นางอำเตียว
นางอำเตียว (พม่า: နှင်းအံဒေါင်း မွေ့ကော, ออกเสียง: [n̥ɪ́ɴ ʔàɴ dáʊ̯ɴ mwḛ kɔ́]) หรือในวรรณคดีเรื่อง ราชาธิราช เรียก นางมุกอ เป็นพระมเหสีในพระยาอู่ กษัตริย์องค์ที่ 8 แห่งอาณาจักรหงสาวดี ซึ่งพระนางได้เป็นพระอัครมเหสีองค์ที่ 2 ของพระยาอู่
| นางอำเตียว มุกอ နှင်းအံဒေါင်း မွေ့ကော | |
|---|---|
| อัครมเหสีแห่งเมาะตะมะ–หงสาวดี | |
| ดำรงพระยศ | 1348 – 1384 |
| ก่อนหน้า | จันทะมังคะละที่ 2 |
| ถัดไป | ปิยราชเทวี |
| ประสูติ | ป. คริสต์ทศวรรษ 1330 เมาะตะมะ? อาณาจักรเมาะตะมะ |
| สวรรคต | ? พะโค อาณาจักรหงสาวดี |
| คู่อภิเษก | พระยาอู่ (1348–1384) |
| พระราชบุตร | ตะละแม่ศรี |
| ราชวงศ์ | อาณาจักรหงสาวดี |
| พระราชบิดา | Than-Bon |
| ศาสนา | พุทธเถรวาท |
พระประวัติ
แก้พระนางมีพระนามประสูติว่า มุกอ โดยเป็นพระธิดาองค์ที่สองในรัฐมนตรี Than-Bon แห่งราชสำนักเมาะตะมะ ทั้งพระนาง มุเอียด และมุชีพ พระเชษฐภคินี/ขนิษฐา กลายเป็นพระมเหสีของพระยาอู่หลังขึ้นครองราชย์[1] มุเตียว พระขนิษฐาของบรรดาพระนาง กลายเป็นพระมเหสีของพระยาอู่ประมาณ 5 ปีต่อมา[2]
บรรดาศักดิ์ของพระนางคือ นางอำเตียว[2] (บางครั้งรายงานเป็น Hnin An Daw (နှင်းအံဒေါ)[3]) พระนางให้กำเนิดพระราชธิดานามตะละแม่ศรี ผู้กลายเป็นพระมเหสีในพญากือนาแห่งอาณาจักรล้านนา[3] (ในคริสต์ทศวรรษ 1560 ถึงต้นคริสต์ทศวรรษ 1570)
พระนางอาจดำรงตำแหน่งอัครมเหสีต่อจากมุเอียดหลังพระเชษฐภคินีสิ้นพระชนม์ช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1560[note 1]
หมายเหตุ
แก้- ↑ พงศาวดารราชาธิราชไม่ได้ระบุสถานะอัครมเหสีของพระยาอู่อย่างชัดเจน อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบตามลำดับพระมเหสีและพระราชโอรสธิดาตามพงศาวดาร (Pan Hla 2005: 47) และบรรดาศักดิ์ของมุเอียดเป็น จันทะมังคะละ ซึ่งเคยถือครองโดยนางจันทะมังคะละ อัครมเหสีของกษัตริย์เมาะตะมะสามพระองค์ มุเอียดจึงอาจเป็นอัครมเหสีองค์แรก นางอำเตียว มุกอได้รับการระบุรายพระนามเป็นบุคคลที่สองหลังจากมุเอียด พงศาวดารระบุส่าพระมเหสีองค์โปรดของพระยาอู่คือสามัญชนนาม Mwei Ma-Gu-Thauk ผู้กลายเป็นพระราชมารดาของพ่อขุนเมือง รัชทายาท
อ้างอิง
แก้บรรณานุกรม
แก้- Pan Hla, Nai (2005) [1968]. Razadarit Ayedawbon (ภาษาพม่า) (8th printing ed.). Yangon: Armanthit Sarpay.