การขยายเขตเมือง
การขยายเขตเมือง หรือ กระบวนการกลายเป็นเมือง (อังกฤษ: Urbanisation/Urbanization) หมายถึงการโยกย้ายประชากรจากพื้นที่ชนบทมายังพื้นที่เมือง การค่อย ๆ เพิ่มขึ้นของสัดส่วนผู้คนที่อาศัยในพื้นที่เมือง และวิธีทางที่สังคมปรับตัวรับมือกับการเปลี่ยนแปลงนี้[1] การขยายเขตเมืองถือเป็นขั้นตอนเด่นที่เมืองนั้นเกิดขึ้นและขยายตัวตามจำนวนผู้คนที่เริ่มเข้ามาอยู่อาศัยและทำงานในพื้นที่ที่เป็นศูนย์กลาง[2] ถึงแม้แนวคิดทั้งสองแบบนี้สามารถใช้แทนที่กันได้ การขยายเขตเมืองนั้นแตกต่างจากการเจริญเติบโตของเมือง (Urban growth) เพราะการขยายเขตเมืองคือ “สัดส่วนของประชากรในชาติที่อยู่อาศัยในพื้นที่ที่กำหนดว่าเป็นเขตเมือง” ("the proportion of the total national population living in areas classed as urban") ในขณะที่การเจริญเติบโตของเมืองหมายถึง “จำนวนผู้คนสัมบูรณ์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่กำหนดว่าเป็นเขตเมือง” ("the absolute number of people living in areas classed as urban")[3] องค์การสหประชาชาติระบุว่าครึ่งหนึ่งของประชากรโลกจะอาศัยในเขตเมืองภายในสิ้นปี 2008[4] มีการคาดการณ์ว่าภายในปี 2050 ประมาณ 64% ของประเทศกำลังพัฒนา และ 86% ของประเทศพัฒนาแล้วจะกลายเป็นเขตมืองจากการขยายเขตเมือง[5] มีค่าเทียบเท่ากับ 3 พันล้านชาวนคร (urbanites) ภายในปี 2050 ส่วนมากจะเกิดข้นในแอฟิกาและเอเชีย[6]
การขยายเขตเมืองเกี่ยวข้องกับหน้าที่ความรับผิดชอบหลายส่วน รวมถึงการออกแบบผังเมือง ภูมิศาสตร์ สังคมศาสตร์ สถาปัตยกรรม เศรษฐกิจ และการสาธารณสุข ปรากฏการณ์นี้ถือว่าเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการทำให้ทันสมัย (Modernisation) การปรับให้เป็นอุตสาหกรรม (Industrialisation) และการบวนการหาเหตุผล (Rationalisation) ในเชิงสังคมศาสตร์[7]
ในปัจจุบัน กลุ่มเมืองนคร (Urban agglomerations) ในเอเชียทั้ง โอซากะ, โตเกียว, กวางโจว, การาจี, จาการ์ตา, มุมไบ, เซี่ยงไฮ้, มะนิลา, โซล และปักกิ่ง ล้วนมีประชากรมากกว่า 20 ล้านคน ในขณะที่เดลี มีการคาดการณ์ว่าจะมีประชากรเกิน 40 ล้านคนในปี 2035[8] ส่วนเมืองเช่น เตหะราน, อิสตันบูล, เม็กซิโกซิตี, เซาเปาโล, ลอนดอน, มอสโก, นิวยอร์กซิตี, เลกอส, ลอสแอนเจลิส และไคโร ล้วนมี หรือกำลังจะมีประชากรเกิน 15 ล้านคน
อ้างอิง
แก้- ↑ แปลจากภาษาอังกฤษ "Urbanization". MeSH browser. National Library of Medicine. สืบค้นเมื่อ 5 November 2014.
The process whereby a society changes from a rural to an urban way of life. It refers also to the gradual increase in the proportion of people living in urban areas.
- ↑ "Urbanization in". demographic partitions. สืบค้นเมื่อ 8 July 2015.
- ↑ Tacoli, Cecilia (2015). Urbanisation, rural-urban migration and urban poverty. McGranahan, Gordon, Satterthwaite, David. London: International Institute for Environment and Development. ISBN 9781784311377. OCLC 942419887.
- ↑ "UN says half the world's population will live in urban areas by end of 2008". International Herald Tribune. Associated Press. 26 February 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 February 2009.
- ↑ "Urban life: Open-air computers". The Economist. 27 October 2012. สืบค้นเมื่อ 20 March 2013.
- ↑ "Urbanization". UNFPA – United Nations Population Fund.
- ↑ Gries, T. and Grundmann, R., 2018. Fertility and modernization: the role of urbanization in developing countries. Journal of International Development, 30 (3), pp.493-506.
- ↑ worldpopulationreview.com http://worldpopulationreview.com/world-cities/delhi-population/. สืบค้นเมื่อ 2019-05-01.
{{cite web}}:|title=ไม่มีหรือว่างเปล่า (help)