บอมเบอร์แมน '94 (ญี่ปุ่น: ボンバーマン'94; อังกฤษ: Bomberman '94) เป็นวิดีโอเกมจากซีรีส์บอมเบอร์แมน ซึ่งพัฒนาและเผยแพร่โดยฮัดสันซอฟต์สำหรับพีซี เอนจิน และวางจำหน่ายเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม ค.ศ. 1993 ในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งต่อมาได้รับการพัฒนาขึ้นใหม่โดยเวสโตน และเผยแพร่อีกครั้งโดยเซกาในฐานะเมกาบอมเบอร์แมน (อังกฤษ: Mega Bomberman) ในเซกา เมกาไดรฟ์/เจเนซิสเมื่อปี ค.ศ. 1994 ในพื้นที่อื่น ๆ ซึ่งบอมเบอร์แมน '94 เวอร์ชันพีซี เอนจิน ได้วางจำหน่ายนอกประเทศญี่ปุ่นในเวลาต่อมาผ่านระบบเวอร์ชวลคอนโซลของวี และระบบเพลย์สเตชัน เน็ตเวิร์ก ของเพลย์สเตชัน 3

บอมเบอร์แมน '94
ภาพปกเวอร์ชันเมกาไดรฟ์ยุโรป
ผู้พัฒนาฮัดสันซอฟต์
เวสโตน (เมกาไดรฟ์/เจเนซิส)
ผู้จัดจำหน่ายฮัดสันซอฟต์
เซกา (เมกาไดรฟ์/เจเนซีส)
โคนามิ (วียู)
กำกับโยชิยูกิ คาวางูจิ
อำนวยการผลิตฮิโรกิ ชิมาดะ
ออกแบบชินอิจิ นากาโมโตะ
ศิลปินโชจิ มิซูโนะ
แต่งเพลงจุง ชิกูมะ
ชุดบอมเบอร์แมน
เครื่องเล่นพีซี เอนจิน, เซกา เมกาไดรฟ์/เจเนซิส, วี, วียู, โทรศัพท์เคลื่อนที่
วางจำหน่ายพีซี เอนจิน
เมกาไดรฟ์/เจเนซิส
เวอร์ชวลคอนโซล
โทรศัพท์เคลื่อนที่
เพลย์สเตชัน เน็ตเวิร์ก
แนวแอ็กชัน, วงกต
รูปแบบผู้เล่นเดี่ยว, หลายผู้เล่น

เกมดังกล่าวรองรับโหมดผู้เล่นเดี่ยวและหลายผู้เล่น ในโหมดผู้เล่นเดี่ยว ผู้เล่นจะหาเส้นทางผ่านวงกตหลายด่าน, ทำลายสิ่งมีชีวิตด้วยระเบิด ส่วนในโหมดหลายผู้เล่น ผู้เล่นเอาชนะกันและกันด้วยระเบิด

สำหรับพอร์ตเมกาไดรฟ์/เจเนซิสนั้นมีความแตกต่างบางประการ เช่น ตัวเลือกน้อยลงในในโหมดหลายผู้เล่น และเพลงที่แตกต่างกัน (ตัวอย่างเช่น เพลงของแจมมิงจังเกิลได้รับการนำกลับมาใช้ซ้ำในฐานะด่านแรกของซูเปอร์บอมเบอร์แมน 4 แต่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับเวอร์ชันอื่น ๆ)

บอมเบอร์แมน '94 ต้นตำรับได้วางจำหน่ายครั้งแรกนอกประเทศญี่ปุ่นในระบบเวอร์ชวลคอนโซลในทวีปอเมริกาเหนือ[4][5] ส่วนพอร์ตสำหรับโทรศัพท์เคลื่อนที่เปิดตัวในปี ค.ศ. 2008 (โดยเปลี่ยนชื่อเป็นบอมเบอร์แมน '08) และเกมภาคก่อนอย่างบอมเบอร์แมน '93 ได้รับการวางจำหน่ายแทนเมื่อบอมเบอร์แมน '94 วางจำหน่ายในระบบเวอร์ชวลคอนโซลของญี่ปุ่น[6]

ทั้งนี้ บอมเบอร์แมน '94 ได้รับการวางจำหน่ายในระบบเพลย์สเตชัน เน็ตเวิร์ก ของญี่ปุ่นเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม ค.ศ. 2009 สำหรับเล่นในเพลย์สเตชัน 3 และเพลย์สเตชัน พอร์เทเบิล[7] ซึ่งต่อมาได้รับการเผยแพร่ในทวีปอเมริกาเหนือเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน ค.ศ. 2011

โครงเรื่อง แก้

ชาวแพลเนตบอมเบอร์อาศัยอยู่อย่างสงบสุข โดยได้รับการคุ้มครองจากวิญญาณทั้งห้า จนกระทั่งบิวเกลียร์ผู้ชั่วร้ายและกองทัพหุ่นยนต์ของเขาบุกเข้ามา ภาพวิญญาณซึ่งเป็นแหล่งที่มาของพลังเวทมนตร์ของวิญญาณ ได้ถูกทำลายและแยกแพลเนตบอมเบอร์ออกเป็นห้าส่วน ซึ่งบอมเบอร์แมนได้มาถึงเพื่อฟื้นฟูสภาพของภาพวิญญาณ และทำให้แพลเนตบอมเบอร์รวมกันอีกครั้ง

รูปแบบการเล่น แก้

เกมดังกล่าวตั้งอยู่ในหกพื้นที่ ได้แก่ แจมมิงจังเกิล, เวกซิงวอลเคโน, สแลมมิงซี, แครงกิงคาสเซิล, แธรชชิงทุนดรา และดาวหางประดิษฐ์ของบิวเกลียร์ เนื่องจากเมกาไดรฟ์และเจเนซิสไม่มีพอร์ตคอนโทรลเลอร์ที่ห้า เมกาบอมเบอร์แมนจึงรองรับผู้เล่นสี่คนเท่านั้นแทนที่จะเป็นห้าคน นี่เป็นเกมแรกในซีรีส์ที่ใช้การออกแบบที่ทันสมัยของไวต์บอมเบอร์แมน บอมเบอร์แมน '94 ยังแนะนำลูอีที่ปรากฏในซีรีส์ นอกจากนี้ บอมเบอร์แมน '94 ยังแนะนำตัวละครที่กลับมาอีกหลายตัว เช่น บอมเบอร์หญิงและเด็ก (ซึ่งเป็นสกินหลายผู้เล่น) เรด/กรีน/บลูบอมเบอร์ และตัวร้ายรอง ซึ่งอาจเกิดจากการรวมสกิน "ปกติ" เข้ากับสีที่สอดคล้องกัน

เดโมเทคโนโลยีแฟกเตอร์ไฟฟ์ แก้

ก่อนที่โปรเจกต์เมกาบอมเบอร์แมนจะได้รับการกำหนดเป้าหมายในฐานะพอร์ตเมกาไดรฟ์/เจเนซิสของบอมเบอร์แมน '94 แฟกเตอร์ไฟฟ์ได้รับการขอร้องโดยบริษัทฮัดสันให้พัฒนาสิ่งที่จะเป็นภาคแรกของซีรีส์บอมเบอร์แมนสำหรับระบบเมกาไดรฟ์/เจเนซิส ซึ่งมีชื่อรหัสแล้วคือเมกาบอมเบอร์แมน เพื่อเป็นการพิสูจน์แนวคิด แฟกเตอร์ไฟฟ์ได้นำเสนอการสาธิตเทคโนโลยีที่อนุญาตให้ผู้เล่นแปดคนเล่นและต่อสู้ในเวลาเดียวกันโดยใช้เซกาทีมเพลเยอร์อะแดปเตอร์สองตัว บริษัทฮัดสันรู้สึกประทับใจกับชิ้นงานนี้ แต่ในที่สุดพวกเขาก็พิจารณางานใหม่และอนุญาตโครงการเมกาบอมเบอร์แมนให้กับเวสโตน โค. ซึ่งเป็นผู้สร้างซีรีส์วันเดอร์บอยเพื่อทำการแปลงบอมเบอร์แมน '94 สำหรับพีซีเอนจินโดยตรง สู่ระบบเมกาไดรฟ์/เจเนซิส เพื่อให้บริษัทเซกาได้เป็นผู้เผยแพร่[8]

การตอบรับ แก้

การตอบรับ
คะแนนปฏิทรรศน์
สิ่งพิมพ์เผยแพร่คะแนน
อิเล็กทรอนิกเกมมิงมันทลี6.5/10 (เจเนซิส)[9]
เนกซ์เจเนอเรชัน      (เจเนซิส)[10]

นิตยสารเกมโปรได้ให้บทวิจารณ์ในเชิงบวกแก่เวอร์ชันเจเนซิส โดยสรุปว่า "เลเวลใหม่, ศัตรูใหม่ และสัมผัสใหม่ ๆ มากมายทำให้เกมนี้เป็นหนึ่งในเหล่าบอมเบอร์ที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา" พวกเขารู้สึกถูกใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเลเวลใหม่ และการเพิ่มพลังของสัตว์[11] ผู้วิจารณ์ของนิตยสารอิเล็กทรอนิกส์เกมมิงมันทลีได้รับการแบ่งการวิจารณ์ ในขณะที่เอ็ด เซมเรด และซูชิ-เอกซ์ ได้ตอบสะท้อนต่อเกมโปรว่าเลเวลใหม่และการเพิ่มพลังของสัตว์ทำให้ส่วนประกอบของบอมเบอร์แมนภาคใหม่นั้นแข็งแกร่ง ส่วนแดนยอน คาร์เพนเทอร์ และอัล มานูเอล ต่างรู้สึกว่ามันไม่ได้แตกต่างจากเวอร์ชันซูเปอร์แฟมิคอมมากพอที่จะคุ้มค่าต่อการได้รับ[9] ในทางตรงกันข้าม ผู้วิจารณ์สำหรับนิตยสารเนกซ์เจเนอเรชันแย้งว่าเกมดังกล่าวแตกต่างจากเวอร์ชันซูเปอร์แฟมิคอมมากเกินไป และการเพิ่มพลังและสัตว์แบบใหม่ทำให้ "ความเรียบง่ายที่สวยงามของต้นฉบับ" หายไป อย่างไรก็ตาม เขาแนะนำให้ "เจ้าของเครื่องเจเนซิสใด ๆ เล่นกับเพื่อนสามคน ด้วยมัลติแทปหนึ่งตัว"[10]

หมายเหตุ แก้

  1. วันที่เผยแพร่รายงานแตกต่างกันไป แหล่งข่าวแนะนำอย่างใดอย่างหนึ่งในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1995[1] หรือมีนาคม ค.ศ. 1995[2]

อ้างอิง แก้

  1. "Mega Bomberman". Vol. 8 no. 1. Electronic Gaming Monthly. January 1995. p. 222. {{cite magazine}}: Cite magazine ต้องการ |magazine= (help)
  2. "InfoTrak". Vol. 8 no. 2. Game Players. February 1995. p. 11. {{cite magazine}}: Cite magazine ต้องการ |magazine= (help)
  3. "Mega Drive Review: Mega Bomberman". No. 11. Sega Magazine. November 1994. p. 84. {{cite magazine}}: Cite magazine ต้องการ |magazine= (help)
  4. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-02. สืบค้นเมื่อ 2021-03-11.
  5. https://www.nintendo.com/games/detail/bomberman-94-wii-u
  6. Miller, Ross (2006-11-01). "Comparing the Virtual Console launch by region". Joystiq. สืบค้นเมื่อ 2018-09-06.
  7. Fletcher, JC (2009-07-15). "Japan's PlayStation Network Offering PC Engine Games". Joystiq. สืบค้นเมื่อ 2018-09-06.
  8. McFerran, Damien (July 21, 2017). "Factor 5 Almost Ported Super Castlevania IV To The Sega Mega Drive". Nintendo Life (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). Nlife Media. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-18. สืบค้นเมื่อ 2020-12-07.
  9. 9.0 9.1 "Review Crew: Mega Bomberman". Electronic Gaming Monthly. Ziff Davis (67): 32. February 1995.
  10. 10.0 10.1 "Mega Bomberman". Next Generation. Imagine Media (3): 98–101. March 1995.
  11. "ProReview: Mega Bomberman". GamePro. IDG (67): 38. February 1995.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้