彝族自治县 | Jiāngchéng Hānízú Yízú Zìzhìxiàn | 90,000 | 3,476 | 26 |
| อำเภอปกครองตนเองชนชาติไท ลาหู่ และว้า เมืองแลม (เมิ่งเหลียน) | 孟连傣族拉祜族佤族自治县 | Mènglián Dǎizú Lāhùzú Wǎzú Zìzhìxiàn | 110,000 | 1,957 | 56 |
| อำเภอปกครองตนเองชนชาติลาหู่ หลานชาง | 澜沧拉祜族自治县 | Láncāng Lāhùzú Zìzhìxiàn | 470,000 | 8,807 | 53 |
| อำเภอปกครองตนเองชนชาติว้า ซีเหมิง | 西盟佤族自治县 | Xīméng Wǎzú Zìzhìxiàn | 80,000 | 1,391 | 58 |
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 "普洱城市介绍以及其后背景分析——中国天气网 最好最全面天气预报信息资讯平台". Weather China. สืบค้นเมื่อ 2012-06-30.
- ↑ "云南省统计局". yn.gov.cn. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-12. สืบค้นเมื่อ 2018-12-15.
- ↑ "云南省人民政府门户网站". Yunnan People's Government.
- ↑ Jacobs, Andrew. "A County in China sees Its Fortune in Tea Leaves until a Bubble Bursts, International Herald Tribune, January 17, 2009". New York Times.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
 | บทความประเทศจีน ประวัติศาสตร์จีน หรือภาษาจีนนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |